O Racing de Ferrol, o Deportivo da Coruña que puido ser coa presidencia de 'Estrela Galicia'

A derrota do Deportivo da Coruña en Castalia deixa ao club galego, outro ano máis, en Primeira #RFEF. A tempada 23/24 será a cuarta campaña consecutiva dos galegos na división de bronce do fútbol nacional. Até o seu descenso en 2020 os branquiazuis xamais pasaran tanto tempo en “terceira” de forma consecutiva. Non é froito da casualidade, senón que responde a unha inestabilidade económica e deportiva que acosa aos herculinos desde fai máis dunha década, cando o club comezou unha deriva que se consumou co naufraxio a Segunda B hai tres anos e coa imposibilidade de reflotar a este club que estivo moi preto de ter unha estrutura moito máis sólida, similar á que presenta hoxe o Racing de Ferrol.

De feito, o Dépor puido ser o que é hoxe o Racing, ou quen sabe si moito máis grande, ao ser os coruñeses un club cunha historia e unha masa social moito máis potente que a da modesta entidade ferrolá, que nunca chegou á elite do futbol profesional, como si fixo o Deportivo -e que conquistou coa liga do 1999/2000-, pero que agora están un banzo por encima dos seus veciños no deportivo e a anos luz de distancia no institucional. 

CHÉGAA DE ELITE

A fortaleza dos verdibrancos reside na súa boa xestión. Desde a chegada do Grupo Elite ao palco da Malata, o Racing foi escalando na táboa e armando un equipo que puidese competir sempre polo ascenso. Entre 2016 e 2017 fraguouse a compra do Racing á familia Silveira, á fronte do club durante máis de 20 anos, e ao Concello de Ferrol, entón gobernado por Jorge Suárez, que tiña o 39% dos títulos e estipulaba no seu diálogo con Rivera que de ningún xeito a compra das accións podía responder a intencións especulativas. 

Foi un proceso longo e duro, xa que Ignacio Rivera, presidente do grupo Fillos de Rivera S.A. (Estrela Galicia, Cabreiroá...), tivo que demostrar que non quería que o Racing fose o seu xoguete nin un capricho de ricos, senón que proxectaba facer do club un referente, e para iso necesitaba garantías de que podería construír o Racing do futuro con liberdade. 

Rivera, a través do Grupo Elite, rodear de bos asesores e puxo as primeiras pedras do club que vemos hoxe adquirindo participacións a título propio, até facer con máis da metade do accionariado en 2018 despois dunha longo tira e afrouxa coa familia Silvera, que viviu momentos dramáticos desde o plano persoal e que segue vinculada ao club contando con voz no Consello de Administración, integrado por outros nomes relevantes como Fernando Matías Wirtz Rodríguez, o presidente José María Criado Labajo, que conta coa confianza de Elite desde o seu desembarco, ou o director deportivo Carlos Mouriz, o enxeñeiro do Racing que chegou avalado polo seu bo facer na súa etapa no #CD Lugo e resultou todo un acerto.

PASOS CURTOS, CAMIÑO SEGURO

De feito, a prioridade de Elite foi non desapegar do Racing aos que estiveran á fronte do club nas súas horas máis baixas. Tratábase por tanto de mellorar e profesionalizar o que xa había, non de destruír e empezar de cero. De feito, todo este proceso de compra tivo lugar nun momento especialmente delicado, co Racing de Ferrol caendo a Terceira División, onde só estivo unha campaña, e co club en quebra técnica. En diante, o ascenso dos departamentais foi fulgurante, postulados sempre como un firme candidato ao ascenso.

#Asentar entre os cocos da categoría non foi inmediato, pero tampouco foi un proceso acelerado, xa que non se buscaba iso, senón cimentar as bases firmes da planificación. Non se trataba de grandes fichaxes e proxectos a golpe de talonario, senón de ir modelando aos poucos, sen grandes cambios e mellorando a partir das baixas e oportunidades.

Non foi até a última xornada do curso que acaba de finalizar que toda Ferrol puido saborear un ascenso cociñado a lume lento. O expresidente do Deportivo, Tino Fernandez, e Ignacio Rivera viviron a final ante o Celta B no campo e celebraron a consecución do obxectivo no céspede, con bágoas de alegría. De feito, Tino Fernández é outra peza importante nesta trama, xa que despois de pechar a súa etapa á fronte do despacho principal da Praza de Pontevedra asumiu labores como conselleiro do Racing e forma parte de Elite. 

DA SERIEDADE DO RACING Ao BAILE EN RIAZOR

Con xeito Fernández vivíronse os últimos momentos verdadeiramente felices en Riazor, como o último ascenso a Primeira, pero desde a súa saída -moi cuestionada e coa afección totalmente polarizada- o baile de nomes na presidencia do Dépor foi unha constate: Paco Zas, Juan Antonio Armenteros, Fernando Vidal e Antonio Couceiro ocuparon a presidencia nun lapso de catro anos, probando a inestabilidade dun club cuxa propiedade pertence hoxe maioritariamente a Abanca , presidida por Juan Carlos Escotet, que ten toda a intención de desfacer dun club deficitario no aspecto económico pero cuxa viabilidade é inimaxinable sen o respaldo da entidade bancaria. Un saldo negativo duns 50 millóns impide a venda do club e a chegada de compradores.

Rivera controla ao redor de tres cuartas partes do accionariado do Racing despois de desembolsar preto dun millón de euros só en accións -transformando a débeda en títulos-, ademais do diñeiro investido en Elite e en dotar de máis músculo económico ao Racing. A súa aventura tampouco lle reportou grandes beneficios, máis ben todo o contrario, xa que até agora a marxe de beneficios na entidade racinguista brilla pola súa ausencia, tal e como recoñecía o seu presidente en maio, pondo en valor á súa vez que Elite seguise apostando por un proxecto a longo prazo e sen caer en histerias polos números vermellos. 

É máis, Segunda só é un chanzo de paso no plan de levar ao Racing a Primeira, obxectivo que se marcou o seu máximo accionista desde o primeiro día. Unha cidade deportiva, unha verdadeira estrutura de canteira e estimular o fútbol basee son outros dos puntos craves da xestión de Rivera. A proxección do club en Segunda, os dereitos televisivos ou a venda de abonos poden supor unha boa lombeirada financeira para o ano que vén. 

O DEPORTIVO DE RIVERA?

No entanto, moito antes de pousar os seus ollos na Malata, en Fillos de Rivera centraban os seus esforzos en achegar aos mandos do Deportivo da Coruña. A empresa coruñesa ten un forte arraigamento na cidade e na economía galega. A súa aposta por deporte, xa fose patrocinando eventos deportivos, escuadras e pilotos do mundo do motor como Ferrari ou Marc Márquez ou como patrocinador principal dos principais clubs galegos ou outros como o Real Valladolid ou o brasileiro Corinthians, onde abriron un novo mercado, proban que en Fillos de Rivera tómanse moi en serio as empresas nas que se embarcan. 

Algo non deberon ver claro cando non fixeron unha aposta máis forte polo Dépor. O buraco nas contas dos herculinos puido ser o principal escollo para que non frutificasen as negociacións, así como as responsabilidades do CEO de Fillos de Rivera coa empresa familiar. As opcións de ir facer con máis control no Racing eran máis altas e, economicamente falando, máis baratas. 

No entanto, o apoio de Ignacio Rivera ao Deportivo foi sempre cristalino, mesmo moito despois de chegar á cúpula do Racing. En 2019, momento o que comezou a caer o Dépor, Rivera propuxo a Mauro Silva para presidir o club, oferta que o centrocampista brasileiro declinou pero agradecendo publicamente a iniciativa do empresario galego. 

Naquel momento, tras o anuncio de Tino Fernández de que deixaba a presidencia, o nome do propio Rivera era o que soaba con máis forza para tomar o control, algo do que se desmarcou, a pesar de que por entón contaba cunha pequena participación no club, que naquel ano resultaba decisiva pero que agora é insignificante ante o 77% do control que posúe Abanca despois de deixar máis de 35 millóns de euros para converter débeda en accións. 

"Non é, nin foi a miña intención en ningún momento, presentar candidatura algunha, nin presentarme formando parte de ningunha posible candidatura ao consello de administración do Depor", comunicaba Rivera naquel momento. "Os meus proxectos profesionais actuais farían inviable conciliar ambas as responsabilidades. Son da opinión de que o fútbol require dunha xestión profesionalizada, e por tanto eu non podería dedicarlle o tempo que esta responsabilidade demandaría", apostilaba. 
 

Entrar a valorar que pasaría si Rivera chegase a presidir o Deportivo da Coruña supón xogar ao fútbol ficción. Con todo, é fácil pensar que a estrutura do Dépor de hoxe sería moi distinta, xa que a profesionalidade e seriedade que demostrou Elite na cidade veciña acredita que as cousas puideron facer doutra forma en Riazor, pero xa desde moito antes, antes de que Abanca controlase máis do 77% dunha entidade hipotecada para sempre e que agora ten que someter á súa enésima reconfiguración. Así, mentres que o Racing de Ferrol sobe como a espuma da cervexa, alén da ría de Ferrol e Betanzos, o Deportivo da Coruña perde todo o gas e desínflase. Dúas formas distintas de ver o fútbol e os negocios. Que distinta podería ser a historia...