​Os trastornos alimentarios aumentan un 25 por cento no verán

Os trastornos alimentarios aumentan un 25 por cento no verán en España debido ao culto ao corpo, a preocupación polo aspecto físico e ao feito de que nos meses de calor, disimúlanse menos os quilos.

Así o indica o último informe do comparador de seguros de saúde Acerto.com, segundo o cal a metade dos españois asegura poñerse a dieta algunha vez na vida.

Os mesmos datos indican que o 61 por cento dos enquisados preocúpalles as calorías que inxere e mesmo un 7,5 por cento conta as calorías que leva á boca. Este comportamento, sinalan os expertos, pode ocasionar trastornos graves na alimentación.

A bulimia e a anorexia son as dúas enfermidades máis frecuentes relacionadas cos trastornos alimentarios, sobre todo a segunda, que cada vez é máis frecuente en núcleos rurais.

Estímase que en todo o mundo hai ata 70 millóns de persoas que padecen patoloxías alimentarias, dos que o 85 por cento son mulleres.

MULLER NOVA

O perfil de persoas afectadas é o dunha muller nova entre 13 e 25 anos, aínda que o segmento de poboación afectada vaise ampliando e cada vez son máis os homes con estas patoloxías.

Na antesala do desenvolvemento dos trastornos alimentarios poden atoparse abusos sexuais, desestruturación familiar e dietas moi estritas.

En termos xerais, os pacientes usan a comida como unha forma de control ou satisfacción, de maneira que as restricións, inxestas compulsivas e vómitos resultan recontes.

OUTRAS ENFERMIDADES

Existen enfermidades relacionadas coa alimentación menos coñecidas, como a ortorexia, a diabulimia, a pregorexia, drunkorexia e a inxesta compulsiva.

A ortorexia supón unha obsesión por comer ben e controlar ao milímetro a composición nutricional do que inxeren, memorizando calorías e táboas de forma compulsiva. Como consecuencia negativa, figura a falta de vida social, porque chegan a non saír para cumprir a machada a dieta e tenden a sentirse superiores pola súa forma de control.

En canto á drunkorexia, os pacientes deixan para comer para poder beber e compensar así as calorías inxeridas, o que incrementa as posibilidades de dano hepático.

A pregorexia sófrena aquelas embarazadas que tratan de non engordar durante a xestación por todos os medios, mesmo á conta de poñer ao seu fillo en perigo; e a diabulimia sófrena os diabéticos que deciden prescindir da insulina para adelgazar.

A potomanía consiste na obsesión por hidratarse. Os pacientes fano ata tal extremo que acaban tendo desequilibrios electrolíticos, é dicir, que afectan aos minerais que necesita o seu corpo para funcionar con normalidade. É tamén un trastorno da ansiedade multicausal.

ABORDAR O PROBLEMA

En todos os casos, canto antes recoñézase o problema, máis facilidades de solucionalo haberá porque as implicacións físicas e psicolóxicas do paciente poden ser devastadoras.

O recoñecemento da persoa enferma é fundamental. Non se trata tanto de dicirlle que ten un problema, senón de facerllo entender de forma cariñosa e o máis asertiva posible. Os expertos alertan que se trata de persoas cuns niveis de autoexigencia moi elevados.

A abordaxe psicolóxico é necesario porque se trata dun problema profundo que se foi labrando, creando un trauma e afectando á percepción da propia imaxe do enfermo.