​Azaña, Machado, os exiliados españois e os independentistas "inoportunos"

Carmen P. Flores

A ignorancia, a soberbia, a prepotencia e o complexo de superioridade de determinados elementos que non merecen cualificativos de persoas, indígname. Non todo vale nesta vida, nin o fin xustifica os medios.


Tomba de Antonio Machado 2


Dicía Antonio Machado que "Todo o que se ignora, desprézase". Este mundo noso está cheo de ignorantes, malas persoas e cabróns. Os cualificativos están para utilizalos con estes individuos, aínda que a algúns non lles guste.


Este pasado domingo, o presidente do goberno, Pedro Sánchez, foi o primeiro presidente da democracia que pediu perdón ao exilio español froito da Guerra Civil e do golpe Estado do ditador Franco, ao que España tivo que aguantar durante corenta anos.


Tres xestos do presidente máis que merecidos, imprescindibles e de xustiza cara aos miles de españois que tiveron que saír en condicións inhumanas a maioría dos cales nunca volveron pisar chan español: Visita á tumba do ex presidente da República Manuel Azaña, no cemiterio de Montauban. Homenaxe e visita ao de Colliure onde está enterrado o gran poeta Antonio Machado cando se cumprían 80 anos da súa morte. Por último, Sánchez desprazouse á pequena poboación de Argelès-sur-Mer, onde estivo no seu día o campo de refuxiados españois de tan tristes recordos para todos os demócratas. Foi alí onde, por primeira vez, un presidente español ha pedido perdón aos exiliados, circunstancia que considera que tiña que producirse antes por parte do Estado.


En Colliure un grupo de "demócratas" independentistas, que respectan só o seu, sen ter conta que hai máis días e ocasións para non rebentar actos de recoñecemento a uns demócratas que tiveron que exiliarse de verdade, non como a broma de mal gusto de Puigdemont e a súa cuadrilla, presentáronse e entre outros moitos aullidos chamáronlles fascistas a todos os presentes. Unha falta de respecto aos miles de mortos e á propia democracia, esa que eles utilizan para insultar, menosprezar e mentir.


Que eu lembre nas distintas homenaxes que se fixeron aos presidentes Macià, Companys e outros fusilados, nunca ninguén foi a montar o número e chamarlles fascistas aos asistentes, sería impropio, inxusto e innecesario.


Non me gustou o sucedido este domingo, a homenaxe realizada polo goberno de Sánchez foi un xesto que lle honra, aínda que algúns o consideren electoral, que non. O que fixeron os independentistas deberíalles levar a pensar que todo non vale, que o respecto non é unha entelequia. Algo terían que dicir os partidos independentistas sobre estes feitos. O que cala outorga? Iso parece.


Como dicía Machado: "Españolito que vés ao mundo gárdeche Deus, unha das dúas Españas ha de xearche o corazón". Escribiuno hai moitos anos, e hoxe está máis vixente que nunca por culpa duns insensatos dos dous bandos que queren reeditar esa España, en pleno século XXI. As persoas aprenden algo dos erros pasados? Á vista está que non.


'Azaña, Machado, os exiliados españois e os independentistas "inoportunos"' publicouse inicialmente en catalunyapress.es.

Sen comentarios

Escribe o teu comentario




He leído y acepto la política de privacidad

No está permitido verter comentarios contrarios a la ley o injuriantes. Nos reservamos el derecho a eliminar los comentarios que consideremos fuera de tema.

Máis opinión
Opinadores

Galiciapress
Praza da Quintana, 3; 15704 Santiago de Compostela
Tlf (34)678803735

redaccion@galiciapress.es o direccion@galiciapress.es
RESERVADOS TODOS OS DEREITOS. EDITADO POR POMBA PRESS,S.L.
Aviso legal - Política de Cookies - Política de Privacidade - Configuración de cookies - Consello editorial - Publicidade
Powered by Bigpress
CLABE