Doménico Tinelli: “O convenio do sector da discapacidade está entre os máis baixos de España”

Que é IN-REDE e cales son os seus propósitos dentro das entidades non lucrativas?

IN-REDE, cuxo nome completo é Asociación Empresarial Galega de Entidades Non-Lucrativas da Discapacidade, é unha asociación empresarial, unha patronal, de entidades sen ánimo de lucro que dan servizos a persoas con discapacidade en Galicia, é dicir, somos unha entidade a nivel autonómico. Por suposto, nós tamén somos unha asociación sen ánimo de lucro, somos unha asociación de asociacións ou fundacións e tamén hai algunha congregación relixiosa. Todas elas prestan varios servizos a persoas con discapacidade, servizos como centro de día, centro ocupacional, servizo residencial, servizos de atención temperá para menores e tamén servizos de emprego. De feito, algúns dos nosos membros son tamén centros especiais de emprego para persoas con discapacidade. Agora mesmo temos vinte e cinco socios e en conxunto representamos a máis de 1.500 persoas traballadoras de varios ámbitos da discapacidade: intelectual, autismo, parálise cerebral, dano cerebral e saúde mental.

Por que xorde a idea de crear unha patronal deste tipo de entidades que enfrontan a discapacidade?

IN-REDE nace en 2019, xusto despois de que se aprobase o quinceavo convenio colectivo estatal para centros e servizos da discapacidade. Agora mesmo hai un convenio colectivo estatal que se negocia a nivel central, en Madrid, é por iso que desde Galicia temos pouca capacidade de influencia sobre as negociacións de devandito convenio. IN-REDE xorde coa idea de empezar a impulsar a negociación colectiva dentro de Galicia e tentar adaptar os contidos do convenio ao noso territorio. Buscamos profesionalizar as entidades do sector nos seus procesos de mellora e tamén na xestión das relacións laborais coas entidades, con sindicatos e con recursos humanos, todos estes puntos estaban moi pouco profesionalizados. Estamos a falar de entidades que naceron fai 20, 30 e mesmo 40 anos nalgún caso, por iniciativa de familiares, de persoas con discapacidade ou voluntarios. Ao principio eran pequenas pero agora, en varios casos, son entidades grandes que teñen xa máis de 100 traballadores e unha facturación dun millón ou dous millóns de euros. En relación a isto, nos últimos dez anos apareceron temas como a relación cos comités de empresa e como xestionar as relacións laborais internas das entidades. En moitos casos os xerentes non estaban preparados para abordar estes temas e desde IN-REDE queremos dar apoio nestes puntos.

 É unha asociación empresarial, unha patronal, de entidades sen ánimo de lucro que dan servizos a persoas con discapacidade en Galicia
 

Hai uns días nun comunicado IN-REDE pedía abrir unha mesa sectorial de diálogo coa Xunta. Onde está a necesidade de abrir esta mesa? 

A necesidade é a de ter un espazo único do sector e onde estean representadas as distintas organizacións representativas, é dicir, patronais, sindicatos e tamén as federacións, que son unha parte importante do sector. Resumindo, buscamos un lugar onde poidamos dialogar de forma conxunta coa Administración. Por que? Porque até o momento, á hora de establecer os prezos das prazas ou dos servizos, negociouse de forma individual entre entidade e Administración, ou polo menos, convócase de forma individual a cada federación. Isto favorece sobre todo á Administración, pero hai necesidades comúns ao sector que até agora non se abordaron conxuntamente. Cremos que é o momento de ter unha voz única no sector á hora de dialogar e, digamos, conseguir financiamento para o sector. Iso non quere dicir que logo cada ámbito da discapacidade non teña que negociar aspectos máis específicos. Si, por exemplo, no ámbito do autismo necesítase un cociente maior de atención, está claro que teñen que negocialo eles, pero hai cuestións como as retribucións ou os incrementos salariais que se deberían negociar de forma conxunta.

 IN-REDE xorde coa idea de empezar a impulsar a negociación colectiva dentro de Galicia e tentar adaptar os contidos do convenio ao noso territorio

Cales son os obxectivos que lles gustaría ver materializados a través desta mesa?

Bo, en primeiro lugar, esperamos acordar coa Xunta uns incrementos dos prezos nas prazas, tamén mellorar a planificación do financiamento no canto dunha proposta anual do goberno autonómico. Por exemplo, non existen unha planificación a tres anos, sobre como vai incrementar o financiamento no sector. Un exemplo disto sería que ao asinar un convenio estatal para actualizar as táboas salariais, nós non sabemos se a Xunta vai cubrir eses incrementos. En cambio, nunha mesa propia podemos sentarnos xuntos e planificar cales van ser os incrementos para o próximos tres ou catro anos. A segunda proposta que queremos abordar na mesa é o que nós, como IN-REDE, chamamos 'pacto salarial autonómico'. Unha proposta de creación dun complemento salarial para Galicia a nivel autonómico no sector da discapacidade. Necesitamos adaptar as táboas salariais á situación da nosa comunidade autónoma, porque en moitos casos os salarios do sector non responden as necesidades reais dos traballadores. Falamos dun convenio que está entre os máis baixos a nivel de España. É por iso que na mesa proposta queremos un incremento salarial específico para Galicia.

-Outra cuestión que aparecía no comunicado é que “as mobilizacións unilaterais non son a solución”. Que significa esta frase? 

A reflexión ten que ver con noticias que houbo nos últimos días sobre mobilizacións por parte dalgunha federación, ou mesmo unha convocatoria de folga para o día 6 de novembro por parte da CIG, e nós consideramos que este tipo de accións non ofrecen unha resposta unitaria ás problemáticas comúns do sector. Ou sexa, son iniciativas que poden servir a curto prazo nalgúns casos, pero que no medio-longo prazo non solucionan os problemas comúns que temos no sector. Por iso vemos a necesidade dunha mesa sectorial.

 Esperamos acordar coa Xunta uns incrementos dos prezos nas prazas, tamén mellorar a planificación do financiamento no canto dunha proposta anual do goberno autonómico 

-Ao crear IN-REDE houbo quen criticou o feito de que houbese unha patronal deste tipo, de asociacións que prestan servizo a persoas con discapacidade? 

Máis que crítica, digamos que no seu momento non se entendeu ben o papel que podía ter unha patronal neste sector. Quizais nalgún momento tamén se considerou que a creación de IN-REDE ía a solaparse ou quitar competencias ou protagonismo a outras entidades como as federacións. Pero bo, eu creo que nós ao longo deste cinco, case seis anos de actividade, demostramos que IN-REDE o que quere é dedicar a cuestións específicas que afectan a unha patronal concreta. Iso é a negociación colectiva, melloras salariais para o sector, a xestión dos recursos humanos e das relacións laborais. Estes puntos non se tiñan en conta ata que naceu IN-REDE e ir xuntos da man permitiu melloras notables no sector.

Existe algún ámbito concreto que non queira formar parte, polo menos por agora, de IN-REDE? 

IN-REDE nace como unha patronal transversal, aberta a todos os ámbitos da discapacidade. Por suposto, esperamos que sexan coherentes cos nosos obxectivos e tamén cos nosos valores. No seu momento houbo organizacións que dixeron “non é o momento, queremos entender ben o proxecto”. Ao principio IN-REDE só incluía socios que atendían a persoas con discapacidade intelectual, pero aos poucos foron entrando entidades doutros ámbitos.

Como se valora o feito do que sucedeu con esta traballadora do Servizo de Atención ao Fogar, que morreu asasinada polo marido dunha usuaria?

Como dicíache antes, este é un sector onde moitas entidades e moitas organizacións naceron a partir do voluntarismo, por iso non tiñan a suficiente capacidade profesional para poder prestar servizos. Desta forma, cremos que para evitar casos como os da traballadora do SAF, que non é específico do ámbito da discapacidade, necesitamos traballar moito sobre como formamos aos nosos profesionais e garantir medidas de seguridade nos postos de traballo. E sobre todo, desde INRED necesitamos ter unha canle de comunicación moi constante, moi continuo coa Xunta de Galicia, coa administración e que escoiten as propostas que veñen do sector. Por iso cremos que ter un espazo como a mesa que pedimos para abordar xuntos esas necesidades é moi necesario.