Cataluña apraza a taxa turística, próxima a entrar en vigor en Santiago e A Coruña
En Galicia, a Xunta renega dela e só algunhas cidades decidiron aplicala. Na Coruña a taxa entrará en vigor en setembro, mentres que na capital comezará a cobrar a partir do 1 de outubro. Iso se non hai novos adiamentos, como o aplicado en Compostela. En Cataluña suman xa tres atrasos. Unha mostra do polémico da cuestión.
A falta de acordo político bloquea por terceira vez a duplicación do gravame, mantendo tarifas históricas e atrasando a inxección de recursos crave para políticas sociais. A medida afectaría hoteis, pisos turísticos e cruceiros, con recargas de até 15 euros por noite en Barcelona.
Un adiamento con consecuencias estratéxicas
A Generalitat de Catalunya decidiu pospor, por terceira vez, a implementación da taxa turística, un tributo deseñado para inxectar aproximadamente 60 millóns de euros en políticas de vivenda social. A entrada en vigor queda agora aprazada, como mínimo, até o 1 de abril de 2026. Este adiamento non só atrasa a captación de recursos esenciais para programas habitacionales, senón que tamén evidencia a complexidade de conciliar obxectivos recadatorios con negociacións multipartidistas e a xestión de intereses diversos dentro do Parlament.
O contexto é crítico: os hoteis cataláns han rexistrado cifras históricas de ocupación, con máis de 2,7 millóns de clientes aloxados en agosto de 2025, un 3% máis que o ano anterior. A oportunidade de aproveitar este auxe turístico para xerar recursos destinados a políticas sociais pérdese temporalmente.
Historia da taxa turística e os adiamentos previos
O Decreto Lei 6/2025, aprobado a principios de 2025, contemplaba duplicar a tarifa turística e permitir que os municipios aplicasen recargas adicionais, co obxectivo de descentralizar recursos e adaptalos a contextos locais. A medida deseñouse como un instrumento fiscal innovador, destinado a financiar non só a xestión do turismo, senón tamén a soster políticas de vivenda social e programas habitacionales en áreas metropolitanas.
Inicialmente, a entrada en vigor previuse para maio de 2025. Tras dificultades para lograr consenso político, a Generalitat decidiu pospor a medida a outubro, transformando o decreto en proxecto de lei para garantir a súa blindaxe xurídica. Con todo, tras o parón estival, as negociacións entre Govern, ERC e Comuns non progresaron o suficiente, xerando un novo atraso que traslada a aplicación do gravame ao primeiro ciclo de liquidación de 2026.
O sistema de liquidación, que contempla dous períodos anuais –outubro (outono-inverno) e abril (primavera-verán)– explica a mecánica do adiamento: ao non conseguir a ratificación parlamentaria a tempo para outubro, a tarifa incrementada só aplicarase en abril de 2026, obrigando a manter as tarifas actuais durante toda a tempada de inverno e a planificación de primavera.
Conflito político e diverxencias sobre a estrutura fiscal
O bloque político central no debate foi a duplicación da tarifa e a súa aplicación diferenciada. En Barcelona, a taxa podería alcanzar até 15 euros por persoa e noite en hoteis de alta categoría, situándoa entre as máis altas de Europa. Ademais, a normativa prevía que todos os municipios cataláns puidesen aplicar recargas adicionais, o que permitiría adaptar a recadación á estacionalidade turística e á capacidade de gasto local.
O acordo inicial entre a Conselleria d’Economia e os Comuns apostaba por unha duplicación uniforme da taxa, mentres que ... seguir lendo en Catalunyapress.é
Escribe o teu comentario