A vacina da USC, que non necesita frío para a súa conservación, iniciará as primeiras probas en animais

Investigadores da Universidade de Santiago de Compostela se muestan optimistas cos pasos dados nesta vacina, que aspira a servir aos países en vías de desenvolvemento.

"Atopámonos en fase de avaliación clínica da vacina. Os ensaios con animais dirán se a resposta é potente e o seguinte paso será realizar os ensaios clínicos", di María José Alonso, catedrática de Farmacía e encargada de liderar o proxecto. 

María José Alonso, catedrática de Farmacía | Foto: EP

Un proxecto de investigación de a Universidade de Santiago de Compostela (USC), liderado pola catedrática en Farmacia María José Alonso e o seu equipo do Centro Singular de Investigación en Medicina Molecular e Enfermidades Crónicas (Cimus), avanza no desenvolvemento dunha vacina contra a covid-19 fácil de producir e que non necesita frío para a súa conservación. O obxectivo é que poida servir a países en vías de desenvolvemento.

Esta iniciativa é unha das liñas do programa de micromecenazgo da USC, 'Suma valor', que pode ser apoiado por empresas e particulares con achegas menores de 3.000 euros.

Así, o Cimus traballa no desenvolvemento dunha vacina innovadora baseada na tecnoloxía do ARN mensaxeiro. É un dos 10 proxectos que o Instituto de Saúde Carlos III financia en España con este fin fronte ao coronavirus.

"Igual que as vacinas de Pfizer e Moderna, a nosa, baseada na nanotecnoloxía farmacéutica, consiste en nanopartículas que conteñen ARN (acedo ribonucleico) mensaxeiro, é dicir, que tras a administración destas partículas a un organismo por medio dunha inxección, o que ocorre é que as nanopartículas dirixen o ARN ao interior das células, transfiren a información xenética e xa o noso organismo produce o antígeno que dá lugar á resposta inmune e vainos a defender fronte á enfermidade", explica María José Alonso.

Estas nanopartículas foron deseñadas polo equipo da Universidade de Santiago e son diferentes ás de vacinas similares como as de Pfizer ou Moderna. "Botando man da intelixencia artificial, deseñamos segmentos do ARN que foron asociados a nanopartículas no noso laboratorio", sinala a investigadora.

EN FASE DE AVALIACIÓN CLÍNICA

Ao longo destes meses, o equipo produciu máis de 150 prototipos usando diferentes biomateriais, despois seleccionaron os que cumprían os requisitos necesarios. Unha vez probados 'in vitro', resultaron 10 candidatos que foron testados 'in vivo', e dos que se analizou a súa resposta celular e viral para comprobar cal era o mellor candidato.

"Atopámonos en fase de avaliación clínica da vacina. Os ensaios con animais dirán se a resposta é potente e o seguinte paso será realizar os ensaios clínicos. Somos moi positivos e, de feito, a tecnoloxía desenvolvida no noso laboratorio xa está a se probar desde o punto de vista do escalado (estabilidade, criterios de fabricación...) na empresa catalá Hypra, que será a encargada de fabricar a vacina", apunta María José Alonso.

No marco deste proxecto, o equipo forma parte dun consorcio integrado polo IDIBAPS (Instituto de Investigacións Biomédicas August Pi i Sunyer) e o Hospital Clínico de Barcelona --onde se realizarán os ensaios clínicos--, la Universidade de Barcelona, a Universidade Libre de Bruxelas, a Universidade Pompeu Fabra e o Centro Nacional de Biotecnoloxía do CSIC --estes dous últimos realizarán os estudos 'in vivo', é dicir, comprobarán a eficacia da vacina en animais--.

"Nosa finalidade é conseguir unha vacina óptima, que sexa estable para que tamén poida ser accesible aos países en vías de desenvolvemento, onde as infraestruturas sanitarias son moi precarias e resulta ademais moi complexo manter a cadea de frío", remarca.