Os resultados electorais e os posibles pactos que non gustan e asustan, viñeron a alterar máis se cabe a situación da Catalunya pacífica, culta, democrática e solidaria. Están a vender os resultados como a gran vitoria do independentismo, que conseguiu un 39,36% dos que foron a votar, é dicir, 1,5 millóns de votos. É unha cifra importante; con todo, o número de cidadáns de Catalunya que ten dereito a voto é de 5.588.095. Atribuírse o millón e medio de independentistas coma se fosen os representantes de toda a cidadanía é dun populismo barato exento de lexitimidade democrática.

Disturbios en Salt e a AP7

Quizais por esa venda de "lexitimidade" que se outorgan, os diferentes movementos independentistas -distintos nomes, pero sempre son os mesmos- envalentonáronse, coa axuda dos gobernantes e líderes políticos do seu mesmo cor, e por iso se duplicaron os actos vandálicos que veñen sucedendo en bo parte de Catalunya.

Este mércores, na súa comparecencia no Parlament, o presidente Torra non só non condenaba os cortes da autoestrada AP-7 e outras vías, como os tres principais accesos á cidade de Barcelona, senón que os xustificaba atendendo ao dereito de manifestación, sen ter en conta os dereitos do resto dos cidadáns/as. Díxoo e quedouse mirando ao ceo esperando a confirmación do de arriba sobre o seu papel transcendente na historia da humanidade.

Este xoves, o vicepresidente do Govern, Pere Aragonès, ata o de agora home "moderado", declaraba que as manifestacións, cortes e outras lindezas son ponderadas en dereito. A algúns lles entrará a risa nerviosa escoitando a Aragonès. Ponderación para quen? Para os seus. Dicía o primeiro presidente de Arxentina, Bernardino Rivadavia, que "onde a lei acaba, comeza a tiranía"; debería lembralo o vicepresidente republicano.

Os matóns dos CDR, protexidos polo presidente Torra, nun acto de valentía mafiosa, emitían un comunicado no que afirmaban que querían "independencia ou barbarie". Fano coa seguridade que tiveron ata o de agora de que os seus actos non teñen consecuencias, que se saltan as leis -a ética a teñen?- e todo o que faga falta. Mentres, o Goberno español, que debe garantir os dereitos de toda a cidadanía, segue inmerso nunha nebulosa que se pode cualificar de ineptitude e abandono de funcións. A pregunta é: "Ata cando se vai a seguir permitindo que os bárbaros continúen campado ás súas anchas?" Din que gobernar é tomar decisións, cousa que se deixou de facer fai xa demasiados meses en España e en Catalunya, fai xa uns cuantos anos. Despois se preguntan por que Vox está a subir como a escuma. A resposta non fai falta que lla diga, dedúcese facilmente, cando cada día se pisan os dereitos da maioría da cidadanía, se tourean as leis e se actúa con total impunidade. Iso é o que hai ata que ocorra algo máis. "Para ser libres hai que ser escravos da lei", dicía Cicerón fai máis de dous mil anos…