Dani Alves queda absolto do delito de agresión sexual polo TSJC
A Xustiza revoga, por unanimidade, a sentenza que condenou a 4 anos e medio de prisión ao exfutbolista, investigado pola presunta violación a unha muller na discoteca Sutton, en Barcelona, en decembro de 2022. O fallo indica que, ante "as insuficiencias probatorias", acórdase a revogación da sentenza.
A Sección de Apelacións do Tribunal Superior de Xustiza de Catalunya revogou por unanimidade a sentenza que condenou ao exjugador do FC Barcelona, Dani Alves, a 4 anos e 6 meses de prisión pola agresión sexual a unha moza na discoteca Sutton, en Barcelona, en decembro de 2022.
Na sentenza consultada por Europa Press, o tribunal estima por unanimidade o recurso presentado pola defensa do futbolista, que exerce a avogada Inés Guardiola, e desestima os da Fiscalía, que pedía elevar a pena aos 9 anos de prisión, e da acusación particular, que pedía aumentala até os 12 anos.
A sentenza, que foi notificada este venres e que pode ser recorrida en casación ante o Tribunal Supremo, sinala unha falta de fiabilidade no testemuño da denunciante na parte do relato obxectivamente comprobable e precisa que ante "as insuficiencias probatorias" acórdase a revogación da sentenza, unha resolución absolutoria e deixar sen efecto as medidas cautelares adoptadas.
CREDIBILIDADE E FIABILIDADE
Argumenta que a sentenza de instancia utiliza o termo credibilidade como sinónimo de fiabilidade "e non o é", posto que a credibilidade responde a unha crenza subxectiva, que non se pode contrastar, asociada a quen presta declaración, mentres que a fiabilidade, en cambio, afecto á declaración en si mesma.
Sinala que se tomou o testemuño da moza como medio de proba que, despois, para obter unha maior fiabilidade "necesita da corroboración", que se produce da valoración conxunta de todos os elementos probatorios.
Con todo, sinala que a exposición que realiza o tribunal de instancia na súa resolución presenta "#buxán, imprecisións, inconsistencias e contradicións sobre os feitos, a valoración xurídica e as súas consecuencias", chegando a recoñecer que a versión da denunciante non se corresponde co que se observa nas cámaras de seguridade.
Así, mentres que a moza manifestou "en todo momento a súa incomodidade coa conduta do acusado", a gravación do episodio revela unha situación ben distinta, recoñeceu o tribunal de instancia.
"Consideramos que a diverxencia entre o relatado pola denunciante e o realmente sucedido compromete gravemente a fiabilidade do seu relato", subliña a Sección de Apelacións do TSJC.
A AGRESIÓN
Segundo o tribunal, a sentenza de instancia entra en contradición sobre a forma na que se produciu a agresión sexual no interior do baño, dado que primeiro relaciona unha ferida no xeonllo da vítima cunha penetración vaxinal inconsentida e despois cunha felación que non dá por probada, e que non despexa como se produciu a violencia.
Ademais, a Sección de Apelacións engade que a ferida que presentaba no xeonllo "puido producir no pequeno espazo de moitas formas, como admiten todos os forenses e profesionais".
O CONSENTIMENTO
Sobre o consentimento, a Sección de Apelación argumenta que o tribunal de instancia optou por acoller a unha "crenza subxectiva" do que ocorreu no interior do baño de Sutton limitar unicamente a que a penetración vaxinal foi inconsentida, como sostén a denunciante.
O tribunal de instancia xustifícao alegando que "pode modificar o consentimento para manter a relación sexual en calquera momento" e aventura na súa resolución posibles razóns polas cales a denunciante puido faltar á verdade para explicar os desaxustes no seu relato.
Con todo, a Sección de Apelacións afea ao tribunal de instancia que non explique na súa sentenza por que se pode aceptar para soster unha condena "un relato non verificable con proba periférica" e con orixe nun testemuño que resultou ser non fiable na parte do relato que se pode contrastar.
Escribe o teu comentario