Unha reflexión para tomar impulso

Outro ano máis, seguimos falando de precariedade, falta de equiparación laboral, falta de corresponsabilidade no traballo doméstico e no coidado da familia, graves episodios de violencia contra as mulleres...

E a pesar diso, pode dicirse que España avanzou en materia de igualdade nestas últimas décadas. Así, a Lei Orgánica 3/2007, do 22 de marzo, para a igualdade efectiva de mulleres e homes leva xa máis de dez anos en vigor, coa intención precisamente de outorgar protección aos dereitos das persoas, acabar coa discriminación e loitar pola igualdade de xénero.

Pero a día de hoxe non podemos aínda falar de que se conseguiron alcanzar os obxectivos que persegue esta Lei, xa que seguen ocorrendo graves desigualdades laborais, económicas, domésticas, institucionais… a pesar de que as reclamacións das mulleres, e a dos homes que as acompañan, son cada vez máis rotundas e masivas.

Este ano, con motivo do Día Internacional da Muller, que se celebrou o 8 de marzo, a ONU lémbranos que homes e mulleres non somos tratados iguais e que debemos reflexionar sobre iso. Esta chamada á reflexión débenos servir a todos e todas para tomar conciencia dos avances conseguidos pero, sobre todo, para ver a que distancia sitúase a meta que aínda non alcanzamos.

Esta reflexión non é só unha contemplación da situación de discriminación na que se atopan as mulleres, polo mero feito de selo: nos salarios, no acceso e mantemento do emprego, na responsabilidade moitas veces exclusiva dos coidados non remunerados ou das tarefas do fogar. Senón que é unha chamada á acción e á construción do futuro da nosa sociedade.

SATSE únese un ano máis, ás mulleres, e aos homes que as acompañan, poñéndonos en fronte de recortes en dereitos e nos que sofren os sistemas sanitarios e socio-sanitarios, e traballando na construción dun futuro onde se cren as oportunidades para o desempeño da igualdade en dereitos e condicións de vida que nos merecemos todas e todos.

Por iso, desde o Sindicato de Enfermería traballamos en temas tan importantes para as mulleres, en especial de enfermeiras e fisioterapeutas que, ademais de compartir a mesma realidade que os seus compañeiros, enfróntanse a moitos outros problemas. Loitar por unha imaxe non sexualizada da nosa profesión, pola protección das profesionais embarazadas e pola seguridade e saúde no traballo, ademais de por acabar coa violencia de xénero, son entre outras demandas continuas da organización durante todo o ano.

Sabemos que é a hora de acelerar eses cambios que xa comezaron, esixíndoos e materializándoos a través de políticas que poñan o foco na educación, na sanidade, no acceso aos servizos públicos, na protección da maternidade, na corresponsabilidade e na erradicación de toda forma de violencia contra as mulleres.

E isto soamente poderémolo conseguir como sociedade a través desa reflexión da que non podemos permanecer distantes nin indiferentes nin homes e mulleres. Pero ademais, os froitos desta reflexión deben transmitirse a través das empresas, as organizacións e as institucións, permeabilizando todas as esferas: laborais, sociais, familiares, culturais...

Porque despois da reflexión, temos o reto de superar as desigualdades. E deste xeito poder desenvolver unha sociedade que conte con todos e con todas.