"Hoxe perdemos todos": Palangreiros galegos pon o berro no ceo polo veto da UE aos arrastraderos

O xerente da Organización de Produtores Pesqueiros do Porto de Burela (Lugo), Sergio López, alertou do "golpe importante" para os palangreiros galegos pola "inxusta" decisión do Tribunal Xeral da UE --en primeira instancia do TJUE-- de desestimar este mércores os recursos interpostos por esta entidade e o Estado español contra o veto á pesca de arrastre en zonas mariñas protexidas adoptado pola Comisión Europea. Advirte de que pon en xogo a "viabilidade" do sector e aboca á súa "desaparición".
 

"O sector pesqueiro, a este ritmo, vai desaparecer a nivel de Europa a curto prazo", lamenta Sergio López en declaracións a Europa Press tras coñecer a decisión da xustiza europea.

A OPP do Porto de Burela e España, a través do Ministerio de Pesca, presentaron recursos contra o Regulamento 2022/1614, aprobado pola Comisión Europea en setembro de 2022 e vixente desde o 9 de outubro de 2022, que prohibe a pesca de fondo en 87 áreas entre Irlanda e o sur de España.

"Hoxe perdemos todos, palangreiros e todo o sector pesqueiro europeo", resumiu o responsable da Organización de Produtores Pesqueiros do Porto de Burela.
 

Así, quéixase da "ilóxica" decisión do Tribunal Xeral da UE. "Non é a que esperabamos", resalta sobre a decisión de refugar os seus recursos, que contiñan "argumentos claros" sobre uns efectos "desproporcionados" dun regulamento no que bota en falta consulta pública, datos científicos por cada arte e análise do impacto socioeconómico.

Relata que había "unha chea de organizacións" esperando por este fallo para pór "freo" á Comisión Europea tras un procedemento "moi dificultoso", xa que o decidido "non é bo" para o sector.

CHAMAMENTO Ás ADMINISTRACIÓNS

Nesta liña, López defende que o palangre é o sector "máis selectivo" e sen impacto nos fondos mariños, de modo que augura un maior impacto con este regulamento para o palangre que para o arrastre polas zonas onde se prohibe. "Matan moscas a canonazos", reprocha.

Denuncia a "desproporción" dunha medida que afecta 16.500 quilómetros, dos que o 32% "eran zonas a protexer", pero "o 68% era simplemente por utilizar" un modelo de arrastre.
 

Por todo iso, fai "un chamamento ás administracións" a traballar de forma conxunta e da man do sector en busca de solucións de futuro.

SENTENZA

A sentenza subliña que a designación dunha zona mariña vulnerable baséase na presenza verificada ou posible de especies protexidas para garantir a súa protección fronte aos "significativos efectos adversos das artes de fondo en xeral".
 

O Tribunal tamén sinala que non se demostrou que a Comisión excedese a súa marxe de apreciación ao utilizar unha determinada metodoloxía para establecer esas zonas proposta no ditame pertinente do Consello Internacional para a Exploración do Mar (CIEM).

Respecto diso, precisa que non se demostrou que a metodoloxía seguida non fose axeitada, que non puidese contribuír ao obxectivo de protección perseguido nin que outra metodoloxía resultase máis eficaz para a delimitación destas zonas.

O Tribunal Xeral tamén desestimou as alegacións relativas á ilegalidade do acto lexislativo que prevía a adopción do regulamento impugnado, xa que considera que este non atribuíu ilicitamente poderes á Comisión para completar elementos esenciais dos réximes de protección a través dun acto de execución e que non infrinxiu as normas da política pesqueira común nin vulnerou o principio de proporcionalidade.

O fallo lembra, ademais, que a prohibición só se aplica á pesca con artes de fondo a unha profundidade superior ou igual a 400 metros e matiza que España e os pescadores demandantes non demostraron que o arrastre non supoña un risco para os ecosistemas mariños vulnerables.