O Atlético esmaga ao Real Madrid de Lopetegui na Supercopa de Europa

O Atlético de Madrid alzouse este mércores coa súa terceira Supercopa de Europa tras impoñerse na prórroga (2-4) ao Real Madrid na final celebrada no Estadio Lilleküla de Tallin, cun gran Diego Costa e os goles de Saúl Ñíguez e Koke nesa prolongación que terminou co reinado branco, para comezar cun título o ambicioso proxecto branquivermello.

A final estivo entre o temperán do curso e a alta rivalidade do derbi da capital española. Un intercambio de golpes e erros, con Diego Costa como habitual en cada acerto atlético, para tomar pequena vinganza sobre o Madrid e as dúas finais perdidas de Champions. Un rei de Europa que agora é branquivermello, despois de dous anos brancos, como o foi en 2010 e 2012.

O tres de tres atlético nesta final non estivo claro ata a prórroga, e iso que comezou co 1-0 no primeiro minuto. O Madrid soubo reaccionar, pero non matar, e o dobrete de Costa alongou a final. O campión da Champions pareceu afianzarse sobre o céspede, pero dúas poutadas do Atleti destronaron ao Madrid de Julen Lopetegui, que comeza con revolcón e seguro o ruxerruxe de buscar ou non reforzos a un equipo sen Cristiano Ronaldo.

A rivalidade madrileña regalou á Supercopa un ritmo e unha emoción que non ten de serie este torneo. Tamén axudou a iso un gol aos 50 segundos. Diego Costa, do Mundial a Tallin, foise de Ramos e Varane con dous cabezazos a un balón que rebentou na rede de Navas. Un golazo que con todo tivo máis efecto no rival.

O Madrid non se puxo nervioso e xerou aos poucos o seu fútbol, con boa profundidade de Bale e Asensio e un centro do campo que se apropiou da final, máis aló da zozobra de Casemiro. A situación non era nova para os de Cholo, con vantaxe e resgardados, pero non tan xuntos como para evitar ocasións do rival, nin precisos para volver asomar á meta do costarriqueño.

Nin Lemar, nin Griezmann apareceron, nin Navas tivo máis traballo nun primeiro tempo branco desde ese primeiro minuto. Os de Lopetegui perdoaron, Oblak se esmeró nun taconazo de Asensio, ata que Bale atopou o voo de Benzema para o 1-1 á media hora. O balear fallou nese paso á fronte que se lle reclama e tras o descanso deixou o seu sitio a Luka Modric. O Atleti prescindiu de Griezmann, sen apenas pretemporada.

Co croata, o Madrid recuperou esa superioridade no centro do campo, a pesar do gran despregamento branquivermello de Rodri. Un dominio que recibiu o agasallo en forma de penalti de Juanfran, inocente nas mans que puxeron o balón nos once metros para que Ramos fixese o 2-1, cando a pretemporada comezaba a pesar máis que o pique dun derbi nunha final continental.

O grandioso escenario tamén tivo minutos frouxos, co Atleti buscando a súa reacción nun Lemar máis por dentro e o faro de Costa. O curtocircuíto do verán tamén afectou os brancos, cando Marcelo deu continuidade a un ataque branquivermello por non ceder un saque de banda. O balón buscou, como o imán ao ferro, a un Costa en posición para asinar o seu dobrete a 10 minutos do final (2-2).

A PRÓRROGA DE LA VICTORIA

No último suspiro tívoa Marcelo, pero a final chegou a unha prórroga que volveu parecer de dominio madridista. Con todo, a bagaxe ofensiva dos de Lopetegui seguiu sendo nulo, desde o gol de penalti, non xerou chegadas. Unha posesión estéril que non preocupou ao Atleti e que deu paso ás batallas de Costa, á que se sumou Thomas para permitir o trallazo de Saúl.

Nin Ramos nin Varane estiveron finos, nin tampouco Carvajal pouco despois, tamén superado pola garra de Costa, que volveu meter o balón en busca do gol que asinou Koke. A sentenza coa que apertaba o puño o Cholo desde a bancada, aínda sancionado do pasado curso, e ataba o título un Atleti que cre máis que nunca.