Profesionais sanitarios de Ferrol realizaron máis de 17.000 cirurxías en 2017
Doutra banda, un total de 4.542 intervencións leváronse a cabo sen ingreso
Profesionais da Xerencia Integrada de Ferrol realizaron un total de 17.313 de intervencións cirúrxicas nos centros sanitarios durante o ano 2017, das que 9.352 se levaron a cabo no Complexo Hospitalario Universitario ferrolán e destas, o 48%, tiveron carácter ambulatorio, sen que o paciente tivese que ingresar.
Así, un total de 4.542 intervencións realizáronse sen ingreso. A estas engádense as 7.961 intervencións de cirurxía menor ambulatoria que realizan os profesionais dos centros de saúde, no sistema máis próximo ao paciente.
Estas cifras da modalidade ambulatoria ou sen ingreso aglutinan tanto o que se coñece como Cirurxía Maior Ambulatoria (CMA), como a cirurxía menor ambulatoria (cma). Desde a área sanitaria de Ferrol aclárase que a Cirurxía Maior Ambulatoria é máis complexa e en moitas ocasións require a presenza dun anestesista, aínda que sen ser necesario o ingreso.
Por outra banda, a cirurxía menor ambulatoria é a que desenvolveron os profesionais tamén en centros de saúde, e que na súa maioría só require anestesias locais.
Do total de 9.352 intervencións realizadas no Complexo Hospitalario Universitario de Ferrol, un total de 1.636 foron de carácter urxente mentres que o resto foron intervencións programadas. Ata 4.542 programadas sen ingreso do paciente, 3.922 con CMA e 620 con cma.
MAIOR COMODIDADE E ACCESIBILIDADE
Desde a área sanitaria destácase que o emprego da cirurxía ambulatoria, en detrimento de a cirurxía con hospitalización, implica unha "maior comodidade e accesibilidade" do paciente ao ámbito sanitario. Ofréceselle así unha opción máis favorable, debido a que non ten que ingresar.
Os profesionais da Xerencia ferrolá "valoran distintos aspectos da patoloxía e do paciente" e optan pola inclusión en cirurxía menor ou maior. Na decisión, engádese, inflúen o diagnóstico, a complexidade do procedemento, o perfil da paciente -idade, patoloxías asociadas, medicación ou contexto social, entre outros-, e tamén as esixencias do coidado postoperatorio. A cirurxía menor adoita requirir unha anestesia local, mentres que a maior pode precisar anestesia local, rexional, xeral ou sedación.
O impulso a esta cirurxía implica que procedementos que antes requirían ingreso no centro hospitalario póidanse facer de forma ambulatoria, como a cirurxía de cataratas, extirpacións ou biopsias, operación de hernias inguinales ou femorais ou cirurxía de síndrome de túnel carpiano, que hai anos supoñían o ingreso do paciente.
Escribe o teu comentario