O descenso do CD Lugo e a extinción do último dinosauro da Segunda División
O Lugo di adeus á categoría de prata once anos despois do seu ascenso, con Quique Seitén no banco do Anxo Carro.
As matemáticas arroxan unha declaración dolorosa: oficialmente o #CD Lugo é, coa súa derrota ante o Málaga, o primeiro equipo da liga Smartbank que cae ao pozo da Primeira RFEF -á que nos seguiremos referindo así a falta de que se decida si reestrutúrase de novo a categoría, se se volve ao sistema da antiga Segunda B ou que pasa coa división de bronce do fútbol español-. Un descenso que se consuma despois dunha tempada nefasta, na que nada saíu ben e na que a dirección non estivo á altura das circunstancias á hora de planificar o curso, construír o persoal albivermella e reaccionar cando viñan mal dadas. Coa perda de categoría a Segunda perde á súa máis venerable ancián.
E é que o Lugo era o último gorila albino. O cadro da cidade amurallada era un dinosauro que permanecía na división de prata de forma ininterrompida desde facía xa once anos, o equipo que máis tempo levaba sen cambiar de categoría de todos os que competían en Segunda. Agora Real Zaragoza e #CD Tenerife toman a testemuña dos lucenses e convértense nas entidades máis lonxevas da división previa á elite do fútbol nacional.
ASCENSO E GLORIA
Once anos pasaron desde que Quique Setién comandase a un equipo que, coa súa vitoria ante o Cádiz, selou un ascenso histórico a Segunda, con anos de gloria para o Lugo e a cidade. Pelexar polos playoff foi o máximo ao que aspiraron os lugueses, que viviron tardes máxicas en Segunda e máis dun susto, con salvacións sobre a bucina e bailes de adestradores nos bancos, este capítulo especialmente agudizado nos últimos anos.
A crónica desta morte anunciada cristalizou o domingo ao mediodía ante un rival directo como o Málaga. Os de Iñigo Vélez -cero vitorias en sete partidos; nin un só triunfo en 2023 nin nos últimos 16 choques- claudicaron á media hora fronte aos andaluces. O de despois resúmese nun comunicado do club no que piden perdón á parroquia do Anxo Carro e agradécelles o apoio mostrado, coa promesa de volver máis pronto que tarde.
VOLVER? Onde?
No entanto, parece unha promesa buxán de contido xa que o futuro do club pasaba por permanecer en Segunda. A fractura entre a directiva e a bancada é maiúscula. Tino Saqués non foi quen de responder as necesidades do Lugo e este ano abriuse á súa venda, que agora sería á baixa co club relegado ás catacumbas do fútbol nacional.
Reconstruír o equipo sen grandes fichaxes cunha dirección máis atenta a outros intereses empresariais que ao presente da entidade antóllase un labor máis que difícil se a aspiración é regresar inmediatamente a Segunda. Son tempos escuros en 'Anfield Carro', onde os incondicionais nunca camiñarán sós, pero agora toca evolucionar e sobrepor ao meteorito. Se non, a historia do CD Lugo quedará reducida a un fósil, a unha peza de museo e a un pé de páxina nos libros de historia do fútbol.
Escribe o teu comentario