O sector da resina, ferramenta de prevención de incendios, duplica a súa produción

O incipiente sector da resina atópase á alza en Galicia, cunha produción que se prevé duplicar neste 2018, mentres a súa xestión axuda na prevención de incendios nos montes.

Nunha entrevista con Europa Press, o tesoureiro da Asociación de Resineiros Galegos (Arega), Xián Santos, sinala que actualmente están "en plena campaña de produción" dun ano no que se espera abrir ao redor de "50.000 ou 60.000 piñeiros", o que supón preto do dobre dos 30.000 resinados en 2017.

O sector resinero tivo acollida en Galicia nas décadas dos 50 e 60, pero posteriormente desapareceu ata que retomouse en 2014, a cargo de producións experimentais en Mougás, Oia (Pontevedra). En 2016 naceu Arega e na actualidade estímase que na Comunidade hai ao redor dunha vintena de resineros, cunha "evolución moi grande" nestes catro anos.

Así, Santos explica que a produción de resina por piñeiro ao ano pode de ser ao redor de tres quilos, cun prezo de algo máis dun euro por quilo. Por iso, "para poder vivir disto hai que roldar os 4.000 ou 5.000 piñeiros" ao ano, pero "con 500 ou 1.000" pódese "ter un plus para a economía familiar".

O sector resinero estendeuse pola costa da Coruña, en municipios como Porto do Son ou Muxía, pasando polo Norte de Lugo --en concellos como Mondoñedo e Viveiro--, ata Pontevedra e Caldas de Reis. Mentres, o Centro de Investigación Forestal de Lourizán conta con plantacións nas que realiza ensaios en Maceda (Ourense).

PREVENCIÓN CONTRA O LUME
E é que a resinación ten vantaxes como a limpeza do monte, así como a súa vixilancia durante os meses de verán, xa que a maior parte da súa actividade desenvólvese durante esta estación, o que favorece o "mantemento" do rural e a "minimización dos incendios".

Esa "xestión forestal" fai que haxa que "manter o máis coidado o monte e non se queime", ademais de "crear unha vinculación directa do pobo e a aldea co propio monte para a súa preservación".

Tamén lembra Xián Santos que na última vaga de incendios de outubro en Galicia "houbo moitísimo sorte" porque a maioría dos piñeiros destinados a resina non se viron afectados.

CALIDADE DA RESINA GALEGA
O feito é que "toda a resina extraída" en Galicia envíase a Segovia, onde están as empresas transformadoras, xa que non hai ningunha na Comunidade galega, polo que crear unha sería un "proxecto a moi longo prazo".

A resina galega ten unha calidade e unhas características diferentes á de Castela, tanto polo clima como o terreo, cunha tonalidade máis esbrancuxada fronte á de fóra --máis amarela--, mentres que a de Galicia é máis sólida e a mesetaria "practicamente líquida".

Esa resina ten "moitísimas saídas", para a industria farmacéutica --con recubrimientos de pastillas ou jarabes--, tamén para aerosois, empastes, tintas de impresión, plásticos ou chicles.

Nos anos 50 empregábase un método de traballo máis prexudicial para as árbores que está prohibido, mentres agora úsase un sistema de picas de cortiza, que "se se fai ben non é invasivo", xa que leva a cabo nunha parte intermedia entre a cortiza da árbore e a madeira, cunha membrana moi fina pola que se extrae a resina. De tal forma, faise un "aproveitamento sustentable" que "non estraga a madeira nin mata o piñeiro".

CREACIÓN DE EMPREGO E ATRACCIÓN DE MOZAS
Este apoxeo da produción resinera prodúcese por "o interese" ante "o baixo valor do prezo da madeira" e para "crear emprego onde antes non existía", apunta Santos a Europa Press.

Aquí, o tesoureiro de Arega identifica que se produce un beneficio económico "diferente" ao da curta de madeira. Mentres a venda de madeira supón "diñeiro rápido no momento", o resinado tradúcese en "diñeiro todos os anos, aínda que cunha cantidade menor", e "ao final aínda se ten a posibilidade da curta da madeira".

Todo iso permite "xerar un ecosistema de resinación que mantén ás árbores vivas", á vez que "se crea emprego e atráese a xente nova ao rural".

ATRASO POLAS CHOIVAS
Santos indica que o inverno, durante o frío, é a época para quitar a cortiza máis grosa do piñeiro para facilitar a resinación posterior, ao que se unen os traballos cos que reconducir a resina para a súa recollida.

Posteriormente, ao redor de marzo e abril, coa chegada do bo tempo, realízanse as incisiones nos troncos cada 12 días, pero este ano atrasouse polas choivas. Tras iso, a recollida da resina vai de xullo a outubro, aproximadamente.