"Os anciáns fóronse chorando": Residencia San Gabriel de Xinzo, pecha pola Xunta, nega deficiencias
A Vivenda Comunitaria Residencial San Gabriel, pechada onte repentinamente pola Xunta deféndese. En declaracións a Galiciapress, fontes de próximas á representación legal da empresa titular, San Gabriel SL, rebaten as deficiencias esgrimidas pola Xunta e enmarcan clausúraa nunha suposta caza de bruxas desatada pola Consellería Política Social a raíz do caso da outra residencia pecha unhas semanas antes, a de Amoeiro.
"A xente foise toda chorando, está moi triste", alegan en referencia aos anciáns trasladados a outros centros. "Eu coa vida da xente non xogo e menos coa vida dos maiores" engaden antes de lembrar que entre os anciáns desaloxados había un familiar seu.
Por que pechou a Xunta este centro de Xinzo? O primeiro que hai que sinalar é algo moi inusual. Nas últimas décadas, a Xunta só pechou dúas residencias, en setembro o citada Fogar Xardín de Amoeiro e agora San Gabriel de Xinzo. Iso a pesar das gravísimas incidencias rexistradas durante a pandemia do coronavirus, cando a Xunta interveu unha ducia de centros.
Reacción da residencia e antecedentes
A Xunta enarbora tres problemas moi graves: de capacidade, de grao de discapacidade e alimenticios. Representantes de San Gabriel SL negan o tres extremos.
Sobre a capacidade, recoñecen que no inmoble había 15 persoas. O Rexistro de Entidades Prestadores de Servizos Sociais da Consellería de Política Social indica que a vivenda ten capacidade para 12 persoas - e non para 10 como indicou a Consellería.
Habería, por tanto, tres persoas de máis. Con todo, a residencia alega que o inmoble ten dúas plantas, aínda que só un rexistrado como centro asistencial. Aí, di, había 10 persoas.
Discrepancias sobre a capacidade e uso das plantas
Despois, noutra planta, outras cinco persoas. A defensa pasa por alegar que esas cinco persoas non formaban parte do centro porque, indican, tiñan os seus propios coidadores, pagaban a súa propia limpeza e comida e non compartían instalacións coas outras dez habitualmente. Serían “persoas vivenda na planta de abaixo vivindo de forma independente” que só se mesturarían cos da planta superior -a autorizada- , á hora do paseo, en horario de visitas, no xardín exterior da casa.
A representante San Gabriel entende que a situación podería ser irregular e que foran advertidos antes pero que, por si soa, non xustifica o súbito peche da Vivenda Residencial.
E a alimentación? “Non faltaba comida para nada”, responden. Alegan que a acta de inspección de Política Social tras a visita do luns que motivou o peche o martes presenta como maior irregularidade que as croquetas non son caseiras e que algúns anciáns toman infusións no canto de leite.
No referido a que había persoas con maior grao de discapacidade do autorizado, a Vivenda admite que así era. Agora ben, sinala que as dúas persoas que non podían seguir na Vivenda Comunitaria foran notificadas en tempo e forma e que ten xustificación documental de tal feito. Engaden que ambos os residentes estaban en proceso de atopar outra praza e que, por humanidade, non debían nin podían expulsalos.
Insisten en todo caso que “para nada estaban mal coidados” e entenden que a decisión da Xunta débese ao escándalo desatado polo peche da residencia de Amoeiro. Alí a inspección de Política Social expedientó o centro pero non o mandou pechar, medida que decretou inmediatamente semanas despois cando entrou na vivenda a Policía Nacional tras unha denuncia de estranxeiría.
Desde o centro de Xinzo cren que agora están a pagar xusto por pecadores porque a Consellería se asustou. Ademais do expediente da Administración, a fiscalía acaba de abrir unha investigación preliminar por si hai motivos para abrir un preito penal.
Suponse que entón será cando poidan declarar os 15 anciáns trasladados. Desde o centro confían en que os seus testemuños sirvan para aclarar definitivamente as cousas.
Escribe o teu comentario