Este domingo dá comezo Qatar 2022, ou o que é o mesmo, o Mundial de fútbol que tanto se espera e que moitos denuncian que se vaia a celebrar nun país onde os dereitos humanos brillan pola súa ausencia No que as mulleres non gozan de liberdade, o mesmo que os homosexuais, que deben esconder para non ser castigados. No cal, a pesar de ser un país no que os petrodólares sálguenlles até polas orellas aos que gobernan, a explotación dos traballadores estranxeiros foi de escándalo, tras ser tratados como os escravos do século XXI. Condicións de traballo con temperaturas de 50 graos e cunha seguridade que deixou moito que desexar, como o demostran os máis de 65.000 traballadores mortos ao longo dos anos de traballo que levou as construcións dos estadios e outras infraestruturas deste fascinante campionato. Un país rico en diñeiro e pobre en valores e dereitos, cuns xeques que explotaron aos máis necesitados sen importarlle nada en absoluto.

Este Mundial pasará á historia por ser no que máis se vulneraron os dereitos humanos, ante a complicidade das institucións futboleiras, as seleccións e todo o que rodea ao gran negocio que é o fútbol. Todos miraron para outro lado, coma se desta maneira non sucedería nada.

Qatar 2022 conta con “peculiaridades” como que é a edición máis cara até o momento, cun investimento de 220.000 millóns de dólares, que se di ben pronto. Que por primeira vez cámbiase a data debido ás altas temperaturas que adornan ao país do petróleo e o gas, que compra todo o que se lle poña a tiro con tal de saír coa súa. Aínda por riba, as limitacións que impuxeron reflicten o autoritarismo do réxime dos xeques que a FIFA se tragou, non con patacas fritas, senón con petrodólares, que é máis pracenteiro . É o Mundial duns poucos - Ou demasiados?- “exipcios” e de moitos mudos e xordos.

Como o diñeiro pode case o 99% as cousas e as vontades, hai que sinalar que este país non é máis grande que Murcia, que non hai tanto tempo - ata que descubriron o gas e o petróleo- estaba habitado por piratas e pescadores de perlas, transformouse en poucos anos nun “reino” moderno de luxo que pretender ser o modelo ambicionado por países veciños. É unha maneira de limpar o que hai detrás do glamour que din ter, todo o que rodea ao seu inventor o xeque tamil bin Hamad Ao que espera limpar a súa imaxe e ofrecer ao mundo a cara máis bela e amable do seu país. Para conseguilo non escatima en diñeiro, sóbralle e espera que o Mundial sirva de escaparate para atraer ao turismo podente.

Todo é grande en Qatar2022, pero as prohibicións tamén o son. Até aos xornalistas que van cubrir o maior acontecemento deste 2022 léronlles a cartilla acoutando a súa mobilidade, e cunha serie de limitacións ao traballo que nunca até agora producíronse.

Xa o dicía o poeta romano Juvenal alá por finais do século I que “ao pobo pan e circo”, que era a estratexia aplicada polos gobernantes da época para telos entretidos e contentos. Os séculos pasaron pero o ser humano continúa cos mesmos “defectos”. Din que o presidente Sánchez está a tomar unha serie de decisións polémicas aproveitando o Mundial de fútbol no que a xente estará entretida. Non se equivoca, segundo os últimos datos, as vendas de televisores para ver o Mundial disparáronse máis dun 46%. As cifras tamén o din todo.

O Mundial de Qatar será o punto de inflexión de millóns de afeccionados que estarán pegados á pantalla para ver os partidos das súas seleccións esperando que os gañen ou que polo menos queden nun bo lugar. O demais todo é secundario calculando que unha vez termine a competición mundial, o nadal están ao virar a esquina e encheranse as rúas de luces de cores e para os que poidan permitirllo. Serán días de enchentes e reencontro cos familiares.