Aluvión de denuncias á OCU por avarías nos motores Puretech defectuosos de Stellantis: "Quérenme estafar"

Enganados, desamparados, defraudados, estafados... Son moitos os sentimentos que experimentaron os propietarios de marcas como Opel, Peugeot ou Citroën, firmas dentro do Grupo Stellantis, que desde hai uns anos sofre o descrédito dos compradores e dos profesionais da automoción que perderon a confianza nesta casa automobilística. A causa son os motores Puretech -chamados “Pudretech” polos afectados- e as avarías que sofren de forma inevitable para deixar totalmente incapacitados a miles de vehículos. En Europa calcúlase que hai uns catro millóns de afectados, mentres que en España son xa máis de 6.000 os afectados que integran a Asociación de Afectados Stellantis (AFESTEL), unha plataforma que promete levar a xuízo á empresa se non lles achegan solucións definitivas. 

RECLAMACIÓNS Á OCU

As vítimas cren que deben ser indemnizadas por todos os prexuízos que estes coches, que rexistran un fallo no motor cuxa reparación custa miles de euros polo mal deseño desta peza. As demandas de AFESTEL pretenden que o Grupo "recoñeza o defecto de fábrica, retire os vehículos para achatarrar e retorne os importes abonados por reparacións e mantementos excesivos". De igual maneira, piden unha "compensación por cada día que o vehículo estivo parado sen coche de substitución para o usuario e que compense a desvalorización do vehículo".

En calquera caso, para ter acceso ás hipotéticas indemnizacións hai que formar parte da demanda e, como lembra Christian Díaz, á fronte da firma de avogados que leva o proceso, “todo debe acreditar”. “Todas as facturas e demais documentación debe incorporar no informe de cada caso. Hai quen ten todo, pero outros afectados non teñen nada”, di Díaz. 

No medio deste proceso, son moitos usuarios os que aínda non saben que o fallo do seu motor non se trata dunha eventualidade illada, senón que hai moitos condutores no seu mesma situación. É aquí onde moitos acoden á Organización de Consumidores e Usuarios (OCU), asociación privada independente e sen ánimo de lucro que traslada información e atención aos consumidores pola defensa dos seus intereses.

“ENGANADA, DANADA, MAGOADA…”

Nos últimos meses o goteo de denuncias que rexistrou a OCU respecto diso é máis que significativa. Atopamos relatos como o de M.G., que adquiriu un Peugeot de ocasión en 2020 cun destes motores. “Envióuseme unha carta que falaba dalgúns vehículos con problemas, e ao levala ao concesionario quedáronlla dicíndome que era xeral e non era sobre o meu vehículo”, narra a afectada, que admite non saber moito de mecánica pero que agora, con perspectiva, entende que se “foi o primeiro engano”. 

“Despois de varias acesas de luces e encher durante un mes aceite no meu motor, o 25 de outubro o meu vehículo detense. Entón decátome do que é un motor Puretech e indícanme que entra en garantía a súa reparación”, prosegue a damnificada. Tras informar das características do Puretech que fan que a correa de distribución degrádese máis rápido da conta, M.G. di que a resposta de Stellantis foi “o silencio” cando debe abonar 2.400 euros para reparar o seu coche, sendo este “un orzamento aberto”, polo que ten que “rezar para que non teña máis incremento” á vista dos impedimentos que lle pon para aceptar que o coche entre na garantía.   

“Sinto enganada, danada e magoada, a miña marca de referencia sempre foi a Peugeot (4 coches), e ante a ignorancia atópome con este problema de Puretech e a mala impresión de engano dun dos seus talleres oficiais póndome trabas no ‘plan de mantemento’”, critica na súa reclamación á OCU.

UN BIDÓN DE 5 LITROS NO MALETEIRO

Na mesma, menciona que no taller ao que acode levan “entre 30 ou 40” reparacións similares, moi na liña da impresión que trasladaron mecánicos profesionais a este diario cando consultamos polos Puretech. “Esas correas son un lixo. Stellantis a cagó coa correa bañada en aceite porque hai que ir cambiándoo cada 20.000 ou 30.000 quilómetros, hai que sacar o carter, limpala chupona de aceite, quitala, pola…”, detallaban entón a Galiciapress .

Unha desas 30 ou 40 avarías puido ser a de C.A., que adquiriu o seu Peugeot 208 Allure en 2017. Os problemas no seu coche empezaron cos freos pero, antes dos 81.000 km foi o motor o que empezou a dar unha mala resposta, obrigando ao afectado a levalo ao taller, onde afortunadamente entrou en garantía en 2022. 

“Eu aí aínda non sabía os problemas que estaban a dar estes motores”, indica, pero “a partir desa reparación continuaron os problemas e foron a máis”. “Cada aproximadamente 1.000 km tiña problemas co aceite. Debía levar o vehículo ao taller para revisión e botar aceite. Cada vez que saía de viaxe, debía levar o coche a algún taller para volver botar aceite. Ademais do tempo perdido e sen poder utilizar o coche, ademais dos nervios que isto leva…”, lamenta o afectado, que en cuestión duns 30.000 quilómetros tivo que acudir ao taller máis dunha ducia de veces por culpa sempre do aceite. 

“Chamei por teléfono ao taller Peugeot para asesorarme sobre este problema e dixéronme que se quería atopar o problema, debían desmontar o motor, pero que si cando estaba desmontado comprobaban que non tiña pasada algunha das revisións obrigatorias, debería abonar eu a recolocación das pezas, deixándome moi clara a carestía de ésto pola cantidade de horas e demais de taller... imos, que me meteron máis medo aínda”, recoñece.

Xusto este aspecto, o coidado de cada vehículo, é a baza que xoga Stellantis para desmarcar deste fallo que os propios enxeñeiros recoñecen como xeneralizado e inevitable. “Non é o mesmo alguén que seguiu as instrucións de mantemento ao pé da letra que alguén que tardou dous anos máis do estipulado en cambiarlle o aceite ao coche”, ejemplificaba o avogado sobre as dificultades que pode haber desde o punto de vista xurídico, xa que “non se pode homoxeneizar o perfil do demandante” por non ter todos os vehículos o mesmo mantemento.

Os afectados tamén se queixan das “cambadelas” que se atopan nalgúns talleres oficiais, onde a atención se demora durante máis dun mes en ocasións e onde moitas veces se atopan con respostas vagas e imprecisas. 

“Dáme medo utilizar o vehículo e irme fóra da miña cidade xa que non me dá máis que problemas. Sempre se acende algunha testemuña luminosa”, admite C.A., que leva xa “gastado un dineral en aceite”: “Viaxo cun bidón de 5 litros no maleteiro dun coche relativamente novo como está a dar unha cantidade de problemas dos que ninguén se fai cargo”. “Terei que estudar eu mecánica?”, pregúntase. 

MALOS TRATOS DE STELLANTIS?

En idéntica circunstancia atópase S.A., tamén cun Peugeot 208 Allure pero adquirido en 2019. Tamén aquí faise eco do “silencio” de Stellantis ante as súas reclamacións a pesar de que asegura que “o uso que se fixo foi absolutamente axeitado e conforme ao esperado e, o defecto producido, tivo lugar noutros coches similares”.

No caso de S.M., o seu Citroën Grand C4 SpaceTourer ten só 3 anos desde que o adquiriu e pouco máis de 60.000 quilómetros. A pesar de ser relativamente novo, o coche xa sufriu o cacareado problema na correa de distribución. “Despois de 3 meses de espera para ter unha resposta sobre a reparación dinnos que a reparación ascende a 7.000 euros xa que necesita un cambio de motor e que a marca non cobre nada por non estar en garantía”, argumenta, destacando á súa vez a “preocupación” e “descontento” polo servizo ofrecido desde Stellantis. 

E é que o trato está a ser unha das grandes laxas na deterioración da imaxe de Stellantis. Algúns, como S.G., son radicais na súa reclamación á OCU: “Están a tentarme estafar co meu Peugeot”. Nesta ocasión, admite non pasar as tres revisións e pagar unha avaría inicial o pasado mes de xullo. “O 31 de agosto, volvendo de vacacións, volveume a saltar a mesma avaría relacionada coa presión do aceite do motor. Saía aceite polos laterais do capó. Pairamos inmediatamente correndo cos meus fillos na estrada porque criamos que explotaba”, rememora no seu escrito a afectada, que ve como o slogan de que “Peugeot axuda aos seus clientes” agora “queda nun devandito”. 

“A min téñenme sen coche, sen solución, nin en contacto ponse comigo… Unha vergoña”, comenta desesperada a afectada con “dous fillos” e dependente do seu coche para o seu día a día, unha circunstancia que, como ben saben na OCU e comproban a diario, afecto a miles de persoas.