Pedro Sánchez dá a estocada a Alberto Núñez Feijóo

Pasa de querer derrogar o sanchismo a rogar o sanchismo. Un cambio de opinión que o fai para “salvar “ao país. Non será para salvar el tal e como ten a súa investidura e unha posible crise interna no seu partido?

O candidato Feijóo convida a reunir ao presidente en funcións e aspirante a seguir na Moncloa, Pedro Sánchez, para falar da súa posible investidura, unha reunión que acepta o líder dos socialistas españois. O encontro leva a cabo este mércores no Congreso dos Deputados, un escenario de neutralidade, onde ademais se atopan tamén todos os medios de comunicación.

A reunión entre os dous políticos, de menos dunha hora de duración, era a ocasión perfecta para Pedro Sánchez: non rexeitar a invitación, e ten a oportunidade publicamente de rexeitar as propostas do aspirante. Mentres que Feijóo quixo escenificar que é un home de “estado” e préstase a pactar. Pasa de querer derrogar o sanchismo a rogar o sanchismo. Un cambio de opinión que o fai para “salvar “ao país. Non será para salvar el tal e como ten a súa investidura e unha posible crise interna no seu partido?

Nesa reunión breve, na que se supón que un cuarto de hora dedicárono a falar das vacacións e de como llo pasaron, Feijóo propúxolle a Sánchez un acordo entre os dous grandes partidos, en aras da centralidade e que sexa a lista máis votada a que poida gobernar, é dicir que o deixen gobernar a el. O que se supón que indignou a Sánchez tras a postura dos populares de non deixar gobernar aos socialistas en Estremadura, Canarias e máis de cen concellos onde o PSOE foi a forza máis votada e agora sálguelle con iso o candidato -errado?-.

O líder popular fíxolle entrega dun documento de catro folios no que lle expuña a firma de seis pactos: de rexeneración democrática;  o Estado de benestar; o saneamento económico; a conciliación e axudas ás familias;  pacto nacional da auga e un pacto territorial, salientando no seu rexeitamento a “solicitudes de referendo de independencia e de amnistía”. Son os enunciados, porque ao parecer as propostas son xenéricas sen entrar a concretar as medidas e como levarán a cabo. Catro folios non dan para moito máis e as calores frearon a imaxinación.

Feijóo quedará niso, aspirante, o que lle levará, como vén sendo habitual nos últimos tempos no PP, a unha crise no seu partido e o asalto da ambiciosa Isabel Díaz Ayuso.

Feijóo proponlle a Sánchez que os socialistas apoien o seu posible goberno que tería unha duración de dous anos, do que formarían parte persoas independentes de recoñecido prestixio.  A resposta de Sánchez non se fixo esperar, e con ese sorriso de satisfacción que adoita prodigar cando cree que gañou a xogada, rexeitou a proposta, non sen antes convidándolle a chegar un pacto para levar a cabo antes de que finalice o ano, a renovación do Poder Xudicial, que leva xa demasiado tempo sen producir coa deterioración correspondente, o cabreo das súas señorías e o aviso de Europa para que se poñan de acordo.

A reunión terminou como se esperaba, aínda que algúns tiñan a falsa esperanza de que algo sairía. Estaba visto que non, no entanto aos dous protagonistas interesáballes que se producise o encontro, obviamente por razóns diferentes, pero iso é facer política. Quen gañou esta partida? É evidente que Pedro Sánchez. O que ten medio atados os acordos con todos os grupos políticos que lle van a dar o seu apoio á súa investidura. Apoio que non lle van a saír gratis, máis ben todo o contrario. Mentres que Feijóo, querendo dar unha imaxe institucional reuniuse co líder socialista, que lle tendeu a man para saudalo, mentres tiña claro que era a mellor ocasión para deixar máis só que a unha ao candidato nomeado polo Rei. A estocada xa está dada, e si non se produce un milagre, Feijóo quedará niso, aspirante, o que lle levará, como vén sendo habitual nos últimos tempos no PP, a unha crise no seu partido e o asalto da ambiciosa Isabel Díaz Ayuso. Non pasará moito tempo para que iso prodúzase… Tempo ao tempo.