Universidade ou FP: o dilema ante un mercado laboral cada vez máis irregular

A elección entre estudar unha carreira universitaria ou un ciclo de Formación Profesional (FP) é unha das decisións máis importantes para quen buscan definir o seu futuro profesional. Ambas as opcións presentan vantaxes e desafíos, algo a considerar en función dos intereses, habilidades e metas a longo prazo de cada persoa. Por iso é necesario que á hora de elixir entre unha ou outra opción, téñanse en conta unha serie de puntos que permitan á persoa interesada tomar unha decisión que pode cambiarlle a vida.

A CARA “A” 
Empecemos por FP. Xeralmente a duración dos ciclos formativos é máis curta, entre 1 e 2 anos, permitindo así unha incorporación rápida ao mercado laboral. En contraste, os graos universitarios teñen unha duración de 4 anos ou máis.

Os estudos de Formación Profesional teñen unha liña de formación que destaca pola súa metodoloxía orientada á práctica. Inclúe módulos obrigatorios de prácticas en empresas, o que facilita a adquisición de experiencia laboral desde o inicio. Isto último pode facilitar a incorporación de novo persoal á empresa en caso de estar interesada. Así, as especialidades en administración, electricidade, mercadotecnia e mantemento industrial estiveron moi reclamadas nos últimos anos.

A formación práctica tamén implica que os programas de FP deseñáronse moitas veces en colaboración con empresas, axustando así a oferta de traballadores e traballadoras ás demandas do empresariado. Por outra banda, o acceso á FP é máis sinxelo sendo necesario ter o título da ESO para graos medios ou o Bacharelato para graos superiores. A matriculación nestes estudos é máis económica.

Pola súa banda, a universidade ofrece formación integral (teórica e práctica) o que permite acceder a un coñecemento máis profundo nas diversas áreas de estudos. Pódese profundar máis no coñecemento de sectores máis especializados mediante o estudo de másteres e doutoramentos que poden abrir máis o abanico en canto posibilidades laborais.

Xeralmente, os graduados universitarios adoitan acceder a empregos con mellor remuneración e con maior estabilidade laboral, especialmente en áreas como enxeñaría, medicamento ou tecnoloxías da información. Ademais diso, as titulacións universitarias son amplamente valoradas en todo o mundo, o que facilita a mobilidade laboral. Finalmente, moitas posicións de liderado requiren unha titulación universitaria, algo que non se logra unicamente con FP.

A CARA “B” 

A FP carece aínda dun rango maior de posibilidades para especializar. É posible seguir estudando pero non existen opcións avanzadas como na universidade. Por outra banda, a mobilidade laboral ou promoción interna a cargos de maior responsabilidade adoita ser menor, pois falamos de postos máis técnicos sen pensar na dirección. A FP pode ter máis prestixio nuns países que noutros, por iso o seu recoñecemento internacional vai depender moito do ámbito local por onde se mova a persoa titulada.

A universidade é máis cara e os estudos duran máis no tempo. Isto é un obstáculo para algunhas persoas que non poden estudar unha carreira pola que sentían atraídas. As carreiras universitarias priorizan a parte máis teórica que a práctica e isto pode crear unha sensación de afastamento da contorna laboral real. Isto último inflúe na entrada ao mundo laboral que adoita ser máis tardía que cos titulados en FP. A explicación está na falta de experiencia práctica inmediata.

Hoxe en día apóstase pola combinación de ambas as vías formativas. Os titulados de FP poden continuar os seus estudos na universidade, mentres que os universitarios poden complementar a súa formación con ciclos de FP para obter habilidades prácticas específicas. Este enfoque dual permite aos profesionais destacar no mercado laboral ao ofrecer unha formación máis ampla.

Ao final, a elección depende das prioridades e obxectivos de cada estudante. A FP é ideal para quen buscan unha formación rápida, práctica e accesible, mentres que a universidade é a opción axeitada para aqueles que aspiran a postos de alta responsabilidade e especialización. En última instancia, ambas as opcións son válidas e ofrecen camiños complementarios cara a un futuro laboral que pode resultar satisfactorio para a persoa que se decidiu por unha ou por outra.