Carlos Lage (SUP Galicia): "Faltan policías e o Goberno tennos abandonados"

Foi designado para liderar a nova Executiva do sindicato Unificado de Policía (SUP) en Galicia. Non sei si darlle o parabén ou o pésame, porque a responsabilidade agora é moi grande.

(Risa) Si, a verdade é que si. Temos moito traballo por diante, pero, malo será! Sempre hai que ser positivos.

Toma a testemuña de Roberto González, imaxino que ese é tamén é outro punto engadido.

Desde logo. Esperamos poder facelo tan ben como el, pero nós temos as nosas propias ideas e moi interesantes para traer encima da mesa e conseguir mellores condicións para os compañeiros da Policía Nacional.

Como é a nova Executiva do SUP en Galicia? Hai algún obxectivo concreto no curto prazo?

No curto prazo temos que mirar as cousas que están a pasar actualmente. Hai que loitar porque se respecten os dereitos dos compañeiros, pois constantemente están a pasar novas historias, como podemos ver nos medios de comunicación. Está o tema das dietas, a última a detención que tivo lugar o fin de semana en Santiago… Tenemos que darlles seguridade aos compañeiros. Xa despois, a longo prazo, a nosa máxima é loitar pola profesión de risco, que é unha reivindicación que saíu agora aquí de Galicia e sobre a que cremos que non está a ter a repercusión que se merece. Hai que traballar neste sentido e conseguir unha xubilación digna. 

Menciona aos medios e en Galicia reportamos nos últimos meses sucesos que van desde os feminicidios das últimas semanas até batallas campais entre bandas, como a rexistrada en Pontevedra con varios apuñalados graves. Estamos nun momento de aumento da violencia? Que cifras manexan con respecto a Galicia?

Este tipo de feitos o que teñen é moita repercusión mediática, porque todo o mundo ten un teléfono a man e retransmítese a todo o mundo. Realmente Galicia é tranquila. O que hai é que transmitirlle á cidadanía que estamos nun sitio seguro. Aínda que é certo que estes sucesos pasan e non pasan inadvertidos, pero con respecto a este tipo de feitos non hai un incremento moi notable.

Pondes o foco moitas veces sobre a ciberdelincuencia e o aumento destes delitos. Supoño que farán falta cada vez máis axentes e mellor formados neste ámbito. 

Si, efectivamente. En todos os ámbitos temos moitísimo déficit de persoal, máis co aumento deste novo feito delituoso, que non é tan novo. O que si resulta novo no delito é que o delincuente ten moita imaxinación e a través de internet poden esconder mellor e necesitan moitísima máis xente para poder investigar todo este tipo de delitos.

DIÁLOGO ROTO CO GOBERNO

Isto empata cun asunto como é a reforma dos catálogos e o do déficit de policías, que foi unha loita constante do SUP nos últimos anos. Será este o seu gran cabalo de batalla durante este mandato á fronte do SUP en Galicia?

Temos un déficit de persoal moi grande. De feito, as patrullas que hai na rúa son practicamente as mesmas que hai 15 anos, cando cheguei eu a Galicia. Nese sentido, estamos constantemente pedindo á Administración que aumente os catálogos. En Ribeira, por exemplo, faría falta un 50% máis. É un persoal que está sobresaturada de traballo e con moi pouco persoal. Encima, no verán a carga de traballo aínda se multiplica. Temos outros lugares como Ferrol, onde pedimos unha UPR, igual que para Pontevedra e para Lugo, pero a chegada deses novos equipos de traballo necesita un incremento de persoal. Non se pode crear esa UPR e que sexa coas mesmas persoas que xa están nas comisarías. 

Por non falar da Unidade Adscrita, que está baixo mínimos e que ten que facer un labor moi importante na protección de vítimas de violencia de xénero, investigación de delitos contra o medioambiente… Pero estamos abandonados. Estamos abandonados do Goberno.

Como é o diálogo co Goberno? 

Agora mesmo é nulo. O Goberno central non nos escoita para nada. De feito, non estamos a ir ao Consello da Policía porque é ir para nada.Coas administracións locais temos unha boa relación en xeral. Coas autonómicas tamén, non temos problema. Pero claro, o noso problema é co Goberno de España, que é o que nos prové tanto de persoal como de medios.

Tamén está a polémica ao redor da falta de materiais e protección para os axentes. Cal sería a maior urxencia neste sentido?

Levamos pedindo desde hai anos que todos os axentes estean dotados dun chaleco, como o levamos reivindicando desde hai moito tempo. Queremos tamén que todos os axentes teñan unha pistola táser, e que veñan con isto xa desde Ávila, que non teñan que estar a saltar dun persoal a outra, entregando os seus equipos de protección e logo ver noutros persoais sen eles.

PROFESIÓN DE RISCO E XUBILACIÓN

Xa en liñas xerais, asuntos como que a súa sexa considerada unha profesión de risco ou mellorar as condicións de face á xubilación imaxino que serán parte das grandes reivindicacións a nivel estatal. Como de lonxe estamos de que se consigan estes obxectivos?

É unha boa pregunta. Constante mente están a dicirnos que xa estamos considerados como profesión de risco, pero seguimos sufrindo atentados e intervimos en situacións moi difíciles nas que calquera outro cidadán veríase excedido. Con todo, non temos esa condición de profesión de risco. A profesión de risco é a explicación para ter unha xubilación anticipada e sen unha perda adquisitiva. A policía está a xubilarse con 1.700 euros e a perda adquisitiva é como mínimo de 500 euros. Iso entendemos que non pode ser cando os nosos compañeiros de policía local ou de policía autonómica, cos que traballamos día a día, xubílanse co total dos seus salarios.

Ao final no que a sindicatos policiais refírese moitas veces vemos como, a pesar da variedade, moitas organizacións fan a guerra pola súa conta. SUP sempre tratou de ser inclusiva, pero, por que parece tan difícil atopar esa unidade sindical para obxectivos comúns?

Entendo que é porque os seus líderes sindicais buscan os seus méritos propios e non os do colectivo. Se cadra o que tratan eles é de escalar na súa profesión. Oxalá un tema como é o da profesión de risco, por exemplo, conseguísese, aínda que o conseguise outro sindicato, que para min sería tan loable coma se conseguíseo eu mesmo. 

Outro asunto especialmente sensible nas comisarías é o da saúde mental. Supoño que nos próximos anos tocará facer especial fincapé na concienciación e nas campañas para apoiar e arroupar aos axentes. 

É un tema moi delicado ao que nunca se lle deu moita publicidade. Entendo que é por non xerar máis intención no ánimo de autolesionarse nos axentes. Pero a Policía Nacional e a Garda Civil é unha das profesións que teñen o maior índice de suicidios. Iso hai que tratalo desde a proximidade, cos psicólogos, cos expertos nisto e facendo campañas de prevención e estando aí sempre para apoialos cando o necesitan.