A volta á dura realidade dos “subministradores de votos”

A volta de vacacións para as familias trae consigo entre outras cousas baleirar o peto para equipar aos seus fillos de todo o necesario para a volta ao cole: libros, material escolar de todo tipo, roupa e algunhas cousas máis. É un desembolso importante o que deben facer os pais, un bo susto económico do que deben ir repor en todo o que queda de ano. Algunhas familias adoitan comprar libros de segunda man. desta maneira o gasto é menor e din que se nota. É unha boa estratexia non só para aforrar, senón para contribuír co medioambiente: tállanse menos árbores.

O susto dos gastos escolares non é a única problemática coa que van toparse de cheo, a sanidade é outra das preocupacións:  listas de espera interminables para proba ou visitas aos especialistas que poden chegar a case un ano. E non falemos do tempo que deben esperar os pacientes para  acceder á rehabilitación, meses e meses, aínda que a intervención teña carácter de urxencia. O sistema está colapsado e a solución non se ve aínda ao final do longo túnel no que se atopa.

O novo conseller de Saúde de Catalunya, Manel Balcells, coñecedor do mundo sanitario, só leva un ano á fronte da mesma - anteriormente estivera nela ocupando outro cargo-. Non lle vén de novo e coñece xa de primeira man as carencias que teñen, que non son poucas. É certo que nun ano non se solucionan, no entanto, o coñecemento outórgalle unha maior  capacidade para que sexa máis áxil en solucionar os máis perentorios. A saúde segue sendo a prioridade das persoas. Aí débese notar a diferenza dun goberno ou outro. É unha urxencia que non pode esperar máis. Priorizar nos orzamentos o investimento en sanidade é un deber de quen goberna, e un dereito que teñen as persoas . Non se trata de ir pondo parches, senón de intervir de maneira urxente e global. Gobernar é priorizar, solucionar e pór en primeiro lugar ás persoas, non as decisións partidistas.

Mentres, a vista está posta - por parte dos políticos- en si o 26 e 27 de setiembre Feijóo poderá ser investido presidente. Os números non cadran, pero non se pode dicir que non será investido, en primeira ou segunda votación. Mentres, o líder popular daba o pistoletazo de saída á rentrée política na súa Galicia natal, cun discurso para os seus afíns. Do que se trataba era de dar a impresión de que o seu liderado segue intacto, de que ten unha folla de ruta e que está disposto a seguila, aínda que o seu discurso cambia máis dunha vez, dependendo das circunstancias Iso é a política? Iso é. Fano todos. Os discursos acomódanse ás necesidades deles, non do país, nin dos que lle votaron.  Non sei quen dixo que “algunhas persoas fan promesas só para incumprilas”. E é a realidade, véno demostrando tras as eleccións.. A realidade que se está vivindo en política agora, nada ten que ver cos que quere a cidadanía, á que considera meros subministradores de votos.