Máis de 6.000 traballadores estranxeiros falecidos nas obras do Mundial de Qatar, pero FIFA garda silencio

Desde que o Campionato Mundial de Fútbol 2022 asignouse a Qatar en 2010, 6.500 traballadores inmigrantes morrerían nas obras de construción segundo acaba de revelar o rotativo británico 'The Guardian' que precisa os seus países de orixe: India, Paquistán, Nepal, Bangladesh ou Sri Lanka.

Para determinar esta tráxica cifra, ao redor de doce traballadores mortos á semana, o xornal baséase nas estatísticas facilitadas polos gobernos destes países, principais provedores de man de obra a este Estado do Golfo que conseguiu a organización do Mundial. 

O número total de mortes podería ser claramente superior xa que non se puideron recoller datos doutros países como Filipinas ou Quenia que teñen moitos persoas traballando nas obras de Qatar.

Mentres a FIFA mira, unha vez máis, cara a outro lado entendendo que "a frecuencia de accidentes nas obras do Mundial é baixa en comparación con outros grandes proxectos ao redor do mundo" o certo é que o inxente programa de construción con estradas, aeroportos, transporte público, hoteis e estadios para acoller o Mundial de Fútbol 2022 está a deparar balances dramáticos.

Desde o Goberno de Qatar deféndese que "a taxa de mortalidade nestas comunidades está dentro do esperado polo tamaño da poboación e a demografía. Con todo, cada morte é unha traxedia, e non se escatiman esforzos para tratar de evitalas no noso país". Para Amnistía Internacional "existe unha verdadeira falta de claridade e transparencia ao redor destas mortes".

Segundo unha investigación encargada pola Organización Internacional do Traballo das Nacións Unidas, os traballadores enfróntanse a unha importante tensión térmica cando traballan ao aire libre durante polo menos catro meses ao ano.

A FIFA minimiza, unha vez máis, a controversia

"Detrás das estatísticas hai innumerables historias de familias devastadas que se atoparon sen o seu principal sostén, loitando por unha indemnización e confundidas sobre as circunstancias da morte da súa ser querido" salienta "The Guardian" en tanto que a FIFA escúdase en as "moi estritas medidas de saúde e seguridade" establecidas nos distintos emprazamentos. 

Estadio Ciudad da Educación, a trece quilómetros do centro urbano de Doha. @fifaworldcup

O organismo futbolístico mundial recorre ao argumentario do Goberno quatarí que "a frecuencia de accidentes nas obras de o Mundial da FIFA é baixa en comparación con outros grandes proxectos de construción en todo o mundo".

Desde 2010, Qatar foi obxecto de varias polémicas, incluíndo sospeitas de subornos en relación á atribución do torneo. En xaneiro de 2021, a asociación anticorrupción Anticor constituíuse como parte civil na investigación sobre as súas condicións de atribución e o papel que podería xogar o francés Michel Platini.

La empresa de céspede de Limburg non fornecerá máis o céspede para o Mundial de Qatar

Neste contexto, o prestixioso provedor de céspede Hendriks de Heythuysen en Limburg (Países Baixos) acaba de decidir que non fornece céspede para os campos dos estadios do Mundial de Qatar.

A compañía decidiu facelo debido á situación dos dereitos humanos no Estado do Golfo. A empresa tamén declinou o contrato debido aos requisitos que Qatar impuxo sobre o céspede como o transporte por vía aérea. Non beneficiarían a calidade ou serían moi caras. Anteriormente, Hendriks ocupouse do céspede de varios torneos finais e en 2010 pedíuselle que fixese o mesmo para a Copa do Mundo en Qatar.

Representantes da empresa de Limburg proclamaron que "visitamos Qatar varias veces e démonos conta de que os estándares de seguridade desviábanse significativamente dos que estabamos afeitos en Europa. Os traballadores invitados traballaron en circunstancias extremas e non tivemos un bo presentimento respecto diso. 

Portavoces de o recoñecido provedor de céspede para grandes eventos non entenden "porque a FIFA non interveu". A empresa traballou para os estadios de a Copa do Mundo de 2006 en Alemaña e os Campionatos de Europa de 2008 en Austria e Suíza, 2012 en Polonia e Ucraína e 2016 en Francia.