O ERE de ENCE, comunicado á CNMV, supón a perda do 14% da forza de traballo en Pontevedra
A dirección de Ence Enerxía e Celulosa formalizou un principio de entendemento coa representación do seu persoal para pór en marcha un procedemento de despedimento colectivo que repercutirá de maneira significativa na comunidade galega. Tras un período de intensas negociacións, a compañía pasteira ha comunicado oficialmente ás autoridades laborais e á Comisión Nacional do Mercado de Valores o peche dun trato que contempla a rescisión de até 57 postos de traballo nas súas diferentes sedes no territorio nacional, dos cales a maioría se concentran na provincia de Pontevedra. O pacto chega tras un escenario de incerteza e supón unha rebaixa fronte ás pretensións iniciais da empresa, asegurando que o proceso non sexa traumático para os empregados da factoría de Lourizán, onde todas as saídas serán pactadas. Agora ben, o recorte de forza de traballo é considerable e, ademais, é maior en Pontevedra (13,8% do persoal) que o recorte no conxunto do persoal en toda España (4,6%).
Este compromiso, selado o pasado 18 de decembro de 2025, establece un marco de actuación que afecta directamente á pasteira situada na ría pontevedresa, así como ás oficinas centrais que a firma mantén en Galicia. O acordo alcanzado tamén inclúe aos centros administrativos de Navia e Madrid, o que evidencia unha reestruturación de carácter corporativo e técnico.
O calendario establecido para a saída dos traballadores é amplo, co obxectivo de facilitar unha transición ordenada e adaptada ás necesidades operativas da pasteira. Segundo o estipulado, as desvinculacións laborais poderán realizar de forma graduada desde o primeiro día de xaneiro de 2026 até finais de decembro de 2027.
Neste sentido, a dirección de Ence resérvase a facultade de decidir o momento exacto no que cada operario abandonará o seu posto, manexando un calendario de execución de dous anos que permite unha reorganización progresiva dos seus recursos humanos.
O impacto na Ría de Pontevedra
Un dos puntos máis relevantes do pacto, e que foi fundamental para evitar o conflito directo, é o carácter non forzoso das baixas. A compañía pretendía inicialmente suprimir 39 empregos na factoría de Lourizán, pero a presión sindical, con varias folgas, logrou reducir esa cifra a 35 postos.
O máis destacado é que, tras as folgas e protestas, hase blindado o principio de que estas baixas exclusivamente voluntarias sexan a única vía para cumprir a cota, o que implica que non haberá despedimentos impostos de forma unilateral si alcánzase o número acordado mediante adscricións libres dos traballadores.
No entanto, a incidencia deste axuste é notablemente superior en Galicia que no resto do grupo empresarial. Mentres que a nivel global o recorte afecto a pouco máis do 4 % do persoal total de Ence, na planta de Pontevedra a situación é máis sensible. Se temos en conta que a fábrica conta cuns 282 empregados fixos de persoal, a saída de 35 persoas supón que se verá afectado practicamente o 14 % do seu persoal estrutural. Esta incidencia na fábrica de Lourizán demostra que o centro galego asume o maior peso do recorte de persoal dentro da estratexia de aforro da compañía.
O ámbito de aplicación do expediente de regulación de emprego non se limita exclusivamente á produción de celulosa, senón que abarca diversos departamentos de soporte e xestión. A reestruturación busca simplificar a estrutura xerárquica e operativa da firma nos seus centros de traballo afectados, integrando funcións que até agora se repartían entre as oficinas galegas e as sedes de Madrid e Asturias.
Desde o punto de vista corporativo, Ence xustifica este axuste como unha peza indispensable dentro da súa folla de ruta estratéxica para os próximos anos. A compañía atópase inmersa na aplicación do seu Plan de Eficiencia e Competitividade 2025-2027, un programa que busca modernizar os procesos produtivos para asegurar a viabilidade das súas instalacións a longo prazo. Segundo a información remitida aos reguladores financeiros, este plan é a resposta da empresa a unha contorna de mercado cada vez máis exixente onde a redución de custos operativos converteuse nunha prioridade absoluta.
O factor tecnolóxico xoga un papel determinante neste novo escenario laboral, xa que a empresa aposta decididamente pola dixitalización. A estratexia fundaméntase no despregamento de ferramentas avanzadas de intelixencia artificial e automatización, así como nunha reingeniería profunda dos métodos de traballo. Estas innovacións, di ENCE, permitirán realizar as mesmas tarefas cunha menor carga de persoal presencial, optimizando o rendemento da planta pontevedresa e reducindo os tempos de resposta na cadea de subministración e produción.
A viabilidade financeira deste proxecto de transformación require un esforzo económico inicial, pero a empresa espera recoller os froitos nun prazo breve. Estímase que a implementación destas medidas de eficiencia levará un desembolso duns 20 millóns de euros durante o próximo bienio. Con todo, o obxectivo final é lograr un aforro recorrente nos custos de caixa que se sitúe ao redor dos 22 euros por cada tonelada de celulosa producida. A dirección vincula directamente o éxito deste plan á superación dos catro trimestres de resultados negativos que a pasteira encadeou recentemente, lastrada pola volatilidade dos prezos e o aumento dos custos enerxéticos.
Seguimento e futuro da factoría
Para garantir que o acordo se cumpre segundo o pactado e para analizar o impacto real da automatización no día a día da fábrica, estableceuse un mecanismo de control. Empresa e sindicatos acordaron volver sentar á mesa nun prazo de seis meses para realizar unha avaliación do proceso de forma conxunta.
Actualmente, o grupo Ence sostén unha estrutura laboral de aproximadamente 1.245 traballadores fixos, segundo os últimos informes de sustentabilidade dispoñibles. A redución de persoal exposto en Galicia enmárcase nun contexto de transformación do sector industrial, onde a dixitalización está a alterar os persoais tradicionais.
Escribe o teu comentario