A prioridade son as persoas, non as ideoloxías

A situación sanitaria, económica e social na España das autonomías é moi complicada. O é porque priman interéselos partidistas por encima dos da cidadanía. É triste, pero é así. Levamos demasiado tempo vendo pasar por diante dos nosos narices as pelexas políticas, as acusacións mutuas de quen ten a culpa do que está a ocorrer: a culpa sempre é dos demais, nunca dos que ten a responsabilidade, nin tampouco da oposición por que eles non gobernan. Todos se lavan as mans e pagan as consecuencias, como sempre, os cidadáns.” A moral esgrímese cando se está na oposición; a política, cando se obtivo o poder”, dicía o filósofo José Luis Aranguren.

O coronavirus, que colleu por sorpresa aos gobernos de todos os países, veu para quedar un longo período de tempo. Na súa irrupción ninguén sabía como atallar este novo virus asasino. Coas investigacións e as actuacións levadas a cabo propiciaron que haxa menos infectados e mortos. Pero España é un dos países europeos que máis casos están a darse. Volve chegar tarde nas medidas para atallar a pandemia.

A iso hai que engadirlle as diferenzas políticas entre partidos que se reproducen tamén en gobernos autonómicos que non son do mesma cor política que o central. Son constantes para desespero dos espectadores que ven como a primeira prioridade queda nun segundo plano. Dicía Aristóteles que “Non fai falta un goberno perfecto: necesítase un que sexa práctico”. Iso é o que pide a cidadanía: os que os votaron e os que pasan da política e non votan.

As cortinas de fume, en plena crise, son un erro que se adoita pagar caro. O que toca agora, independentemente das ideoloxías, é que todos se impliquen, deixando apartadas as súas diferenzas para sumar esforzos

Desde que a política é política, os partidos que gobernan, tamén os da oposición, cando teñen lume en “as súas cociñas” o mellor que se lles ocorre é utilizar son cortinas de fume para distraer ao respectable. Iso é o que está a ocorrer agora, con todos e cada un das formacións políticas e co goberno de coalición, onde un dos seus socios leva tempo utilizándoa para tapar todas as leas que ten dentro da súa “casa”. Sucede tres cuartos dos mesmo co PSOE de Pedro Sánchez, que ten ao inimigo en casa e ademais da mala xestión nas súas áreas, o seu líder, Pablo Iglesias vai explicando as conversacións con el, ademais das filtracións que fai aos medios amigos.

As cortinas de fume, en plena crise, son un erro que se adoita pagar caro. O que toca agora, independentemente das ideoloxías, é que todos se impliquen, deixando apartadas as súas diferenzas para sumar esforzos e loitar para sacar ao país que se chama España da profunda crise sanitaria e consecuentemente social e económica, na que se atopa. Non é hora de marcar perfil propio, é a hora de sumar esforzos. As persoas teñen que ser a prioridade número uno dos que gobernan e da oposición. Vanllo a agradecer, seguro.