Unha autonomía; un convenio: a seguridade privada busca axustar por convenio as necesidades en cada rexión

A Confederación Intersindical Galega (#CIG) presentou unha proposta ambiciosa para o novo convenio de seguridade privada, que busca recuperar dereitos laborais e mellorar as condicións do sector. Entre as súas demandas destaca un incremento salarial do 8% anual, a redución da xornada laboral a 1.568 horas anuais (equivalentes a 35 horas semanais) e un aumento dos días de descanso de 96 a 110 ao ano. 

Ademais, expón consolidar o plus de perigo para todos os vixiantes, recuperar pluses de vestiario e transporte en 15 pagas, e establecer un incremento do 25% na remuneración de horas nocturnas, fins de semana e festivos. Tamén propón novos complementos polo uso de idiomas, condución de vehículos ou manexo de desfibriladores, e ampliar permisos retribuidos, incluíndo tres días de asuntos propios pagos.

Pola súa banda, o sindicato vasco ELA, tal e como recolle a última información publicada por Escudo Dixital, aposta por un convenio autonómico no País Vasco, argumentando que os acordos estatais han perdido calidade e non lograron avances significativos. Segundo ELA, a proposta patronal dun aumento salarial do 12% en catro anos é insuficiente e perpetúa a precariedade. 

O sindicato reclamará na reunión que se celebra leste mesmo luns unha revisión salarial vinculada ao IPC, a ampliación de permisos retribuidos, a redución de xornada e un compromiso coa xubilación parcial para dignificar a profesión. En calquera caso, parece determinante a urxencia de cada sindicato por que o texto asinado sexa de índolo autonómico, de maneira que as necesidades dos profesionais da seguridade privada axústense ás existentes en cada territorio.

NEGOCIACIÓN NUN CONTEXTO CRÍTICO

A CIG cualificou de “insuficiente” a oferta das patronais –APROSER, ASECOPS e FES–, que expoñen un incremento salarial acumulado do 12% en catro anos. Segundo o sindicato galego, esta proposta non aborda a perda de poder adquisitivo nin fomenta a atracción de novos profesionais ao sector, que sofre alta precariedade. Ademais, defende un convenio de dous anos con cláusula de ultraactividad e revisión salarial automática, e avoga por un futuro convenio galego adaptado ás necesidades rexionais.

ELA, pola súa banda, critica que as patronais usen os custos como escusa para non mellorar as condicións laborais, mentres que FeSMC-#UXT sinalou directamente ao Goberno e ás administracións públicas, esixindo unha reforma da Lei de Seguridade Privada ou un novo regulamento que garanta maior seguridade xurídica para os traballadores. 

Nun comunicado, o sindicato denunciou a adxudicación de contratos públicos a ofertas económicas “temerarias”, que levaron a varias empresas a situacións de insolvencia. “É necesario cambiar estas prácticas que prexudican o emprego”, afirma FeSMC-#UXT, que tamén reclama ao ministro do Interior, Fernando Grande-Marlaska, unha maior implicación no sector.

CHAMADA Á ACCIÓN DO GOBERNO

FeSMC-#UXT destaca a importancia da unidade sindical con CCOO e FTSP-USO, que presentaron unha plataforma conxunta con máis de 30 medidas para mellorar salarios, dereitos e a revalorización da profesión. O sindicato insiste en que o novo convenio debe consolidar avances previos e pide ás empresas abandonar estratexias baseadas unicamente no prezo. Ademais, propón medidas como coeficientes reductores para a xubilación anticipada e un fortalecemento do contrato de substitución para facilitar a transición cara a novas tecnoloxías sen deixar atrás aos traballadores.

A cuarta reunión da comisión negociadora celébrase hoxe, 20 de outubro, a partir das 10:30 horas, nun contexto de notables diferenzas entre as partes. Mentres os sindicatos buscan melloras estruturais, as patronais manteñen unha postura máis conservadora. Segundo a fonte primaria, Escudo Dixital, as conversacións definirán o futuro dun sector crave para a seguridade en España.

Cabe lembrar que en Galicia o sector da seguridade privada emprega a miles de traballadores en servizos como vixilancia, transporte de fondos e protección de infraestruturas. Con todo, a precariedade laboral, os baixos salarios e a falta de recoñecemento profesional foron problemas recorrentes. A negociación do convenio estatal, coa posibilidade de acordos autonómicos, podería marcar un punto de inflexión para os traballadores galegos, segundo defenden sindicatos como a CIG.