Médicos rexeitan a proposta do SERGAS e irán á folga en venres 3 de outubro

A sanidade pública galega enfróntase a unha nova xornada de paros o vindeiro venres. Os sindicatos médicos convocan a todos os facultativos a unha folga para esixir un estatuto propio e denunciar a perda de calidade asistencial, nun conflito que se enmarca na tensa negociación a nivel nacional da lei que regula as súas condicións laborais e que en Galicia se recrudece coa batalla polos servizos mínimos.

Os sindicatos Ou’MEGA e SIMEGA fixeron un chamamento a todos os médicos e facultativos do Servizo Galego de Saúde (#SERGAS) para que secunden a xornada de folga convocada para o vindeiro venres, 3 de outubro. A protesta articúlase baixo dous consignas principais que resumen o malestar do colectivo: "Por un Estatuto Propio" e "Pola Recuperación dá Calidade Asistencial". A esixencia de fondo é a negociación do que denominan un Convenio Franxa, un marco regulatorio específico para as condicións laborais dos médicos en Galicia que atenda as particularidades da profesión.

O primeiro choque directo coa administración xa se produciu antes mesmo de que comece o paro. Os sindicatos convocantes han rexeitado de maneira rotunda a proposta de servizos mínimos presentada pola Consellería de Sanidade. Cualifican a proposta de "abusiva" e interprétana como "un intento de boicotear o paro". Mentres que a Xunta pretende manter o 100% da actividade en urxencias, gardas hospitalarias, reanimación, salas de parto e Puntos de Atención Continuada (#PAC), os representantes dos traballadores propoñen uns servizos equiparables á actividade e presenza de persoal dun fin de semana, asegurando que con iso queda garantida a asistencia sanitaria esencial á poboación galega.

Un conflito de alcance estatal

Esta folga en Galicia non é un feito illado, senón o reflexo dun conflito moito máis amplo que afecta a todo o Sistema Nacional de Saúde. A clave atópase na reforma do Estatuto Marco do persoal estatutario dos servizos de saúde, a normativa estatal que rexe as condicións laborais de case 700.000 profesionais sanitarios en España. Esta lei, que data de 2003, está a ser obxecto dunha profunda revisión impulsada polo Goberno central.

O Ministerio de Sanidade defendeu a necesidade de actualizar esta norma para modernizar a sanidade, mellorar a eficiencia, facilitar a mobilidade dos profesionais entre comunidades autónomas e, sobre todo, facer fronte á escaseza de persoal en determinadas especialidades e zonas xeográficas. Con todo, o borrador da reforma foi recibido con profundo receo por parte dos sindicatos médicos, que temen unha perda de dereitos, unha maior precariedade e que non se aborden problemas endémicos como a carga de traballo ou as maratonianas xornadas de garda.

As administracións implicadas na negociación son, por tanto, dúas. Por unha banda, o Ministerio de Sanidade, que lidera a reforma da lei básica estatal. Por outro, as consellerías de sanidade das comunidades autónomas, como a Consellería de Sanidade en Galicia, que son as competentes na xestión diaria do persoal e a sanidade nos seus territorios e que deberán aplicar e desenvolver a futura normativa. Esta dobre vertente administrativa engade complexidade ao diálogo e á procura de solucións.

A Xunta, presionada por Madrid e os seus facultativos

O Estado mantén unha posición ambivalente. Alega que é necesario preservar unha unidade reguladora para todo o Sistema Nacional de Saúde, pero admite que a rixidez normativa ha atrasado melloras pendentes. Até agora, o departamento estatal ha optado por ceder máis protagonismo ás mesas sectoriais autonómicas, o que xera presións cruzadas entre comunidades que buscan solucións propias e un Goberno central que tenta evitar unha fragmentación.

A postura da Consellería de Sanidade foi até agora de cautela, á espera do texto definitivo que saia da negociación estatal. No entanto, no ámbito autonómico, a relación cos sindicatos médicos foise deteriorando. Os facultativos galegos argumentan que a folga é o resultado da falta dunha negociación real por parte do SERGAS para atender a "reivindicacións históricas e xustas" que van máis aló do Estatuto Marco, como a sobrecarga en Atención Primaria ou as condicións nos PACs, e que impactan directamente na calidade asistencial que reciben os cidadáns.

O conflito evolucionou desde un malestar latente a unha mobilización aberta. Os sindicatos senten que a administración galega non ofreceu solucións concretas aos problemas do día a día, escudar no debate nacional. Esta convocatoria de folga supón unha escalada na presión, buscando forzar á Xunta a sentar a negociar un marco de condicións propio para Galicia sen esperar a que se resolva a situación en Madrid.

Conscientes das molestias que o paro pode xerar na cidadanía, as organizacións sindicais han querido lanzar unha mensaxe aos pacientes. Piden a súa comprensión, enmarcando a protesta non só como unha loita polos seus dereitos laborais, senón como unha defensa do sistema sanitario público. Sosteñen que "os avances que se logren con esta mobilización redundarán en beneficio tanto dos profesionais como dos cidadáns", ao permitir unha atención de maior calidade.