"Por que tivo que vir o coronavirus para que soubesen as deficiencias en DomusVi?"

En DomusVi Cangas hai polo menos 11 mortos por coronavirus e outros cen contaxiados. Son máis do 75% de todos os residentes. O día despois de que a Xunta interviñésea o centro unha das novas enfermeiras definiu a situación como "unha puta tolemia". Esta semana outro grupo de operarios alertou que contaxiados compartían habitación con non contaxiados, algo que negan tanto a Xunta como Trega, quen di que isto terminou pouco despois de que o Goberno tomase as rendas. 

E no medio de todo este drama hai centos de familias ansiosas, sufrindo. Unha delas é a de Álvaro González Cidrás, cuxa nai é unha das residentes. Álvaro relata a Galiciapress o sucedido e reflexiona sobre o futuro duns centros que entende non debería volver a mans privadas. 

Una das súas principais queixas, e un "sentir xeral" entre os familiares, é que DomusVi ocultou o sucedido no centro. González deixa claro que desde que a Xunta apartou á multinacional da xerencia a comunicación e outros problemas paliáronse, por exemplo con chamadas diarias ás familias.

Os militares tiveron que desinfectar o centro mesmo antes de que se coñecese o número real de casos, que pasaron de 6 a 105 nun só día

Con todo, o panorama que intúen na residencia é de “absoluto desborde”. “Vese no ambiente, nas caras dos empregados”, sostén o fillo dunha residente.

A crise destapou as carencias existentes no centro e que moitas familias ignoraban, pero que agora saen á luz por mor da pandemia. “O persoal é totalmente escaso. Os cocientes de persoal para atender unha residencia con 150 prazas están totalmente fóra de lugar. É alarmante”, lamenta. 

Do mesmo xeito, celebra que os propios traballadores desen o paso de denunciar esas irregularidades. Por exemplo, a escaseza de persoal para atender aos maiores na quenda de noite, algo denunciado xa con a Consellería de Política Social ao temón.

“Para atender a todos os residentes de DomusVi Cangas quedaban só dúas persoas pola noite, polo que é practicamente imposible que os maiores poidan estar ben atendidos con só dúas persoas”, protesta González.

DOMUSVI OCULTOU Os CONTAGIOS

Doutra banda, as denuncias trasladadas a este medio polos profesionais do centro demostran a preocupación existente entre os traballadores recentemente chegados pola imposibilidade de identificar correctamente a todos os residentes e as sospeitas de que hai máis casos positivos dos confirmados,   convivindo con residentes sans. Unha sospeita que tamén chegou ás familias.

González insiste no caos inicial, cando xa o coronavirus era un problema de saúde pública en Galicia. “Estiveron a esconder os datos reais, non se nos dicía que había infectados. Tivo que intervir a Xunta e facer probas a todos os residentes para que se soubese a verdade”, comenta. 

Este familiar afirma poñerse en contacto co centro para saber de primeira man, cando empezaron a saír as primeiras informacións desde os medios de comunicación, que esaba pasando realmente.  “Cando eu preguntei a DomusVi negáronme que houbese casos positivos, que se cadra había dous, pero non catro como eu dicíalles”, sostén. 

“Ao cabo duns días, cando intervén a Xunta e fanlles as probas, vese que había máis de cen casos entre os residentes”, lamenta. Hai que lembrar que cando o Goberno decidiuse a facer test masivos no centro xa había seis positivos. Entón foi cando tamén se soubo que había un gran número de traballadores positivos.

MELLOR COA XUNTA

Desde hai unha semana e media o centro está baixo o control da Xunta de Galicia. O outro centro intervido en Galicia, o de Barreiro (Vigo), tamén é de DomusVi. Dos catro centros con máis positivos no país, tres son desta multinacional, que quedou coas residencias que no seu día montaron as caixas de aforros.

González insiste que desde a intervención da Xunta a situación cambiou a mellor. “Nótase un cambio, falan doutra maneira e o trato é totalmente distinto”, subrayn, algo que se percibe especialmente na comunicación, xa que agora chámanos a diario para informar do estado de saúde dos residentes. 

Doutra banda, tamén din estar “máis tranquilos” desde que a crise levou ao centro a persoal médico e de enfermería desde o Hospital Povisa, un centro privado. 

Con todo, laméntase da falta de control público sobre a anterior xerencia de DomusVi. “Non sei por que tivo que vir unha pandemia para que saísen á luz as deficiencias e anomalías deste centro”.

“NEGOCIO COS nosos ANCIÁNS”

No relativo aos cambios necesarios unha vez superada a crise, sinala que o primeiro debe ser na formulación do que sonestos xeriátricos. “Unha residencia de anciáns non debería ser un negocio. Non debería ser unha empresa privada a que xestione estes centros, senón que estes sexan públicos”, argumentan.

A privatización destes servizos preocupa moito ás familias, que agora se cuestionan como estaban a vivir os residentes antes desta crise e se desde a administración pública eran conscientes destas carencias. “Non deberían gañar diñeiro á conta dos nosos anciáns. Gustaríame que ante esta situación que a Xunta e os políticos interveñan máis este tipo de residencias e que non se tapen as deficiencias e malas xestións das mesmas”. 

Hai que lembrar, ademais, que o prezo destas residencias non adoita ser barato precisamente. É case imposible que aqueles que non teñen unha axuda pública paguen menos de 1.500 ou 2.000 euros ao mes.

Aproximadamente o 20% dos falecidos ata o de agora en Galicia por COVID morreron en residencias. Esa porcentaxe é en realidade maior, porque o confuso sistema da Xunta impide saber cantos residentes morreron tras ser ingresados en hospitais. O propio presidente recoñeceu que unha vez superada a crise haberá que "reflexionar" sobre o modelo de residencias, aínda que por agora Alberto Nuñez Feijóo non indicou que aposte por reverter as privatizacións.