Ultimato patronal en convenio de seguridade privada: 16% de subida ou fin á negociación en 15 días

A negociación do convenio colectivo estatal de seguridade privada viviu este martes unha nova reunión que deparou avances substanciais pero tamén máis desencontros. Tras meses de bloqueo nos que as posicións parecían irreconciliables, a representación empresarial ha posto sobre a mesa táchao de "oferta final": unha subida salarial do 16% para o período 2027-2030 e a retirada das propostas máis lesivas sobre as baixas médicas, pero baixo unha advertencia clara de que non haberá máis marxe de manobra. 

As porcentaxes de incremento propostos polos empresarios son: 3% en 2027; 3,50% en 2028, 4,50% en 2029 e 5% en 2030. As empresas calculan que en termos lineais, este ciclo supón un incremento do 16 % nominal, e en termos acumulados reais, representa unha subida aproximada do 17 %.

A patronal argumenta que esta progresividad é vital para a supervivencia das pemes do sector, que representan máis do 90% do tecido empresarial e operan con marxes moi reducidas, incapaces de absorber un choque de custos inmediato. Non foi infrecuente nos últimos anos a quebra ou a falta de pagamentos en Pemes do secggtor. Esta proposta busca replicar o modelo ddel convenio anterior, garantindo unha ganancia de poder adquisitivo do 12,10% segundo os seus cálculos, ao cruzar os incrementos coas previsións de IPC.

Visto o ultimatum das compañías, el sector asómase a un precipicio de 15 días para aceptar un acordo que non parece convencer do todo aos sindicatos ou abocar a iniciar 2026 con conflitividade laboral. Son numerosos os vixiantes de seguridade que levan semanas reclamando a convocatoria de folgas ante a falta de avances no diálogo.

A reunión celebrada hoxe, a novena desde que se abriu a mesa, comezou cun golpe de efecto por parte de Aproser e Asecops. Anxo Córdoba, presidente de Aproser, anunciou a retirada íntegra das súas dúas propostas máis polémicas: a modificación do réxime de incapacidade temporal (IT), que pretendía penalizar as baixas médicas, e a alteración da xornada no transporte de fondos. 

Este movemento responde a unha liña vermella marcada pola parte social, que convertera a defensa da IT nun muro infranqueable. Con todo, a patronal deixou claro que esta renuncia é un "xesto inequívoco" que converte a súa proposta económica nun límite máximo non aberto a regateos nin contraofertas.

Luces e sombras na conciliación e o emprego

Máis aló dos números, a proposta empresarial tenta modernizar un convenio ancorado no pasado con medidas de conciliación que, no entanto, foron recibidas con escepticismo por parte dos sindicatos máis críticos. Ofrécese garantir por escrito un mínimo de 12 fins de semana libres ao ano, eliminando a ambigüidade actual, e sumar progresivamente bloques de descanso de 48 horas adicionais. Tamén se expón ampliar o descanso tras as noites de Noiteboa e Noitevella, incluíndo a quenda diúrna seguinte.

 Con todo, a tensión mantense alta: a patronal deu un prazo de 15 días para que os sindicatos validen a oferta, advertindo que, de non haber acordo, a negociación suspenderase até finais do próximo ano e a oferta futura perderá as vantaxes actuais pola falta de previsión de custos.

Nun contexto onde a inflación mordeu os salarios dos vixiantes, a negociación estivo marcada por un clima de descontento que transcende as mesas de reunións. A semana pasada, varios centos de vixiantes manifestáronse en Madrid, convocados por pequenos sindicatos e o influencer galego 'Pablo Percebe87' e á marxe das grandes centrais sindicais, expresando a súa hartazgo pola lentitude das negociacións e a suposta desconexión dos líderes sindicais coa realidade dos servizos.

 A pesar das reiteradas invitacións de Galiciapress, as patronais declinaron facer declaracións sobre o desenvolvemento destas conversacións, remitir exclusivamente ao que sucede dentro da sala de reunións, unha opacidade que alimentou a rumorología nos centros de traballo.

En Galicai traballan preto de 5.000 profesionais dos máis de 85.000 que operan en toda España. A CIG, sindicato nacionalista con forte presenza na comunidade e presente na negociación estatal, rexeitou de plano a proposta, cualificándoa de "ultimato" inaceptable. 

Para a central galega, un incremento medio do 4% anual é insuficiente e segue reclamando un 8% para dignificar o sector. O seu representante na mesa foi contundente: a única resposta a esta postura empresarial é "o conflito e a confrontación", anunciando o inicio de mecanismos para convocar mobilizacións e folgas no sector.

#CIG advirte de posibles folgas en Galicia

Logrará a estratexia de "tómalo ou o deixas" da patronal sementar a división entre os sindicatos?. Mentres CIG e o sindicato vasco ELA mostraron o seu rexeitamento frontal, considerando que a proposta non recolle melloras tanxibles e só precariza, os sindicatos estatais maioritarios optaron por unha maior cautela.

Comisións Obreiras (#CCOO) criticou as formas, lamentando que a patronal espere até o "último minuto" para retirar os recortes, pero recoñeceu que o incremento do 16% permitiu no pasado recuperar poder adquisitivo, polo que someterá o texto aos seus órganos internos. De igual forma, FTSP-USO evitou unha valoración inmediata, emprazar a estudar a letra pequena da documentación antes da próxima cita.

Para o sindicato #UXT, a valoración da reunión de hoxe ten matices importantes que deben ser explicados. FeSMC-#UXT destaca que foi a súa persistencia, xunto á unidade de acción con CCOO e USO, a que forzou a retirada dos aspectos regresivos que expuñan as empresas, como os recortes na IT ou o transporte de fondos. Para a organización sindical, era condición sine qua non limpar a mesa destas propostas tóxicas antes de falar de diñeiro, entendendo que a competitividade das empresas non pode basear en recortar dereitos ou conxelar salarios, senón en mellorar a xestión e a calidade dos servizos.

O desenlace deste pulso terá lugar, en principio, en apenas dúas semanas. A mesa negociadora ha fixado a próxima reunión para o 19 de decembro, data na que os sindicatos deberán dar unha resposta definitiva ao texto final da patronal. Se non hai firma, o sector enfróntase a un ano de incerteza e conflitividade laboral, cun convenio caducado e unhas licitacións públicas que poderían quedar desertas ante a falta de certeza económica. O que hoxe se vendeu como unha oportunidade de estabilidade, podería converter mañá no detonante da maior crise laboral do sector na última década.

En canto á oferta económica e social, UXT valora que se mantivo a senda de avances salariais e recoñece melloras comparativas respecto da negociación anterior en materias como licenzas ou xubilación parcial, aínda que admite que non todas as súas reivindicacións foron conquistadas. O sindicato decidiu non dilatar máis o proceso para non deixar pasar anos sen melloras, e levará o pactado aos seus órganos de decisión internos. Será alí, nas súas asembleas, onde se decida si o 16% e as medidas de conciliación son suficientes para estampar a firma nun convenio que definirá as condicións de vida dos vixiantes até 2030.