Errejón busca socios para Máis Madrid en Galicia, onde soa Bescansa, Cataluña, Valencia e Aragón

Villares (En Marea) xa confirmou os contactos pero insiste en que debe ser unha relación "horizontal" para evitar os mesmos problemas que houbo con Podemos e que ao final contribuíron a a ruptura da confluencia. Carolina Bescansa, ex-deputada morada, é un dos nomes que soan para encabezar unha hipotética lista galega. En principio, os de Errejón avalían só presentarse onde teñen máis opcións, en Galicia sería en principio unicamente na Coruña

Carolina Bescansa, a compostelá ex-deputada de Podemos e que perdeu por pouco as primarias moradas en Galicia contra Gómez Reino

Segundo O Mundo, a provincia herculina é unha das 13 nas que os errojonistas están a facer cálculos. Outras serían Barcelona, Madrid, Sevilla, Málaga, Biscaia, Murcia, Cádiz, Baleares, Valencia, Alacante e Castelló. Son provincias con bastantes escanos a repartir, o que lles daría máis opcións de rabuñar algún escano se conseguen superar en votos a forzas como Vox, Cs ou Podemos.

Agora ben, en Galicia parece incompatible presentarse só na Coruña e aliarse cos villaristas. Politicamente, En Marea non pode permitirse renunciar a presentar en candidaturas en provincias como Ourense ou Pontevedra, por moi afastadas que sexan as opcións de sacar un deputado.

Tras o anuncio de que Agora Madrid concorrerá ás eleccións xerais do 10N  disputando o mesmo espazo electoral a Podemos, as cábalas sobre en que circunscricións electorais farao desatan todo tipo de porras nos mentideros políticos. Madrid é praza segura e agora toca ensinar as cartas da súa verdadeira forza mediante pactos con partidos autonómicos afíns ao "made in Errejón".

Errejón abrazándose a Villares nun pasado mitin

A pasada fin de semana despexouse a dúbida sobre se o líder de Agora Madrid, Iñigo Errejón, sería o suficientemente valente como para enfrontarse nas urnas aos seus ex compañeiros morados de Podemos e a resposta unánime, da súa formación política transversal, é que si o fará. 

Desde o anuncio público os "podemitas" han quentando o ambiente de redes sociais contra o "traidor Errejón", un clásico de o  Manual de Goebbels de propaganda política, o principio de simplificación e do inimigo único que consiste  en "individualizar ao adversario nun único inimigo". Aínda que a última palabra, nesta ocasión, non a terá o sistema controlado polo aparello de Podemos, "Agora Voting",  sinó a xente corrente co seu voto nunhas urnas con mil ollos encima que controlasen a limpeza dos comicios do 10N. 

Errejón, un político pausado e cerebral onde os haxa, aprendeu moitas leccións durante o seu castigo interno e sente coas suficientes forzas que o sopro de aire fresco  déronlle os resultados esmagadores na Comunidad de Madrid. E está disposto a correr riscos, pero "riscos calculados". Conta para iso cun equipo negociador solvente e preparado, afeito lidar coa máis fea e son fieis a un líder que non os deixou na estacada. 

O equipo negociador de Errejón leva traballando nas súas alianzas territoriais desde a defenestración como Secretario de Organización do errejonista, Sergio Pascual,  en 2016. O erro de vulto dos Pablistas ao defenestrar ademais a un centenar de errejonistas da estrutura do partido pode saldarse coa perda de deputados crave para Podemos. Errejón traballou moito e en silencio, e aos poucos, durante estes tres anos foi recolocando en espazos crave territoriais preparandolos para o día, que por fin chegou, e tanto anhelaban, o do corpo a corpo coa parella política morada conformada por  Pablo Iglesias e Irene Montero, outrora triunfantes gañadores de Vista Alegre 2 e que agora viven as súas horas políticas máis baixas.

O fillo político de Iglesias decidiu enfrontarse nas urnas ao seu proxenitor e para iso cargará as súas armas electorais con pura dimanita territorial. Nas eleccións municipais os de Podemos enfrontáronse nas urnas municipais con algúns das súas otrorora socios de coalición e todos teñen memoria electoral e institucional. Ademais a ninguén se lle escapa que no Congreso o Grupo Confederal de Unidas Podemos foi unha polvoreira onde o "ordeno e mando" do macho alfa morado infrinxiu continuas feridas aos seus socios políticos dificiles de cicatrizar.  Chegou o tempo de resolver as afrontas nas urnas e por iso, en Galicía En Marea puxéronse a disposicón do proxecto de Iñigo Errejón. En Valencia Compromís apostará por mostrar músculo con Agora Madrid. En Cataluña onde Podemos incumpriu pactos locais cos Comúns, a facción federalista da extinta ICV,  ve con bos ollos o proxecto nacional  errejonista e atoparía no proxecto unha saída ás súas malas relacións con "os Colau". Aragón  postúlase como a cuarta comunidade con posibles para os errejones, xa que, Zaragoza antóllase unha praza posible para concorrer con opcións de escano no Congreso dos deputados.

A última palabra tena Iñigo Errejón, o politico da "cara de neno", tranquilo, estratego, que noutro tempo foi responsable da "máquina electoral" de Podemos. É o tempo da verdade, de coñecer se o fillo superará ao pai político ou o pai daralle unha lección ao fillo. De momento as reunións de peche de acordos e flocos sucédense en Galicia, Aragón, Valencia e Cataluña.

Os resultados coñecerémolos nas urnas o próximo 10N.