Arbo rende homenaxe aos pescadores do Miño que pon a lamprea no prato

Paciente, sacrificada, moitas veces solitaria... A arte da pesca nas Pesqueiras do Miño conseguiu, durante milenios, levar os exemplares de lamprea desde o río até os fogares de moitos veciños de Arbo. A pesca foi un motor económico durante séculos para, máis tarde, converter nun selo cultural coa Festa dá Lamprea de Arbo, un acontecemento que este ano cumpre nada menos que 65 anos de tradición.

CONDECORACIÓN

Con motivo desta data tan singular, o Concello de Arbo quere recoñecer esta forma de vida que resulta inseparable do nome da localidade pontevedresa, cuxa traxectoria só pode rastrexar a beiras do curso fluvial do Miño que marcou a súa historia con esas construcións que resistiron o paso dos anos e seguen sendo indispensables para capturar a lamprea.

Trátase dunha técnica ancestral, sostible e respectuosa co medioambiente, que pasou de xeración en xeración, coas mellores estratexias para capturar as lampreas nas datas concretas, e que axuda a comprender por que a Festa dá Lamprea é máis que unha das citas gastronómicas máis relevantes de Galicia recoñecida a nivel internacional, senón que tamén é unha oportunidade para pór en valor a tradición a través da súa pesca. 
 

Xa nas cociñas, a forma de tratar a lamprea cambia segundo cada casa, pois son mil e unha as receitas que teñen a este trofeo dos pescadores como base. "É imposible definir con exactitude as xeracións de pescadores arbenses que levan usado esta técnica. Moitos deles, baixaban ao río, arriscando as súas vidas, saltando de poio en poio, procedían a armar a súa rede, acompañados polos seus pais, cando eran todavia uns nenos, sen importar o tempo, as crecidas e os perigos", abundan desde o consistorio encabezado por Horacio Gil. 

Nesa liña, destacan as penurias de moitas familias, con xornadas de sol a sol e madrugones para zambullirse no frío caudal do Miño até as pesqueiras para facer cunha boa cesta de capturas durante os meses de febreiro a maio, compaxinando este labor con outros oficios no campo ou o fogar. A mediados do século XX podían capturar até 150 lampreas nalgunhas xornadas, o que fala da abundancia que se rexistraba naquelas épocas. 

"Os pescadores, con paciencia, esforzo e un saber memorable, conservan un legado que nos caracteriza, contribuíron e contribúen co seu traballo a perpetuar un patrimonio arquitectónico e etnográfico", celebra Gil, considerando que coa súa contribución "manteñen viva a historia dun pobo, abarcando o seu significado
histórico, humano, económico e gastronómico".

Por todo isto, a corporación local ha decidido conceder a distinción de Abrense Distinguido neste 2025 aos pescadores e pescadoras, sendo Severo Alonso Simón, pescador de maior idade no municipio, e Xenerosa Tato Nicolao, única muller pescadora na actualidade, os representantes dunha saga na que han mencionando a familias como Vos Barqueiros, Vos Canelas, Vos Curillas, Vos Leandros, Vos do Catalan, Dávos Laxe ou Vos dá Canexa, entre centos e centos de familias dedicadas á pesca durante décadas.