"Picoume unha medusa, que debo facer?" Quirónsalud responde a todas as túas dúbidas

No verán son habituais as picaduras de medusa a nadadores inocentes ou curiosos incautos que llas atopan na beira e, crendo que son inofensivas, reciben unha picadura.

Quirónsalud enumera as recomendacións para tratar unha picadura de medusa, á que nunca hai que tratar con auga doce, ou acudir ao médico se a picadura é de gravidade.

Só aqueles a os que nos picou unha medusa sabemos que é un animal que sempre pica dúas veces: unha cando che pica, sexa onde sexa; a outra na man, cando reaccionas instintivamente á picadura e tratas de apartala. Un erro que se comete de forma inevitable e desesperada, porque ninguén espera estar a nadar no mar tranquilamente e recibir unha descarga que pode converterse nun verdadeiro problema se descoñecemos os seus efectos. Por iso, desde Quirónsalud queren achegar toda a información posible para que este verán saibamos reaccionar nunha situación así. 

Desde a firma sanitaria advirten que este é un problema "relativamente frecuente". "Os seus tentáculos, causantes das picaduras, están formados por miles de aguillóns punzantes microscópicos que liberan veleno, inxectándoo na pel. A pesar de que as picaduras adoitan ser causadas de maneira accidental ao pisar ou manipular unha medusa, é importante tomar precaucións, xa que poden chegar a afectar de maneira grave", recomendan.

NON TOCALAS NIN NO MAR NIN NA AREA

Con todo, aínda que poden darse casos graves, o alcance da picadura varía segundo o tamaño do animal, a nosa saúde, o tempo de contacto co aguillón ou o tamaño da superficie afectada. Ademais, dependendo de se o veleno chega aos vasos sanguíneos ou se queda na pel, a dimensión varía. 

"Entre os síntomas máis frecuentes atópanse dor, ardor, marcas vermellas ou moradas na pel, bochas, picazón, hinchazón ou dor pulsátil. En ocasións nas que estes síntomas son máis graves, poden chegar a provocar dor de cabeza, náuseas ou vómitos, dores ou espasmos musculares, desmaios, debilidade e desorientación, dificultade ao respirar ou tragar e problemas cardíacos", reflicten os expertos, que recomendan seguir sempre as indicacións da zona de baño se se detectaron medusas na contorna. Tampouco tocalas se están na area, aínda que poidan parecer inofensivas. 

TRATAMENTO E TIPOS

En canto aos tratamentos, existe unha ampla variedade, pero as autoridades sanitarias indica que "é importante non fregar a zona para evitar estender a infección nin tocar os tentáculos, no caso de que seguisen estando na pel deben arrincarse cunhas pinzas".

"Tampouco debe lavarse nunca a ferida con auga doce, pois pode provocar a activación dos aguillóns; no seu lugar é recomendable enjuagar a picadura con vinagre, xa que pode evitar que estes liberen máis veleno. Doutra banda, pode aplicarse xeo, sempre que non entre en contacto directamente coa pel xa que se trata de auga doce, ou mergullar a superficie de pel afectada en auga quente. Para os casos máis complicados, é necesario acudir a un médico para aplicar o tratamento máis conveniente, sexa un medicamento oral ou a atención de urxencia nos casos máis severos".

Doutra banda, e aínda que en España non existen razas de medusa cuxa picadura pode ser mortal, Quirónsalud recolle nunha listaxe os tipos máis habituais:
 

• Carabela Portuguesa: máis común nas costas do Atlántico e o cantábrico, este animal, que pode chegar a medir 30 centímetros de longo, caracterízase polo seu corpo violáceo cheo de gas, que flota no mar coma se dunha bolsa de plástico tratásese. É unha especie de perigo elevado polo seu veleno, aínda que non chega a causar ser mortal.
   
• Medusa fluorescente: de cor rosada e coa capacidade de brillar na escuridade, esta medusa conta cuns tentáculos que poden medir ata 25 centímetros e que liberan un veleno que as posiciona como unha das especies máis venenosas do litoral español.
   
• Aguamala: cunha campá branca con bordos azulados e 8 tentáculos, é coñecida por ser unha das medusas máis grandes que habitan o Mediterráneo. Aínda que non posúe un veleno mortal, pode provocar serias inflamacións na pel, mesmo aínda que o contacto non fose directo.
   
• Medusa "ovo frito": recibe este nome polo peculiar formato do seu corpo, aplanado e amarelado cun centro protuberante alaranxado. Común no Mediterráneo, esta especie de pequeno tamaño conta cun perigo baixo, pois fóra de reaccións alérxicas, causa irritación e proídos na pel.