Mafias cobran 200€ a migrantes que queren homologar os seus títulos en España

A esperanza de centos de profesionais internacionais en Galicia de convalidar os seus títulos e exercer a súa vocación tópase cun muro infranqueable: a imposibilidade de obter unha cita telefónica no Ministerio de Ciencia, Innovación e Universidades.

Esta traba burocrática inicial xerou un lucrativo e ilegal mercado negro onde un trámite oficial e gratuíto véndese abertamente en internet por cantidades que xa rozan os 200 euros, segundo denuncia a colectivo Homologación Xusta Xa. Mentres, a administración central, consciente do problema segundo denuncian as asociacións, permanece nun silencio que moitos dos afectados interpretan como complicidade coa desesperación.

O movemento Homologación Xusta Xa volveu a alzar a voz para sinalar a inacción do departamento que dirixe Diana Morant. Aseguran que, a pesar de comunicar oficialmente esta situación, a resposta foi nula. Non se observan investigacións abertas, non hai medidas correctoras sobre a mesa e, o máis grave, non existe un calendario para solucionar un colapso que mantén en albas os proxectos vitais de miles de persoas. A incerteza sobre o tempo que deberán seguir esperando convértese nunha laxa máis. 

A consecuencia directa da inoperancia do sistema oficial é o surgimiento deste lucrativo negocio na sombra. Páxinas web e grupos de mensaxería privada en aplicacións como Telegram erixíronse nas únicas canles "eficaces" para conseguir unha prezada cita. Para moitos, esta é a única vía para iniciar o proceso de homologación ou, simplemente, para coñecer o estado dunha solicitude que leva meses, ou mesmo anos, paralizada nalgún caixón ministerial.

Este escenario obriga aos solicitantes a unha disxuntiva desgarradora: resignar a unha espera indefinida ou realizar un desembolso económico significativo por algo que, por lei, é un dereito. Trátase dun imposto encuberto á ilusión e a formación, unha barreira económica que profunda na precariedade de quen só anhelan regularizar a súa situación e contribuír cos seus coñecementos á sociedade que os acolle.

Estamos a nos disparar no noso pé, dada a necesidade imperiosa que hai en España e Galicia de titulados en campos como o medicamento, a enfermaría ou o traballo social.

O rostro galego da burocracia

En Galicia, unha comunidade cun preocupante declive demográfico e unha necesidade perentoria de atraer e reter talento, este pescozo de botella administrativo adquire unha dimensión especialmente dramática. Segundo datos do Colexio de Médicos de Pontevedra, só na provincia hai decenas de médicos formados en Latinoamérica ou Europa do Leste á espera de poder convalidar o seu título e paliar a falta de profesionais nas áreas rurais. A súa capacidade para cubrir prazas vacantes e fortalecer a sanidade pública galega depende, en gran medida, de que un sistema en Madrid funcione.

Non son só sanitarios. A Federación Galega de Mullereres Rurais alertou en repetidas ocasións da dificultade de incorporar a enxeñeiras agrónomas, veterinarias ou docentes estranxeiras que queren establecer no campo galego.   Esta paralización non só frea as súas aspiracións individuais, senón que retarda o necesario rexuvenecemento e a innovación en sectores estratéxicos para a economía galega.

Detrás de cada expediente bloqueado hai unha historia de esforzo e frustración. Falamos de persoas que dedicaron anos a formar como médicos, docentes, psicólogos ou traballadores sociais nos seus países de orixe. Moitas delas xa están en Galicia, traballando en condicións de notable precariedade e inseguridade xurídica en sectores como a atención a dependentes ou a hostalaría, lonxe da súa verdadeira cualificación.