Ao "Peli" Carlos Vicente non lle importa a categoría e segue ao seu

O aragonés Carlos Vicente era na súa idade xuvenil unha das perlas da canteira do Real Zaragoza, pero o seu camiño até a elite non foi sinxelo. En pandemia marchouse ao Gimnàstic de Tarragona a facer un home, pero alí non atopou un oco que si lle brindou a #SD Ejea, aínda que iso supuxese dar un pasito atrás. Só foi para coller impulso e dar o salto ao Calahorra, onde xa si raiou a gran nivel e chamou a atención dun proxecto ambicioso como o do Racing de Ferrol, onde o mañico pelirrojo fíxose amo e señor do ataque dos departamentais.

Foi no Racing onde si se viu a ese futbolista que asomaba na canteira do Zaragoza, co gol entre cella e cella, aguerrido e con pulmón para aguantar 90 minutos e os que lle bote Parralo. Non se perdeu nin un só encontro o curso pasado e sempre actuou como titular. Só nunha ocasión a súa presenza no verde durou menos dunha hora. Infatigable, os seus oito goles, pero sobre todo a súa ducia de asistencias -con dúas delas memorables ante o Celta B para atar o ascenso-, foron a carta de presentación dun raparigo destinado a permanecer no profesionalismo.

Agora, co salto a Segunda División, a 'Peli' suma e segue. No seu primeiro ano na división de prata suma xa dúas pases de gol e dous tantos, o último para derrotar onte ao Amorebieta, o equipo que privou ao Racing do campionato da Primeira RFEF a tempada pasada. Tamén das súas botas naceu o tanto que fixo sucumbir ao seu Real Zaragoza, que só perdeu como visitante na Malata. 

Os seus rexistros son, unha vez máis, unha constatación de que Vicente é un portento: nove partidos, nove titularidades. Non perdeu protagonismo co pase a Segunda e o xene competitivo lévao a pedir máis e máis. En Ferrol queren seguir vendo como galopa pola dereita e cantar os seus goles. Xa leva medio centenar de duelos coa casaca racinguista. Imos a por 50 máis? Este resísteos do tirón.