Nalgunhas zonas de España a choiva está a facer verdadeiros estragos, mentres que, noutras, a falta dela está a pór no disparadero non só a agricultura, senón que ameaza con restricións de auga para o consumo humano. Mírase ao ceo esperando que caia a tan esperada auga que, nestes momentos, para esas zonas, é unha verdadeira bendición.
Na política, “a choiva” está a deixar uns charcos preocupantes que están a servir para que algúns dirixentes non paren de meter neles. Poderíase afirmar que isto sucede case a diario.Que significa iso? Pois o conflito está garantido para o asombro da cidadanía que ve con ollos desorbitados como os dirixentes non saen dun cando se meten noutro. É un sinvivir, unha decepción e unha perplexidade cada vez maior. Dicía Groucho Marx que “a política é a arte de buscar problemas, atopalos, facer un diagnóstico falso e aplicar despois os remedios equivocados”.
Nesta xornada de martes, dous charcos foron protagonistas: a UE, onde o Consello de ministros europeos de Asuntos Xerais debía debater se aceptaban como linguas oficiais na UE o catalán, galego e o eúscaro. Despois de 40 minutos estudando a petición do goberno de España, decidiron pospolo, sen que se sometese a proposta a votación, dado que unha maioría pediu máis tempo para estudalo . Era de esperar ante a postura en contra dalgúns países e a gran campaña levada a cabo pola ANC, que se gastou un pastón
O lumbreras do ministro de Asunto Exteriores - pouco diplomático o-, José Manuel Albares, explicaba aos medios de comunicación comunicación “que propuxeran iniciar o despregamento primeiro co catalán e despois as outras, o galego e o eúscaro. As críticas ante esta priorización do catalán non se fixeron esperar, o portavoz do PNV, Aitor Esteban, advertiu a Pedro Sánchez que priorizar a defensa do catalán na UE fronte ao eúscaro e galego non facilita a investidura. Tamén Bildu e o BNG criticaron duramente ao Goberno por priorizar a catalá fronte ao galego e o eúscaro. A prioridade do catalán sobre as outras dúas linguas é unha cuestión matemática: os votos de ERC e Junts á investidura de Sánchez. Agora ben, pensaba o Goberno que os vascos e galegos íanse a tragar o sapo? É non coñecelos ben. Tampouco tiveron en conta que ás xentes deses dous territorios non lles gustou nada e vanlla a gardar aos socialistas, que non lles caiba a menor dúbida.
O segundo produciuse case á mesma hora. Oriol Junqueras, que non se quixo perder o fito histórico do uso do catalán no hemiciclo do Congreso, tan contento e locuaz estaba o líder republicano - curado xa do COVID- que soltou a bomba coas súas declaracións nas que afirmaba que dá por feito que o acordo que ERC subscribiu co PSOE para a constitución da Mesa do Congreso xa incluía a amnistía e, para porllo máis fácil aos socialistas, afirmaba que o seu partido non renuncia á unilateralidad. Díxoo e quitouse un peso de encima - uns cen gramos- porque segue igual de rellenito. A súa viaxe a Madrid, foi para pegar o gustazo e soltar a bomba que fixo tremer os cimentos de Ferraz e Moncloa.
Como era de esperar, os emisarios de Sánchez saían a desmentir ao líder republicano manifestando que non era certo, que descoñecían que houbese un documento, e bla,bla bla… É o que toca ante a “discreción” de Junqueras, que deixou a todos patidifusos. Uns minutos despois aparecía a portavoz de Junts no Congreso, Miriam Nogueras, para anunciar que dentro dunhas semanas falar no Congreso da “lei de Amnistía”, que seguro que sería así.
Os charcos cos que se está atopando o presidente en funcións é dos que fan época, os leais socios de investidura estanlla xogando, deixando ao PSOE nunha situación máis que complicada. Estará disposto Sánchez a tragar todo iso? Si é así, o líder socialista deixará ao PSOE coma se pasase Atila por el. Non é un bo presaxio.
Os votantes, afiliados e simpatizantes socialistas están a quedarse cunha cara de parvos ante os cambios de postura de Sánchez, que di unha cousa en campaña e despois fai outra. O que se podería definir cunha frase do gran Groucho Marx: “Damas e cabaleiros, estes son os meus principios. Se non lles gustan teño outros”.
Escribe o teu comentario