Pedro Sánchez pensaba que “a ocasión a pintaban calva”

Hai un refrán que di “a ocasión píntana calva”. A orixe do refrán vén da representación da Deusa da ocasión, coñecida como Deusa da Oportunidade. Para os romanos é unha muller bela cunha longa cabeleira que lle cobre o rostro e é calva por detrás. Polo xeral posúe ás nos talóns e as costas. Sostén un coitelo na súa man dereita e atópase parada sobre unha roda en movemento. É que a oportunidade, tal como a Deusa, cando pasa por en fronte, débese coller pola cabeleira, porque cando termine de pasar, non se poderá coller por ningún lado, é calva por detrás.

Con esta premisa, o presidente do Goberno Pedro Sánchez debeu pensar- non dá puntadas sen fío- que no Día da Constitución, que tan cuestionada está por determinados partidos políticos, había que gañarlle o protagonismo ao líder do PP, Alberto Núñez Feijóo, que acudía ao acto do Congreso dos Deputados e sabendo que coas claras diferenzas que manteñen con el. Todas as miradas ían estar postas nos dous protagonistas.

Ante este escenario, e co fin de distraer a atención, o presidente do Goberno, no seu encontro cos xornalistas - no patio do Congreso- anunciou que estaba disposto a levar a cabo unha reforma “limitada” do delito de malversación, polo que foron condenados os líderes independentistas do procés. A reforma do delito de malversación tamén é unha petición de ERC, polos motivos xa coñecidos e que non fai falta explicar. Declaracións que quentaron máis aos populares. Na súa comparecencia, no mesmo lugar, o líder popular, Feijóo, defendeu que o Goberno está a facer un ”código penal á carta dos independentistas condenados polo Tribunal Supremo”. Así que nin sequera neste día que lembra a concordia e a complicidade dos partidos que fixeron posible a Constitución, déronse unha tregua dialéctica.

Pero a xornada era portadora dunha noticia para Joaquín Leguina, expresidente da comunidade de Madrid e líder socialista, que coñecía que fora dado de baixa - é dicir expulsado do PSOE- polas súas declaracións, que el aclarou no seu día de soporte á candidata do PP, Isabel Díaz Ayuso. Unha decisión moi “meditada” e oportuna, cando xa case todo o mundo esqueceuse do suceso. O seu outro compañeiro, Nicolás Redondo Terrero, que tamén estaba no punto de mira polo mesmo, conseguiu que de momento se deixe sen efecto a súa “expulsión”.  Analizárono ben as cabezas pensantes do PSOE? Dicía Barbara Streisand que “as persoas son os seus principios” e moitos se preguntarán: Onde están os principios duns cantos socialistas con mando en praza?

Para rematar a xornada político-festiva, a selección Española de Fútbol era derrotada pola selección de Marrocos, que facía máis de 30 anos que non conseguira pasar aos cuartos de final dun Mundial de Fútbol. A Vermella non foi capaz de gañar o encontro nos 90 minutos, a prórroga de 30 e sucumbiu nos penaltis. Ao final o fútbol é así. Claro que amargaron o día a uns cantos millóns de persoas e ao Goberno de España

Pero non hai que apesadumbrarse, porque a festa das contradicións de Pedro Sánchez e os seus asesores monclovitas non terminou. Tampouco do resto de formacións políticas, que aquí non se libra nin o ‘tato’.