Maxi Gómez gaña enteiros como recambio de Luís Suárez

O dianteiro do Celta de Vigo foi relacionado nas últimas datas como o favorito para ser o recambio de Luís Suarez no Barça.

O nome de Maxi Gómez figura na axenda de futuribles do Barça

Que Maxi Gómez non atravesa un gran momento non é ningún segredo; que é un grandísimo nove, tampouco. O dianteiro do Celta de Vigo é a principal ameaza ofensiva do club celeste, pero á súa vez é o xogador que máis en falta está a botar a Iago Aspas, o verdadeiro líder da escuadra celtiña. Con todo, o ariete acumula 9 dianas na súa marcadora, unha cifra que segue chamando a atención dalgúns grandes de Europa. Se en xaneiro chamaron insistentemente á súa porta desde a Premier League, agora é o FC Barcelona o que ten os seus ollos postos en Maxigol.

A CLAUSULA DE MAXI

O Barça ve en Maxi ao herdeiro de Luís Suárez, tan criticado esta tempada polos seus continuos baixóns de rendemento. A día de hoxe, os azulgranas son o conxunto mellor posicionado para levar a Maxi, a condición de que o Celta e o West Ham non chegasen a un preacordo o pasado xaneiro para que o dianteiro poña rumbo a Londres o próximo verán.

Na actualidade, se un club quere levar a Maxi sen negociar con Mouriño ten que depositar os 50 millóns que marcan a súa cláusula. Con todo, segundo o diario SPORT, ese montante veríase reducido á metade se o Celta de Vigo acaba perdendo a categoría a final de tempada. É dicir, que os pretendentes de Maxi Gómez, se o combinado vigués acaba disputando a categoría de prata o ano que vén, “só” terían que desembolsar 25 millóns, un prezo moi alcanzable tal e como está o mercado e realmente atractivo se temos en conta a talla do xogador charrúa.

Tanto a nivel deportivo como económico, a opción Maxi Gómez seduce en Can Barça, que contan con numerosos informes que avalan a súa contratación, ademais de que chegaría apadriñado polo seu compatriota e un peso pesado do vestiario culé como Luís Suárez e de que a posición do nove é un debido a que no Camp Nou están obrigados a cubrir o próximo mercado estival, tendo en conta que Boateng parece que regresará a Italia unha vez conclúa a súa cesión. Ata agora, Jovic, do Eintracht de Frankfurt, e Maxi, son os mellor colocados para recalar baixo a ordes de Valverde.

UN MAL ANO

Os números do uruguaio deixan moito que desexar, sobre todo se temos en conta que viña de protagonizar un debut en Europa espectacular, con 18 tantos na súa primeira campaña no vello continente, onde xogou 39 partidos entre liga e Copa do Rey.

Este curso está a ser bastante difícil para o nove do cadro olívico. A tempada empezouna en plena forma, participando mesmo en encontros coa selección de Uruguai. Con todo, unha lesión de nocello, a irregular campaña do Celta, os continuos rumores sobre o seu futuro e a lesión de Aspas afectaron sensiblemente ao seu rendemento. O charrúa non viu porta no seu últimos sete enfrontamentos, nos que o Celta só marcou cinco goles, cultivado catro puntos e el foi expulsado nunha ocasión.

Ademais diso, sen contar o seu último gol de penalti en Vallecas, hai que retrotraerse ata o 8 de decembro para ver o último gol de Maxi Gómez en xogada, na vitoria ante o Vilarreal na Cerámica. Pero non é só a falta de gol. As súas actuacións estiveron moi por baixo do esperado e cada día véselle máis apático e desconectado do xogo. Un illote nos esquemas de Cardoso e agora no sistema de Escribá. En total, son doce xornadas as que acumula o cadro celtiña sen que o seu nove, o home que tiña que ocupar o espazo que deixou Iago Aspas, deulle un só punto. Un dato: sen Aspas, Maxi Gómez só viu porta en tres ocasiones desde que viches a elástica do Celta en máis de 1400 minutos.

PESADELO DOS RIVAIS

A pesar desta crise no seu xogo, o charrúa segue sendo un pesadelo para as zagas rivais, que o seguen considerando como un dos mellores arietes do campionato. O último en desfacerse en eloxios co nove celeste foi Marc Bartra. O central, ex do Barça, secou a Maxi no partido ante o Betis, pero non dubidou en cualificar ao dianteiro como “un dos mellores da liga”.

“É deses xogadores pesados, que loita corpo a corpo: é forte, pero entre todos controlámolo”, dixo o catalán ante os medios, sabedor do difícil que é fajar a un punta como o de Paysandú, que sempre esixe ás defensas rivais que o deixen todo no campo para frearlle. Por iso ocupa a pole na lista de desexos dos clubs máis poderosos de Europa. Porque, do mesmo xeito que un león ferido, nunca hai que darlle as costas a Maxigol.