A RFEF non saca a Balaídos e Riazor da precandidatura, pero a súa presenza no Mundial de 2030 é díficil

A noticia de que España vai ser organizadora do Mundial 2030 supón unha lombeirada para un país que levaba anos perseguindo organizar un evento deportivo destas características. Con tres trompazos na carreira de Madrid por ser sede Olímpica (a candidatura non pasou os cortes de 2012, 2016 e 2020), a noticia de que España acollerá a Copa do Mundo de forma conxunta con Portugal e Marrocos representa un éxito a nivel deportivo pero tamén a nivel económico, ao ser un Mundial de fútbol un motor para as economías e a proxección internacional dos países organizadores.

Con todo, este será o Mundial máis grande da historia. A primeira vez que se organizou un torneo así en máis dunha sede foi en 2002, co Mundial de Corea e Xapón. Para 2026 serán Estados Unidos, Canadá e México os países organizadores, que congregarán ás 48 seleccións que se disputarán o campionato. Supón un aumento de até 16 países na competición, pasando dos 32 de Qatar ao case medio centenar que se espera para 2026.

Significa reestruturar a organización do torneo, máis partidos e máis sedes para poder dar cabida a tantas nacións. Con todo, tamén supón un maior investimento para acondicionar moitos lugares aos requisitos que esixe FIFA en canto a recintos para o adestramento dos futbolistas ou para a concentración das seleccións. O aforamento dos estadios, de polo menos 40.000 asentos na primeira fase, de 60.000 para as semifinais e de 80.000 para a final, supón outra traba para moitos campos.

GALICIA PRESENTE EN 2030?

Así as cousas, e a sete anos vista, a #RFEF publicou a listaxe coas 15 precandidaturas. Nun vídeo publicado pola Federación fai xa máis dun ano -e previo a contar con Marrocos na candidatura- figuran, entre outros, os estadios municipais de Balaídos e Riazor. Estadios que, neste momento, non cumpren coas características necesarias para poder albergar un partido do Mundial, a diferenza de como ocorreu en 1982, cando foron sede de seleccións da talla de Alemaña Federal ou Italia, que acabou proclamar campioa mundial. 

No vídeo tamén figuran outros estadios como o Camp Nou, hoxe en proceso de reconstrución, ou o Novo Mestalla, estadio cunhas obras paralizadas desde fai máis dunha década e que tería que avanzar ás alancadas para poder ser sede. Tamén O Molinón ou o Estadio de Gran Canaria figuran na listaxe, pero comparten o problema dos coliseos de Vigo e A Coruña: non cumpren co aforamento esixido.

É certo que aínda se poden acometer reformas. Un prazo de sete anos é tempo suficiente para rehabilitar moitos estadios. Con todo, hai que considerar que os investimentos en moitos campos son millonarias e, ao ser de titularidade municipal, as arcas das cidades sufrirían ese desembolso que tamén axudará a sufragar o Estado e a propia FIFA. 

Por outra banda, hai que considerar que con tres países organizadores -seis, se temos en conta os partidos inaugurais que se disputarán en Arxentina, Uruguai e Paraguai-, os números son os que son. España talvez sexa o país que achegue máis estadios, con polo menos dúas sedes en Madrid -Bernabéu e Metropolitano-, dous en Barcelona -Camp Nou e Cornellá-, unha en Sevilla -A Cartuxa- e polo menos unha, senón dúas, no País Vasco -San Mamés e/ou Anoeta-. No mellor dos casos, hai até seis estadios seguros. Logo, Portugal ten tres que pasarán a criba: Ou Dragao, Dá Luz e o José Alvalade, no Porto o primeiro e en Lisboa os dous seguintes. Marrocos achegará tamén tres ou catro recintos en cidades como Rabat, Casabranca ou Marrakech. 

Así as cousas, o número de opcións para que Riazor e Balaídos sexan sede vese moi reducido, ademais de que, neste contexto, é practicamente imposible que ambas poidan ser elixidas, polo que o debate en todo caso quedaría en cal das dúas cidades sería a escollida. A carreira está a piques de comezar e están todos nos seus postos, pero mentres algúns corren con zapatillas, en Balaídos e Riazor van descalzos. Neste momento, Galicia ten moi poucas opcións de chegar á liña de meta entre os primeiros.