Prisión permanente revisable para Ana Sandamil polo asasinato da súa filla Desirée

A Audiencia Provincial de Lugo estimou que a nai de Desirée Leal era consciente dos seus actos no momento do crime


|

Ana Sandamil asiste a la lectura del veredicto por el asesinato de su hija, en el que se le declara culpable.
Ana Sandamil asiste á lectura do veredicto polo asasinato da súa filla, no que se lle declara culpable / Foto: @EP

A Sección Segunda da Audiencia Provincial de Lugo condenou á pena de prisión permanente revisable a Ana Sandamil polo asento da súa filla, Desirée Leal, ocorrido en Muimenta, no municipio lucense de Cospeito, na madrugada do 3 de maio de 2019.

 

A sentenza, de acordo co veredicto de culpabilidade emitido polo xurado popular, está en consonancia coa primeira que recibiu Sandamil, o ano pasado, polos mesmos feitos. Nesa ocasión, a Audiencia de Lugo condenou á nai de Desirée a prisión permanente revisable polo crime, estimando que era consciente dos seus actos no momento do crime, aínda que recoñecéndolle certa afectación psicolóxica.

 

O Tribunal Superior de Xustiza de Galicia tombaba o veredicto e obrigaba a repetir o xuízo, argumentando que a determinación do estado psicolóxico de Ana Sandamil, clave na condena, non estaba ben fundamentado.

 

O xurado popular foi incluso máis aló, negando ningunha afectación psicolóxica de Sandamil no momento do crime e estimando que era plenamente consciente de que estaba a dar morte á súa filla. A consecuencia, o Tribunal imponlle, agora, de novo, a prisión permanente revisable.
 

FEITOS PROBADOS

O fallo do xurado considera probado por unanimidade que, na madrugada do 3 de maio de 2019, ana Sandamil, que durmía na mesma casa da súa filla Desirée, de sete anos de idade, forneceulle trazodona, "un fármaco con efectos sedantes", "coa intención de acabar coa súa vida". Para iso, disolveu o medicamento "nun líquido" e deullo pola forza.

 

Como a nena non accedera a tomalo, seguidamente "asfixiouna coas súas propias mans, exercendo presión no seu pescozo e obstruyendo tamén as súas vías respiratorias, boca e nariz, para o que podía empregar, ademais, as súas mans ou algúns dos obxectos que había na habitación". Desirée morreu por asfixia mecánica por compresión e oclusión dos orificios respiratorios e, segundo estiman, "non tivo posibilidade de reaccionar ou de defender" do ataque.

 

Despois da morte da nena, segundo recolle o veredicto, Sandamil "acudiu ao dormitorio da súa nai para comunicarlle" que Desirée falecera e que, posteriormente, "inxeriu unhas pastillas de trazodona" coa intención de simular un intento de suicidio, aínda que "sabedora de que a súa inxesta non lle provocaría a morte".

 

O veredicto tamén determinou por unanimidade que Sandamil era "coñecedora da intención do pai" de Desirée de "modificar e incrementar legalmente o réxime de visitas", co obxectivo de pasar máis tempo con ela. 

 

Entre os feitos que foron apoiados por maioría, pero non por unanimidade dos xurados —7 a 2—, están o que a muller buscou días antes nunha tablet propiedade dun dos seus tíos información relacionada cun veleno e a cuestión da afectación psicolóxica.

 

Concretamente, 7 dos 9 xurados apoiaron que Ana Sandamil padecía no momento dos feitos algún tipo de trastorno, "pero que non afectaba ás súas facultades mentais nin ás súas capacidades cognitivas nin volitivas", nin lle impedía coñecer o alcande dos seus feitos.
 

UN VEREDICTO "BEN FUNDADO"

Na súa argumentación xurídica, o presidente do tribunal eloxia o "ben fundado" veredict, segundo o cal Ana Sandamil "planificou" a morte da súa filla, en primeiro lugar, tentando darlle unha bebida sedante que non conseguiu que tomase. "Así o proban os restos do líquido que apareceron nas paredes e na mesilla e que só poden obedecer a ese intento de forzar á nena a que consumise un fármaco disolto en auga", apunta a sentenza, a cal tamén ve reflectido leste forzamiento nas lesións da boca de Desirée e os restos de sangue pola habitación.

 

Segundo indican os forenses, a nena morreu por asfixia, presentaba certo grao deste fármaco en sangue e contido gástrico, polo que foi consumido "pouco tempo" antes do falecemento.

 

En canto á situación mental da acusada, a sentenza aludiu a elemtnos como a consciencia dos feitos, cando espertou á súa nai para dicirlle "Desi morreu", a existencia de "premeditación" no crime ou o feito de que "denegase o acceso a aparellos electrónicos" aos axentes que investigaban o caso.

 

Segundo as persoas que a viron inmediatamente despois da morte de Desirée, como o persoal sanitario, Ana Sandamil "estaba vigil, consciente e orientada" e "non tiña un delirio claro".
 

INFORMES MÉDICOS

A pesar de que recoñece a "diferenza" entre os informes dos medios clínicos e os forentes, pois os primeiros si apuntan a un estado de psicose; a sentenza lembra que a finalidade das consideracións de ambos os tipos de profesionais son distintas, e decántase pola achega de loe expertos do Imelga, igual que o xurado.

 

En canto á intervención dos médicos que a trataron no HULA, apunta que os delirios que refería Ana Sandamil "non estaban referenciados á nena", sinalando que as forenses do Imelga detectaron un "importante grao de simulación", ademais da inexistencia de "ningún estado psicolóxico anterior".

 

"Os forenses son moi claros en que non existe relación entre a posible psicose delirante e a morte da nena", recolle o auto, que tamén subliña a "amnesia esaxerada", que "non é compatible" coas explicacións dadas por Sandamil á súa chegada ao HULA.

A sentenza considera por todo iso que Ana Sandamil é autora dun delito de asasinato, co agravante de parentesco e imponlle por iso unha pena de prisión permanente revisable. De maneira paralela, pide para o pai de Desirée unha indemnización de 250.000 euros, "co pleno coñecemento de que non existe cantidade momentaria que poida indemnizar a dor sufrida por tal persoa", engade. Contra a sentenza cabe interpor recurso.

Sen comentarios

Escribe o teu comentario




He leído y acepto la política de privacidad

No está permitido verter comentarios contrarios a la ley o injuriantes. Nos reservamos el derecho a eliminar los comentarios que consideremos fuera de tema.

Galiciapress
Praza da Quintana, 3; 15704 Santiago de Compostela
Tlf (34)678803735

redaccion@galiciapress.es o direccion@galiciapress.es
RESERVADOS TODOS OS DEREITOS. EDITADO POR POMBA PRESS,S.L.
Aviso legal - Política de Cookies - Política de Privacidade - Configuración de cookies - Consello editorial - Publicidade
Powered by Bigpress
CLABE