A saída de presión pola concesión do terceiro grao, aos políticos cataláns “presos” está a ser para algúns un paseo polos medios de comunicación amigos, onde, en pre campaña electoral, aproveitan para arrimar o home aos seus respectivos partidos
Opinión sobre Cataluña: Adóitase dicir, popularmente, que cando non se quere arranxar un problema, “maréase a perdiz”.
Toni Albá Noya atrincheirouse en TV3 onde lle pagan ben, e nos seus momentos libres ou vai aos mitins indepes ou se dedica a soltar estupideces que dan titulares e estes seguen alimentado a súa popularidade e enchendo o seu peto. Di o refrán que "hai parvos útiles e listos inútiles".
Todos os xornalistas soñamos, como os descubridores das Américas, con atopar a cidade do Dourado que, na nosa 'estraña linguaxe', chámase a exclusiva, que moitos confunden coa 'primicia', ou sexa, o scoop anglosaxón, que é máis habitual na nosa profesión.
Non me gustan as entrevistas a políticos, sexan do partido que sexan, que se converten nun atafegante terceiro grao, que obriga ao entrevistado, mais que responder a unhas preguntas, a defenderse das acusacións que a outra parte verte sobre a súa persoa política, co único ánimo de deixalo en evidencia amparándose na sacrosanta liberdade de expresión.