​O xigante Rodrigo Currais comanda aos Hispanos contra a invasión viquinga

O gardameta cangués, fundamental para a consecución dos dous Europeos, lidera á selección cara ao título mundial.

O porteiro da selección española, Rodrigo Currais | Foto: EP

Nin Ragnar Lodbrok puidese derrotar onte a Rodrigo Currais e os seus 202cm de altura. O porteiro galego, heroe da selección española, meteu ao combinado nacional nas semifinais do mundial, onde espera outra selección nórdica, Dinamarca, que defende cordón e que espera reter o centro mundial, algo que só poderán lograr os viquingos se sortean ao xigante de Cangas do Morrazo.

Currais foi decisivo nesta carreira de España no Mundial de Exipto e, en ano de Olimpíadas, espera sumar a coroa mundial á súa xa de seu extenso palmarés. Aos seus 30 anos recentemente cumpridos, o galego xa foi fundamental no seu día para alcanzar a gloria con dous Europeos seguidos, un logro que, como admitiu para Galiciapress, “nin nós mesmos podiamos imaxinar”.

O lóxico sería pensar que alzarse coa Copa do Mundo sería un broche de ouro a unha xeración de deportistas irrepetible, capaces de axuntar o trono europeo e mundial, pero o certo é que o gran obxectivo desta selección son as Olimpíadas de Tokio. Os Xogos foi o óso histórico dun deporte que deu innumerables alegrías ao país, pero que na cita olímpica nunca logrou superar a barreira das semifinais, aínda que cultivou tres broces desde 1996.

UN PERCORRIDO CASE IMPOLUTO

Con todo, pola cabeza dos Hispanos agora só pasa Dinamarca. Os daneses veñen de derrotar a Exipto, anfitrioa e sorpresa do torneo, nun duelo no que suaron tinta, pero contan todos os seus partidos por vitorias. España ten só unha mancha neste mundial: o empate ante Brasil no partido inaugural. Desde entón, Polonia, Tunes, Uruguai, Alemaña, Hungría e Noruega sucumbiron ante a selección, encabezada por uns soberbio Currais.

Ante os noruegueses o papel de Currais foi notorio cun 46% de acerto nas súas intervencións baixo paus. Iso, sumado a unha formidable defensa, elevou as opcións de España, que se mantén este nivel ante unha exhausta Dinamarca ten moitas papeletas de medirse ante Francia ou Suecia na final, que teñen aos de Jordi Ribeira como besta negra desde que estes apeáronos da gloria no Europeo de 2018.

POUCOS CAMBIOS

A virtude desta selección é que funciona como un mecanismo perfecto onde todas as engrenaxes encaixan ao milímetro. Son xa moitos anos de perfeccionamento por parte dun estudoso como Ribeira que apenas concede grandes variacións entre as convocatorias de anos anteriores e esta, máis aló dalgún retoque como o de RubénMarchán para cubrir o oco deixado por Aguinagalde.

O mellor, é que cando o ataque non atopa fluidez, a defensa eríxese para soster a unha España que ten en Currais ao seu talismán. As súas paradas e o seu bo ano -primeiro no PSG onde o pelexou todo e agora no Veszprem húngaro, que a punto estivo de levar a Champions- levárono roubarlle protagonismo a Pérez de Vargas, o outro gardián do arco e compañeiro inseparable do galego. O venres toca outra cita coa historia, e Currais ten o bolígrafo na man para seguir escribindo as páxinas máis douradas do balonmán nacional.