Receos coa candidatura de Louzán: É un condenado por prevaricación o indicado para construír os estadios do Mundial 2030?

Este xoves 5 de xaneiro arrincou oficialmente a carreira para facer coa presidencia da Real Federación Española de Fútbol (#RFEF) coa proclamación dos tres candidatos que reuniron os avais necesarios para concorrer a estes comicios. Na liña de saída, e ao parecer cunha cabeza de vantaxe xa sobre os seus opoñentes, atópase Rafael Louzán, actual presidente da Real Federación Galega de Fútbol (RFGF) e expresidente da Deputación de Pontevedra, que competirá con Salvador Gomar, o seu homólogo en Valencia, e Sergio Marchán, presidente da Federación Estremeña tras o salto do seu predecesor, Pedro Rocha, ao despacho principal de Las Rozas tras o cesamento de Luís Rubiales polo ‘Caso Jenni Fermoso’. 

Gomar é o contrapunto á “liña tradicional” da RFEF e Marchán resulta, de xeito evidente, o plan B á candidatura de Louzán, rodeada de moitas sombras a pesar de reunir 51 avais, o que máis dos tres candidatos. E é que o exlíder do #PP de Pontevedra, aínda que un descoñecido para o gran público a nivel nacional, é unha figura máis que relevante das dúas últimas décadas de política en Galicia. 

CONDENA A PRISIÓN E INHABILITADO

O seu nome ocupou moitos titulares desde que chegase á presidencia da Deputación de Pontevedra en 2003 e ata que o seu nome comezou a aparecer nos sumarios de escándalos como a Operación Patos, unha trama de corrupción de larguísimo percorrido xudicial e que tivo a Louzán como protagonista nunha das súas pezas. 

Louzán aproveitou os seus últimos anos na Deputación para construír moitos campos de fútbol -máis de medio centenar, investindo uns 35 millóns de euros-, feito que impulsou a súa candidatura para gañar as eleccións á Federación en 2014. Por un deles, en Moraña , foi condenado a dous anos de prisión e sete de inhabilitación para o emprego de cargo público por prevaricación e fraude. 

Tamén a alcaldesa de Moraña, a popular Luisa Piñeiro, foi condenada polas irregularidades para outorgar 86.311 euros a unha construtora para compensala por un sobrecusto nas obras do campo de fútbol da localidade que xa estaban executadas no seu maior parte. O auto sinalaba que o entón presidente da Deputación "sabía de primeira man, por visitar o campo con motivo do anterior proxecto tamén subvencionado pola Deputación, que canto menos a maioría das obras para as que aprobou unha nova subvención xa estaban executadas".

Louzán recorreu a sentenza e chegou a elevala até o Supremo, que aínda ten que pronunciar. Nesta traxectoria, logrou saír absolto na Audiencia Provincial de Pontevedra polo cargo de fraude, non agarrei polo de prevaricación nin rebaixar os sete anos de inhabilitación, á espera de que a sentenza sexa firme.

É esa marxe o que sostén Louzán para esgrimir a súa candidatura e haber mantido durante case catro anos á fronte da RFGF, organismo que manexa uns 5 millóns de euros -por entón o PSdeG puxo de manifesto os máis de 400.000 euros públicos dos que se beneficiaba o organismo- e que nos seus estatutos contempla que ningún membro pode estar inhabilitado para desempeñar cargos públicos. 

De feito, durante este tempo tras a condena, Louzán tivo tempo non só a reeditar o seu liderado á fronte da RFGF, gañando unhas novas eleccións sen candidaturas opositoras, senón tamén a ser nomeado por Luís Rubiales como persoa ao mando da Segunda Federación, a cuarta categoría do fútbol nacional. Louzán foi, até a súa caída, un gran apoio de Rubiales, resistir a pronunciar na súa contra durante os primeiros días tras o escándalo pola agresión sexual a Jenni Fermoso. Só cando resultou insalvable a figura de Rubiales o presidente galego pronunciouse en contra, aínda que de maneira “morna”, segundo cualificaron algunhas voces da política galega. 

A sentenza tampouco lle restou apoios na administración galega. Cando Alberto Núñez Feijóo presidía a Xunta de Galicia botou balóns fose lembrando que correspondía á RFEF a decisión de cesar ou manter a Louzán. "É un órgano que elixe aos seus membros, á súa xunta directiva e ao seu presidente, e por tanto correspóndelle a este órgano tomar a decisión que considere oportuna. Non pode ser outro órgano, que o propio órgano soberano que elixe ao presidente e aos membros da Xunta Directiva", indicaba entón.

Tamén tras o pronunciamiento da Xustiza, o Comité Galego de Xustiza Deportiva, a través da súa presidenta, María Dores Rodríguez, recoñecía a este diario que “o CGXD sería o órgano competente para coñecer si un presidente dunha federación deportiva galega deixou de cumprir os requisitos legalmente esixidos para continuar desempeñando ese cargo”.

Leste mesmo luns o actual presidente do Goberno de Galicia, Alfonso Rueda , valorou positivamente a posibilidade de que un galego poida chegar a presidir o fútbol español. “Que un galego fose presidente dun órgano tan importante como a RFEF desde logo, para Galicia, non sería malo en absoluto", manifestou o mandatario. 

Onde non goza de favor Louzán é no Goberno central, xa que o presidente Consello Superior de Deportes (#CSD), José Manuel Rodríguez Uribes, puxo en solfa nos últimos días a idoneidade de elixir ao presidente galego como candidato ao considerar “un problema real” a súa situación xudicial e o risco reputacional que iso entraña. 

"O que me parece, con prudencia, con respecto, a federación goza desa autonomía para organizar as súas eleccións, para elixir ao seu presidente e nós somos moi respectuosos, pero a min prodúceme satisfacción que haxa varios candidatos. É unha das cousas que pediamos, que houbese competencia, que eu agora o que espero é que se compita en enfrontamento limpo, cun xogo limpo e que gañe o mellor", dixo Uribes, que xa advertiu no seu momento que denunciaría ante o Tribunal de Arbitraxe Deportiva (TAD) a hipotética vitoria de Louzán.

"Hai un problema aí que ten que ver coa súa situación concreta de dúas sentenzas que lle condenan por prevaricación, pendente do Tribunal Supremo, pero tamén iso xera incerteza, ese é o problema real", insiste Uribe, que confía en que a asemblea “elixirá ao mellor” e que o nome que saia das urnas “teña altura de miras, traballe tendendo a man e goce de autonomía".

“Temos un Mundial por diante”, lembran desde o CSD, “que nos fai moita ilusión, que teñamos unha federación tranquila, estable, cun presidente novo, que busque alianzas, que busque apoios, que busque o máximo consenso posible e traballar unidos para sacar adiante á RFEF e sobre todo para ir da man dos éxitos do fútbol español, aí hai unha brecha que eu creo que temos que entre todos salvar, e o CSD vai estar sempre, como institución pública, axudando a que se fagan as cousas ben". Precisamente, o temor do CSD, e por tanto de Moncloa, é que a chegada de Louzán á presidencia poida significar que España quede apartada da coorganización do Mundial de fútbol 2030 que compartirá con Portugal  e Marrocos.

A pesar de todo, Louzán, que atendeu aos micrófonos de ‘O Partidazo’ de #COPE, non se mostrou preocupado e dixo estar confiado en que o Supremo resolva a súa situación xa que ten “moita fe na xustiza” e lle esperanza o feito de que o seu caso fose admitido cando o Supremo só admite "entre un 7 e un 10% de recursos de casación". “Baixo o amparo xurídico, ata que unha sentenza non é firme, evidentemente goza de todos os dereitos. O ordenamento xurídico español así o establece. E por tanto espero que no meu caso así o sexa", valorou. 

Igualmente, considerou que a súa condena se debeu a “unha cuestión de interpretación”: "O procedemento dise que non foi o axeitado, aínda que evidentemente tal e como di o recurso, constátao que a lei de contratos do Estado nese entón, permitía precisamente ese tipo de actuacións, pero é unha cuestión máis ben de interpretación e estou aquí por unha cuestión desa de interpretación",

As OBRAS DE MUNDIAL

Louzán dixo na súa entrevista á #COPE que a aspiración era que España fose sede da final da Copa do Mundo, pero antes diso hai que xogar moitos partidos e construír e remodelar moitos estadios. De feito, a última avaliación da FIFA pon a España á cola dos tres países organizadores da última fase -Arxentina, Uruguai e Paraguai serán sede dos primeiros encontros do Mundial, pero as eliminatorias xogaranse xa en Europa e África-, cunha cualificación "axeitada" fronte á nota "excelente" que ten a organización marroquí, que espera levar a final a Casabranca  fronte ao Camp Nou e o Bernabéu.

"A Real Federación Española de Fútbol presentou documentos contractuais de organización que conforman un marco xurídico axeitado para organizar o torneo en España. Con todo, hai un número considerable de documentos que conteñen diverxencias ou que directamente non se presentaron, o cal xera un risco operativo e económico para a FIFA", di a FIFA no seu exame. 

A polémica coa candidatura de Louzán non preocupa só ao CSD, senón tamén á propia FIFA, moi vixiante de todo canto sucede no fútbol español despois do ocorrido con Luís Rubiales, pero tamén con motivo das investigacións que levaron a prisión ao expresidente da RFEF, Miguel Ángel Villar. Outro escándalo destas dimensións podería ser devastador para o fútbol español, a pesar do seu bo momento sobre os terreos de xogo. 

En calquera caso, e aínda que son moitos os aspectos que avaliou o máximo organismo do balompé, en España quedan moitos deberes por facer. Un exemplo témolo en Riazor, o estadio de Galicia que podería albergar partidos do Mundial. Aínda que o recinto coruñés pasou o corte, agora ten por diante seis anos para readaptarse ás esixencias da FIFA, e todo pasa por un gran investimento no estadio para que poida albergar a, polo menos, 40.000 espectadores, unha cifra moi por encima dos algo máis de 32.000 asentos dos que dispón.

O exercicio supón algo máis que un lavado de face para a area branquiazul, de titularidade municipal e remodelado con motivo do Mundial do 82, ademais da ampliación dos 90 e as reformas posteriores no século XXI. 

Con todo, non só Riazor será obxecto de cambios e obras -que, supomos, serán extensibles aos arredores do recinto e mesmo ás rúas contiguas nalgúns casos-, senón que a Cidade Deportiva Afouteza, cunha sentenza do #TSXG que apunta á ilegalidade desta infraestrutura, apunta a ser subsede deste Mundial. 

Tamén A Madroa foi seleccionada para ser subsede nunha listaxe no que forman parte 45 subsedes de toda España nunha quiniela que corresponde resolver á FIFA, algo que se saberá a partir do 11 de decembro, cando a Asemblea Xeral confirme a candidatura dos tres países, momento no que comezará a esfollar a margarida. 

Isto no tocante a Galicia, pero hai que considerar que, ademais de Riazor e os citados Benabéu e Camp Nou, están Anoeta (Donostia-San Sebastián), Gran Canaria (As Palmas), A Cartuxa (Sevilla), A Rosaleda (Málaga), Metropolitano (Madrid), Nova Romareda (Zaragoza), RCDE Stadium (Barcelona, Cornellá-O Prat) e San Mamés (Bilbao) na listaxe de sedes. Todas elas, en maior ou menor medida, terán que someter a cirurxía nos próximos anos e Louzán podería ser responsable último de que estas obras cheguen a bo porto.