Puigdemont: "En martes, nin cases nin embarques"

Carles Puigdemont nunha imaxe de arquivo.

A mitoloxía está implantada na sociedade como algo habitual da vida cotiá das persoas. A algúns pode que non lles guste ou rexeiten esta afirmación, pero se miran ao seu redor, se analizan todo o que nos rodea, os elementos mitolóxicos envólvennos sen darnos conta. Só é cuestión de facer un alto na actividade diaria e reflexionar sobre todo. Seguro que esta afirmación non é gratuíta.

Este martes, o president da Generalitat de Catalunya, Carles Puigdemont está decidido, se algo ou alguén non o remedia, a declarar a independencia de Catalunya. Farao en sede parlamentaria, onde a maioría independentista votará favorablemente á súa proposta. Son fabas contadas a non ser que algúns deputados do PDeCAT se sacrifíquen polo país e non sigan as directrices do seu partido e voten en contra da declaración. Será así? Nada é imposible, aínda que non parece probable.

"En martes, nin cases nin embarques" di un refrán popular que non é desta época senón que se remonta a moitos séculos atrás. Este día era considerado como un día nefasto, dando lugar a esta crenza supersticiosa a numerosos refráns ao longo da historia.

Segundo os entendidos, a mala fama do segundo día da semana débese a que en época romana, ese día estaba consagrado a Marte, o Deus da guerra na mitoloxía romana e era considerado un día de mal agoiro para emprender algo importante.

O rexeitamento ao martes tamén se remonta a os gregos, pois para eles, este día era de mala sorte xa que tiñan a crenza de que os martes estaban vinculados con Ares, o Deus da Guerra na súa mitoloxía.

Dito o cal, coñecendo que o martes é un día que trae mal fario, ben faría Puigdemont en non tentar o diaño, por moito que a xerarquía eclesiástica estea a asperxerlo con auga bendita. Tampouco debe menosprezar a gran manifestación deste domingo, que encheu a Vía Laietana e que non tomaron parte no referendo ilegal do pasado día 7.

A sociedade invernada espertou e o presidente da Generalitat non debe obviala. Tampouco as levadas a cabo en toda España nas que se pediu que Catalunya non pode independizarse.

A mitoloxía nacionalista ten como data máxica a Diada do 2012 cando Artur Mas se converteuse ao independentismo. Colleu o seu barco denominado tolemia e prometeu levalo a Ítaca sabendo que o barco non tiña as condicións para navegar en augas revoltas.

Puigdemont teno difícil por moitas cousas pero que non se deixe levar polo canto de ssereas cuperas e que se acorde de Ulises. Se é necesario, que o aten ao pau da cordura, pero que non caia na tentación, que pode ser non só a súa ruína, senón a de Catalunya.