Os novos tratamentos contra o Alzheimer serven para uns poucos casos, indican expertos
Nos últimos meses, o campo da investigación médica ha dado un paso de xigante na loita contra o alzhéimer, unha enfermidade que afecta a preto de 900.000 persoas en España e que en Galicia ten unha incidencia especialmente alta debido ao envellecemento da súa poboación. in embargo, os expertos lembran que non todos os pacientes poden recibilo.
A terceira mesa redonda da xornada no HUB Alzheimer de Barcelona puxo o foco nun aspecto crave do novo escenario terapéutico: a quen se podería tratar cos novos fármacos?
En abril de 2025, a Comisión Europea deu luz verde a lecanemab, comercializado como Leqembi, o primeiro fármaco capaz de retardar o avance do alzhéimer en etapas iniciais, reducindo até un 27 % a deterioración cognitiva ao longo de 18 meses.
Moderada pola Dra. Mercè Boada (#ACE Alzheimer Center), a conversación entre catro referentes en neurología deixou claro que o diagnóstico clínico xa non é suficiente. Juan Fortea (Hospital de Sant Pau) defendeu que “hai consenso absoluto en que o diagnóstico debe ser clínico e biolóxico”, apelando ao uso sistemático de biomarcadores. A pesar diso, menos do 20% dos pacientes recibiron este tipo de diagnóstico mesmo en centros especializados" cabe engadir que en centros non especializados chega a ser do 8%.
Marc Suárez-Calvet (BarcelonaBeta) e Albert Lladó (Hospital Clínic) coincidiron en que é urxente reducir os prazos actuais, que poden alargar até tres anos desde a primeira queixa até a avaliación clínica. “Si queremos que os tratamentos sexan efectivos, hai que actuar precozmente”, afirmou Lladó, quen tamén alertou sobre a inminente sobrecarga asistencial.
O fármaco máis avanzado é lecanemab, comercializado como Leqembi, que foi aprobado recentemente pola Axencia Europea do Medicamento. Trátase dun anticorpo monoclonal que actúa directamente sobre as placas de beta-amiloide no cerebro, unha das características distintivas do alzhéimer. A súa administración intravenosa quincenal demostrou reducir até un 27 % a deterioración cognitiva en pacientes en fases iniciais, sempre que cumpran certos criterios xenéticos e biolóxicos, como a presenza de biomarcadores específicos e a ausencia de determinadas variantes do xene ApoE4, asociadas a un maior risco de efectos secundarios.
Outro fármaco prometedor é donanemab, aínda en proceso de avaliación por parte das autoridades europeas, que actúa cun mecanismo similar e podería aprobar cara a finais de 2025. A estes avances súmanse novas liñas de investigación que exploran fármacos orais ou subcutáneos, como os agonistas GLP-1, usados orixinalmente para tratar a diabetes, que poderían ofrecer unha alternativa máis cómoda de administración.
En Galicia, onde se estima que máis de 70.000 persoas viven con algún tipo de demencia, o impacto destes novos tratamentos pode ser significativo. A comunidade concentra unha das poboacións máis envellecidas de Europa, cun 25,7 % de habitantes maiores de 65 anos. Esta realidade converte a Galicia nun territorio especialmente sensible á evolución destas terapias, aínda que tamén expón desafíos importantes. Para que estes fármacos cheguen realmente a quen os necesitan, será imprescindible reforzar o sistema de diagnóstico precoz. Isto implica dispor de tecnoloxía de imaxe cerebral, análise de líquido cefalorraquídeo e persoal especializado capaz de identificar os casos en fases moi temperás, cando a medicación pode ser efectiva.
A mesa destacou o reto formativo do persoal sanitario ante un escenario aínda incerto. “O 94% de pacientes non serán candidatos a estes tratamentos. Saber dicir que ... seguir lendo en Catalunyapress.é .
Escribe o teu comentario