A xubilación voluntaria de sanitarios aos 60 anos: redución de riscos e aumento de contratación

Os e as sanitarias do sector público están a negociar co Ministerio de Seguridade Social o novo estatuto marco para a profesión. Este foi o momento en que os representantes do colectivo deciden reclamar entre outros puntos, a xubilación voluntaria aos 60 anos e a xubilación parcial. Ambas as peticións afectarían a unha boa parte do persoal que nestes momentos atópanse traballando a quendas, boa parte con idades superiores ao cincuenta e cinco. Ademais diso, están os riscos ante o contacto con elementos químicos, bacterias, etc., que poden supor máis riscos laborais engadidos. Todo isto para os e as profesionais da sanidade podería formar parte do que se denomina “coeficientes reductores”, elementos que noutras profesións (pesca) son tidos en conta para o retiro voluntario antes do sesenta e cinco anos. Por outra banda, as negociacións tamén contemplan a xubilación parcial dos e os profesionais sanitarios permitirían a redución da xornada a cambio de contratos de substitución, o que permitiría unha transición na substitución da persoa que solicita xubilar por quen o substitúa. 

FACTORES DE RISCO

O principal argumento para que o Goberno acceda á xubilación voluntaria aos 60 anos ou a unha contratación de substitución é o perigo no campo sanitario. É por iso que nas negociacións búscase a incorporación de coeficientes reductores, elementos que a medio ou longo prazo poden supor unha diminución na saúde do persoal sanitario. “Factores como a tensión laboral, carga emocional, riscos biolóxicos e químicos, radiación, gases, contagios e contacto con virus” son só unha parte dos riscos que desexan sumar, apunta Manuel Fariñas do sindicato SATSE.
 

De todos os xeitos, que impedía até agora ás administracións aplicar estes posibles coeficientes reductores? No caso galego pode ser “a falta de persoal, pois temos categorías profesionais onde faltan profesionais” di Javier González de CCOO. Tamén en ocasións o posto de traballo non se adapta a algunhas necesidades do sanitario como no relacionado á conciliación. “Este punto impide unha renovación dos cadros de persoal” comenta Manuel Moreiras da CIG.
 

Até agora si existían algunhas fórmulas que se aplican a facultativos (médicos) como deixar de realizar horarios nocturnos a partir dos 55 anos e quendas de 24 horas en Puntos de Atención Continua (PAC). Por outra banda, a xubilación aos 65 anos pode ser voluntaria establecer un límite máximo até os setenta anos.

ES POSIBLE?

Segundo informaba CCOO o 19 de febreiro de 2024, o ministro de Transformación Dixital e Función Pública, José Luís Escrivá, comprometíase a culminar un acordo marco para a admnistración tendo en conta a xubilación parcial e a clasificación profesional. Desta forma, dábase entrada a unha parte das reivindicacións sobre a xubilación dos sanitarios, aínda que non se falaba en principio de xubilación voluntaria. Con todo, as dúbidas aparecen en canto fálase de cobertura para estas xubilacións, como se sosterían?

“Para poder acceder ao tipo de xubilación que pedimos pódese habilitar un coeficiente especial de cotización para os que están en exercicio” di Manuel Fariñas. Trataríase de achegar máis nas cotas á Seguridade Social e así permitir a cobertura das xubilacións. Ademais, recomendaríase aumentar o aforro para previr o custo das pensións por xubilación.

Por outra banda, temos a división de competencias entre autonomías e Goberno central. É este último o que regula o sistema de xubilación aínda que as competencias en materia de Sanidade están en mans das Comunidades Autónomas. De aprobar o Acordo Marco, este tería rango de lei e é posible que isto provoque rozamentos entre administracións. “A Xunta non é moi partidaria, sobre todo no recoñecemento dalgunhas categorías profesionais” di Manuel Moreiras. 
 

Javier González sinala finalmente ao problema máis perentorio agora mesmo para o persoal sanitario en Galicia, os baixos salarios en comparación con outros lugares onde numerosos sanitarios novos deciden emigrar. Así, atopan unha mellor remuneración en Portugal, Francia e outros países da UE. 
 

Estamos por tanto, ante un problema de ofrecer unha xubilación digna a quen se retire e ao mesmo tempo ofrecer calidade nos postos de traballo na sanidade pública. Os argumentos esgrimidos pola parte laboral son a renovación de cadros de persoal, facilitar a contratación e evitar a fuga de persoal cualificado a outros lugares.