Charlie Patiño malvive no Dépor cunha hora de xogo en toda a tempada

Charlie Patiño acudía a Riazor nos veráns da súa infancia xunto ao seu pai para conectar en certa maneira coas raíces galegas da súa familia. O apelido delata a este raparigo nado en Watford e criado na academia do Arsenal, onde mesmo chegou a romper algunha marca de precocidad mentres era un dos cachorros máis prometedores nos inferiores dos 'Three lions'. Coa selección inglesa chegou a portar o brazalete de capitán e a ser considerado como unha dos diamantes máis relucentes de entre os futbolistas nados despois do 2000. Por iso, cando o pasado verán anunciouse a súa fichaxe polo Deportivo da Coruña a súa contratación foi todo un golpe de efecto na Coruña, onde esperaban con ilusión o debut da súa nova estrela. Con todo, estamos na primavera e Charlie Patiño nin ten sitio nin respaldo nun Dépor que non lle concedeu as oportunidades que podía esperar o británico.

SEN DEBUTAR EN RIAZOR

Cumprida a Xornada 31, Patiño volveu ver o encontro desde o banco. Este ano aínda non pisou o verde. Entre lesións e decisións técnicas, o 2025 aínda está por estrear para o inglés a 20 de marzo. O seu último concurso foi en Ourense , no desastre copeiro do Couto onde os branquiazuis caeron contra un equipo de Primeira RFEF. 

No torneo do K.O. disputou 89 minutos que, con todo, son moitos máis dos que completou en toda a liga. En Segunda xogou pouco máis dunha hora de xogo repartida en tres partidos. A última vez que xogou foi ante o Almería, con doce minutos testemuñais na derrota do seu equipo. Era o terceiro partido de Gilsanz no banco e a súa primeira derrota como técnico tras golear ao Cartaxena e rabuñarlle un triunfo ao Eibar. Desde entón non volveu a darlle a alternativa ao futbolista de 21 anos. 

Despois de foguearse nas filas de Blackpool e Swansea, Patiño chegaba á cidade dos seus devanceiros coa ilusión de triunfar no fútbol español. Aterrou na Coruña cun valor de mercado de 9 millóns de euros, pero medio ano despois esborrallouse a súa cotización até os 2 millóns. Unha desvalorización que, con todo, aínda podería axudar ao Dépor a recuperar o investido, xa que parece que Patiño non disporá de moitas opcións nun equipo onde Mella, Mario Soriano ou Yeremay péchanlle a porta.

Pero xa non é a titularidade o único que persegue o mozo centrocampista, senón uns minutos que lle permitan demostrar o seu potencial. Ante o Castelló Mfulu e Hugo Rama, outro presumible descarte, gañáronlle a partida, pero é que Gilsanz nin sequera considerou esgotar todas as xanelas de cambios e buscar en Patiño a un revulsivo que cambiase o 2-2 do luminoso. Parece que xa nada pode facer para cambiar a opinión do técnico, mentres a bancada se esquece aos poucos dun futbolista que pedía a berros e ao que aínda non viron debutar en Riazor, xa que sempre que xogou foi como visitante. Patiño segue coñecendo o seu novo estadio igual que cando era neno: só como espectador.