Cataluña e Valencia colaborarán na vixilancia da calidade do aire na zona afectada pola DANA

O Departamento de Territorio, Vivenda e Transición Ecolóxica da Generalitat de Catalunya, a través da Dirección Xeral de Cambio Climático e Calidade Ambiental, acaba de instalar en Algemesí, na Ribeira Alta de Valencia, unha unidade móbil de vixilancia da calidade do aire. Isto levouse a cabo despois de que a Generalitat Valenciana solicitase ás comunidades autónomas, a través do Centro Nacional de Emerxencias do Goberno de España, o envío de medios para medir, sobre todo, as que quedaron depositados tras a riada provocada pola DANA o pasado 29 de outubro.

A Generalitat Valenciana informou que ten instaladas, xunto co Consello Superior de Investigacións Científicas (#CSIC), catro unidades móbiles na chamada “zona cero” da DANA, pero solicitou reforzos para monitorizar á máxima a área afectada.

Así, a Generalitat de Catalunya ofreceu unha das súas unidades, que xa está en funcionamento, encargarase do seu mantemento preventivo e correctivo, validará os datos e enviaraos ao goberno valenciano durante o mes e medio que se prevé que dure a campaña de medicións.

Ademais das partículas en suspensión cun diámetro inferior a 10 micras (PM10) e a 2,5 micras (PM2.5), determinaranse outros contaminantes como o dióxido de xofre, o sulfuro de hidróxeno, o dióxido de nitróxeno, o monóxido de carbono, o benceno, metais e os hidrocarburos aromáticos policíclicos.

As posibles consecuencias dos contaminantes

As concentracións de po en suspensión xeradas pola retirada dos lodos tras a DANA do 29 de outubro en Valencia representan un serio risco para a saúde humana e o medio ambiente. Estes pos poden conter material orgánico descomposto, restos de produtos químicos agrícolas ou industriais arrastrados pola auga, e metais pesados.

Cando están en suspensión, son facilmente inhalados polas persoas, especialmente as partículas máis finas. As partículas PM10 poden causar irritación en ollos, nariz e garganta, e agravar enfermidades respiratorias preexistentes como a asma ou a bronquite.

As PM2.5, ao ser máis pequenas, poden penetrar profundamente nos pulmóns e chegar ao torrente sanguíneo, incrementando o risco de enfermidades cardiovasculares, respiratorias crónicas e mesmo cancro. A exposición prolongada a estas partículas pode aumentar a mortalidade prematura, particularmente en persoas vulnerables como nenos, anciáns e aqueles con enfermidades previas.

As solucións

Eliminar estes contaminantes non sempre é sinxelo, xa que algúns, como as partículas finas ou os HAPs, poden permanecer suspendidos no aire durante longos períodos. Para reducir o seu impacto, é esencial implementar sistemas de monitoreo do aire que permitan identificar concentracións perigosas e priorizar as zonas máis afectadas.

Técnicas como a limpeza húmida, mediante o uso de auga para evitar que as partículas volvan ao aire, e o retiro mecánico con aspiradoras industriais e varrido especializado, son ferramentas fundamentais. Tamén se pode recorrer á reforestación e a plantación de vexetación en áreas afectadas para estabilizar o solo e reducir a dispersión de partículas.