Montoro, tras a reprobación do Congreso: "A vida segue e hai que seguir traballando"

O Pleno do Congreso aprobou este xoves por ampla maioría a reprobación do ministro de Facenda e Función Pública, Cristóbal Montoro, tras a sentenza que declarou inconstitucional a declaración tributaria especial de 2012, coñecida como 'amnistía fiscal'.

A iniciativa, proposta polo Grupo Socialista, sumou 197 votos de PSOE, Unidos Podemos, Cidadáns, ERC, PDeCAT, Compromís, Bildu e Nova Canarias. En contra pronunciáronse 135 deputados do PP máis os seus socios electorais de UPN e Foro Asturias, e de Coalición Canaria, mentres que os cinco do PNV optaron pola abstención.

Tras a votación, o ministro dixo aceptar o resultado da votación asumindo que "a reprobación é un acto democrático", pero indicou que é un "reproche" que non ten consecuencias prácticas.

"A VIDA SEGUE"

Nese sentido, quixo deixar claro que seguirá traballando na preparación dos Orzamentos Xerais de 2018, empezando polo teito de gasto, que é a "antesala" e que o Goberno aprobará o vindeiro luns. "A vida segue e hai que seguir traballando e negociando", dixo.

É a segunda vez en menos dun ano de lexislatura que un ministro de Mariano Rajoy é reprobado polo Congreso, tras a moción que sancionou as presuntas interferencias do ministro de Xustiza, Rafael Catalá, no traballo dos fiscais durante a instrución do 'caso Lezo'.

A moción votada este xoves é consecuencia da interpelación urxente dirixida ao ministro por parte do PSOE, que esixiu a dimisión deste ou a súa destitución por parte do presidente do Goberno. Todo iso tras a sentenza do Tribunal Constitucional que declaraba nula a amnistía fiscal aprobada en 2012.

SENTENCIA DO TC

Na sentenza, o Alto Tribunal criticaba que a regularización "supón a abdicación do Estado ante a súa obrigación de facer efectivo o deber de todos de concorrer ao sostemento dos gastos públicos", acusaba o Executivo de "lexitimar" a fraude fiscal e consideraba que a amnistía supoñía unha "quebra do obxectivo de xustiza ao que debe tender o sistema tributario".

Con todo, o ministro alegou que a sentenza non tiña efectos prácticos, xa que apelando ao principio de seguridade xurídica, non se anulaban as regularizacións tributarias firmes, e que a razón do Constitucional para sentenciar por unanimidade que a amnistía supoñía unha vulneración da Constitución sustentábase en que fora aprobada a través dun decreto lei e non dun proxecto de lei.