"Pedimos que as prazas de empregado público gáñense, non que se regalen", clama a Plataforma Defensa Dereitos Quenda Libre

A norma que facilita aos interinos conseguir unha praza de funcionarios está a levantar moitas bochas. A Plataforma de Defensa de Dereitos da Quenda Libre encabeza as protestas de opositores e funcionarios por toda España, que ven prexudicados polo cambio legal. 

Galiciapress entrevista a dous dos seus membros en Galicia, Elena López,  que é opositora a coidadores de a  Xunta de Galicia e Noelia, que prepara as oposicións a Auxiliar da Administración Xeral da Xunta, nivel C2.

Unha pasada protesta da Plataforma de Defensa da Quenda Libre fronte ao Congreso dos Deputados 

En termos xerais, a Plataforma Defensa Dereitos Quenda Libre cuestiona que aos interinos regáleselles ' a praza na Administración Pública sen superar unha oposición'. Moitos interinos rebaten que non se lles regala nada, simplemente puntúaselles os anos que xa levan traballados. Ata que punto é certo isto?

Esta afirmación non pode ser certa partindo da base de que no RDL 5/2015 do Estatuto Básico do Empregado público, mellor coñecido como EBEP, xa se contempla un procedemento específico pensado para valorar a experiencia daquelas persoas que prestan servizos na Administración Pública. Devandito proceso, coñécese co nome de concurso-oposición, e consiste na valoración de méritos dos aspirantes, os cales maioritariamente consisten na citada experiencia e poden chegar a abarcar ata o 40% da nota do proceso selectivo, porcentaxe que é o maiormente utilizado a día de hoxe (prevendo un 60% para a fase de oposición e un 40% para a fase de concurso). Desta maneira un opositor libre necesitaría sacar un 10 para estar na mesma posición que un interino que sacase un 6. Resulta obvio por tanto a clara discriminación á que se somete a opositores que en ningún caso tiveron a posibilidade de optar aos devanditos méritos. 

A Lei tamén supón un agravio comparativo cara aos funcionarios de carreira, xa que verán minguadas as súas posibilidades de acceder ao concurso de traslados e a promoción interna

O artigo 23.2 da Constitución Española recoñece o dereito fundamental dos cidadáns "para acceder en condicións de igualdade ás funcións e cargos públicos, cos requisitos que sinalen as leis". Por tanto, se xa antes partiamos en desvantaxe, con esta lei péchansenos todas as posibilidades de acceso ao emprego público, xa que o propósito desta lei é que a fase de oposición non sexa eliminatoria, pasando automaticamente todos os interinos á fase de concurso sen necesidade de estudar.

Por outra banda, non todos os interinos accederon de igual forma ao emprego público. Algúns poida que si aprobasen algún exame (importante sinalar que só se considera que se aprobou unha oposición cando se superan ambas as fases do proceso selectivo), pero outros accederon mediante unha bolsa emprego, ou os chamaron do Servizo Público de Emprego, outros aprobaron hai moitos anos e mentres se presentan aos exames sen estudar para non perder o posto na lista...etc. Consideramos que hai moitas variantes que fan moi inxusta esta lei.

Por último, sinalar que esta Lei tamén supón un agravio comparativo cara aos funcionarios de carreira, xa que verán minguadas as súas posibilidades de acceder ao concurso de traslados e a promoción interna, habendo eles superado no seu momento un proceso selectivo, e vendo agora como se lles iguala en dereitos aos interinos.

A nivel normativo, o inicio da disputa é e Real Decreto-lei 14/2021, do 6 de xullo, que derivou nun Proxecto de Lei aprobado nas Cortes en decembro. Está por tanto o debate legal e político pechado ou aínda hai tempo de modificar os termos desta reforma no desenvolvemento normativo e regulamentario posterior?

A nivel Parlamentario, a norma xa está aprobada tanto polo Congreso dos Deputados como polo Senado e publicada á súa vez no Boletín oficial do Estado, co cal esta vía está esgotada. Neste punto, a única posibilidade sería a interposición dun recurso de inconstitucionalidade ante o Tribunal Constitucional, algo que ningún dos órganos constitucionalmente lexitimados está polo labor de facer. Agora ben, é certo que se deixará en mans da futura Lei que cada Comunidade Autónoma debe desenvolver pequenos aspectos, que en ningún caso pódense apartar da normativa básica estatal, e que determinarán que o prexuízo causado aos opositores poida ser un pouco menor dentro da gravidade dos feitos.

Moitas convocatorias implicitamente obríganche a afiliarte a un sindicato, porque contan como mérito na fase de concurso os cursos desas organizacións, en detrimento de outras institucións

O Goberno di que o texto orixinal provén dun acordo referendado na Mesa Xeral de Negociación cos sindicatos CCOO, UXT e CSIF. É dicir, que conta co apoio dos principais sindicatos da administración pública en España. Que papel cre que xogaron os sindicatos neste debate? 

Aínda que é certo que o citado texto negociouse cos principais sindicatos das Administracións Públicas, debemos ter en conta que os mesmos soamente están a velar polos intereses dos seus afiliados (os interinos) sen importar, e sendo plenamente conscientes, que esta norma supoñerá un prexuízo irreparable para miles de persoas. Os opositores libres non temos ningún papel nesa mesa de negociación, algo que resulta canto menos sorprendente tendo en conta de que somos os principais afectados pola norma. Do mesmo xeito que legalmente está previsto que as organizacións representativas de persoas con discapacidade e das súas familias participen, nos termos que establecen as leis e demais disposicións normativas, na elaboración, execución, seguimento e avaliación das políticas oficiais que se desenvolven na esfera das persoas con discapacidade ( art.2 do RDL Real Decreto Lexislativo 1/2013, do 29 de novembro, polo que se aproba o Texto Refundido da Lei Xeral de dereitos das persoas con discapacidade e da súa inclusión social) parece lóxico esperar o mesmo nos diversos ámbitos sectoriais, algo que a día de hoxe non ocorre no ámbito da función pública.

Por outra banda, devanditos sindicatos non se cansan de afirmar que isto será unha gran oportunidade para opositores alegando o envellecemento do persoal na Administración, pero non podemos deixarnos enganar por palabras baleiras, debido a que é ben sabido que nos anos da anterior crise a taxa de reposición foi 0 en numerosos sectores, taxa que mide o número de persoas de novo ingreso por cada xubilación que se produza.

En resumo, a sensación que temos desde a nosa Plataforma, é que se rompeu a imparcialidade que debe caracterizar a estas institucións,  facendo ademais as organizacións sindicais negocio das oposicións, xa que en moitas convocatorias implicitamente obríganche a afiliarche a un, porque contan como mérito na fase de concurso os cursos desas organizacións, en detrimento de outras institucións públicas, como poden ser os mestrados oficiais das universidades.

Á marxe das forzas que apoian ao Goberno, tampouco a oposición posicionouse nunca en contra destes cambios, ou polo menos non ata o punto de convertelo nun elemento importante das súas críticas ao Goberno. Por que cre que sucedeu isto?

O motivo de que ningún Partido Político neste país pronunciouse en contra da citada norma débese ao avultado número de interinos que hai na totalidade das Administracións Públicas españolas. Un avultado número de persoas que se traduce nun avultado número de votos. Ademais, este gran número de interinos está repartido na totalidade do territorio español, territorios á fronte dos cales estiveron gobernando durante diferentes períodos, partidos de diverso signo político. Iso supoñería admitir publicamente o abandono de funcións constante que se produciu á hora de promover a cobertura das devanditas prazas. 

Ademais non podemos esquecer que os interinos están apoiados por todos os sindicatos, os cales ninguén pode negar que son unha poderosa maquinaria de presión social.

 Un dos principais argumentos dos partidarios da Lei é que o resultado final é que reducirá a temporalidade no sector público, que son moi elevadas en moitas administracións. Era posible lograr maior estabilidade sen recorrer a este tipo de normas?

A resposta é un rotundo Si, claro que existe unha forma de cubrir as citadas vacantes de maneira legal e sen prexuízos irreparables para ningún colectivo. A cobertura das prazas mediante os procedementos legalmente establecidos convocando ditas prazas, xa sexa mediante unha oposición pura ou mediante un concurso-oposición cunhas porcentaxes equitativas que non vulneren o acceso á función pública para quen non tiveron a oportunidade de acceder a unha interinidade, ao mesmo tempo que se valora a experiencia adquirida. 

É importante recalcar que esta Lei afecta a toda a cidadanía española, xa que, co maltratada que está a situación laboral en todas as franxas de idade, a opción de opositar debe ser posible en todo momento. Non se entende que, coas cifras que manexa España de paro entre a poboación nova, o Goberno decida pecharlle outra porta máis a este colectivo, sen esquecer tampouco a aqueles sectores que foron golpeados pola crise do 2008, primeiro, e pola do coronavirus despois, que ven nas oposicións unha maneira de lograr estabilidade. Defender a igualdade no acceso ao emprego público é un asunto que nos incumbe a todos. 

Nós pedimos que as prazas de empregado público gáñense, non que se regalen. Chega a tanto a “mala baba” dos interinos, que ata queren paralizar procesos selectivos xa convocados e examinados. É dicir, que aínda que se lles deu a oportunidade de demostrar a súa valía estudando, como suspenderon, agora agárranse a esta Lei, sen importarlles prexudicar a miles de opositores que xa se deixaron unha boa cantidade de diñeiro, esforzo e saúde mental nas oposicións. Nós non pedimos nada que non sexa xusto para ambas as partes.

O día 15 están previstas concentracións de protesta en Santiago e noutras moitas localidades de España, como Barcelona. Esta fin de semana van realizar outras en cidades como, por exemplo, Valladolid ou Valencia. Realizadas estas mobilizacións, teñen previsto continuar coas súas reivindicacións? Hai algún outro acto previsto ou que opcións manexan para seguir alimentando o debate sobre esta lei?

A resposta a esta pregunta tamén é outro rotundo se, non pode ser doutra maneira cando se xoga co futuro de miles de persoas. Persoas que dedicaron anos e diñeiro á súa formación para lograr un posto de traballo respectando os principios de igualdade, mérito e capacidade constitucionalmente establecidos. Persoas que do mesmo xeito que no colectivo dos interinos teñen diversas idades, situacións e circunstancias persoais. Esgotaremos todas as vías e tocaremos todas as portas que o ordenamento xurídico permítanos.

Temos planeado continuar coas concentracións en diferentes sedes das distintas CCAA, e seguir comunicándonos coas distintas forzas políticas e sindicais, así como ao Defensor do Pobo, para que escoiten a nosa versión dos feitos e poder chegar a un acordo. Fomos unha das partes afectadas por esta Lei que nunca foi escoitada nin tomada en conta, se non que foi unha negociación unilateral. Por iso reivindicamos a nosa presenza e que sexan valoradas as nosas reclamacións.

Estamos a realizar peticións de unión a todos os funcionarios de carreira, xa que con esta lei eles tamén se verán afectados na parte que lles incumbe, os concursos de traslados e a promoción interna.