Emre Mor, un mozo “cojonudo”

O xogador turco segue vendo aos seus compañeiros desde a bancada despois de ser apartado o pasado 23 de xaneiro. 

O indulto por parte do club vese lonxe e no Celta parecen perder a esperanza con recuperar o investido nel.

Emre Mor é a segunda fichaxe máis caro da historia do Celta de Vigo / Foto: RC Celta

“Emre Mor é un mozo cojonudo”, espetou o presidente Mouriño aos medios. O dirixente celeste foi tan conciso como contundente ao referirse á situación do talento turco, apartado polo club ata novo aviso, a terceira vez en ano e medio en Vigo. Mouriño insistiu en que o otomán é un raparigo “fabuloso, non dá un problema e non se mete con ninguén”, pero matizou sabiamente que o problema é “a súa actitude”. “É o que nos obrigou a apartalo, porque non está a pensar no fútbol e non está centrado no seu futuro”, lamentou o máximo accionista do Celta de Vigo, un dos poucos amigos que parecen quedarlle ao bo de Emre en Balaidos.

UNHA PERLA PERDIDA

As palabras do presidente responden case con total seguridade á súa intención por salvar a imaxe dun xogador chamado a deixar pegada pero que transita por un carreiro cada vez máis pedregoso. Ninguén dubida da súa calidade futbolística, porque Emre é posiblemente o xogador máis dotado a nivel técnico do persoal celtiña. Con clase, imaxinación e último paso, leste este raparigo de 21 anos non tardou de dar o salto do seu Dinamarca natal a un fútbol máis sofisticado como o da Bundesliga, con apenas 18 anos.

No Borussia Dortmund deixou pinceladas da súa calidade, pero a súa mocidade e a falta de oportunidades pecháronlle a porta do Signal Iduna Park. Con todo, e aínda que só visitou a zamarra amarela en doce ocasións, o Celta viu no turco unha oportunidade de mercado e un xogador que podería dar moitas alegrías en Balaidos, pero os incondicionais celtarras seguen esperando a esa perla turca da que tanto falaban os expertos do fútbol internacional, chegando a colocalo como herdeiro de Nuri Şahin.

Despois dunha primeira tempada irregular ás ordes de Unzué, onde as lesións, a súa indisciplina e a súa falta de adaptación á cidade e á liga non lle permitiron atopar sitio no once do Celta (catro titularidades en liga, un gol e tres asistencias) xogando menos de 1.000 minutos en todo o curso, este segundo ano non está a ser mellor. Nin en Antonio Mohamed nin en Miguel Cardoso atopou a figura do técnico que logre descifrar o que necesita Emre Mor, cada vez máis illado do fútbol e dos seus compañeiros. Oito partidos de liga contémplanlle esta tempada onde estivo o dobre de veces ou no banco ou na bancada.

MAL NEGOCIO

O principal problema do Celta agora é tentar recuperar o investimento por un xogador que consideran irrecuperable a nivel deportivo pola súa falta total de compromiso. A segunda fichaxe máis caro da historia do club, polo que se pagou 13 millóns de euros, ten agora un prezo de mercado de apenas 3 quilos, aínda que en Vigo esperan rabuñar algún millón máis.

Os actos de indesciplina apartaron a Emre Mor dos seus compañeiros / Foto: RC Celta

Esta desvalorización débese á falta de minutos e sobre todo á mala cabeza do turco, apartado das sesións co resto dos seus compañeiros desde o pasado 23 de xaneiro. A súa presenza no próximo partido é unha incógnita sinxelamente porque o seu concurso no próximo adestramento tamén o é, aínda que todo apunta a que a súa situación non se reverterá. As súas saídas de ton en redes sociais tampouco axudan a mellorar a situación. O Celta aínda non deu as razóns que explican o motivo deste terceiro castigo, xa que con Unzué estivo castigado para a parede en dúas ocasións, aínda que Cardoso apuntou que esta vez a orde de non aliñarlle vén desde arriba.

En xaneiro apurouse ata o último momento para tentar darlle saída. Os grandes do fútbol turco interesáronse por el, pero ninguén se atreveu a dar o paso para tentar reconducir a zurda perdida de Emre Mor, aínda que Miñambres comentou que as operacións non frutificaron porque foi o xogador o que decidiu quedar, aínda sendo consciente da súa situación no equipo.

Con contrato ata 2022 e unha das mellores nóminas do persoal, o Celta confía en poder arrincar a páxina o próximo verán deste negocio ruinoso a nivel económico e futbolístico, pasándolle a pataca quente a outro equipo, da forma que sexa. Mesmo, como admitiu Mouriño, a entidade celeste estudou a posibilidade de rescindilo para que se marchase canto antes da cidade olívica. Un jovencito confuso que pode estar a ver pasar diante del o último tren que o pode levar á elite do fútbol mundial, pero parece que decidiu non subirse. Veremos se volve pasar outro.