O Son do Camiño 2023: a "quinta provincia" está no Monte do Gozo
As actuacións de Bizarrap e Leiva foron as máis multitudinarias neste inicio da IV Edición do festival compostelán.
Tiveron que pasar os 365 días de rigor, que a algúns nos pareceron moitos máis, pero xa está aquí O Son do Camiño. Un dos festivais de música de referencia da comunidade galega e o pistoletazo de saída ao verán celebrou o seu regreso este xoves na que significa a súa IV Edición, xa totalmente consagrado no calendario festivalero co obxectivo de reeditar o éxito de crítica e público que vén solicitando desde o primeiro día. Para este 2023, na súa proposta máis ambiciosa, a organización decidiu introducir algúns cambios que fan que a deste ano sexa unha experiencia totalmente nova.
En primeiro lugar, o escenario que poderiamos bautizar como 'Xémini', xa que nos atopamos no campo de estrelas da capital galega. Dous escenarios, un á beira do outro, o que enterra a idea dun escenario principal, xa que ambos son igual de importantes e as actuacións non se solapan. Isto resulta todo un acerto para garantir o goce de cada concerto, pero si que pode afectar á sonoridad e á perspectiva, xa que provoca un certo horror vacui no espectador o incluír no mesmo campo de visión un escenario desangelado e outro no que todo son luces, cores e xente dando saltos.
Devandito isto, as actuacións foron fluídas e a xente acampou na súa parcela para gozar dun maratón de concertos. Pero para chegar ao escenario primeiro hai que pasar o inevitable tramite de conseguir a pulseira. Como é habitual, o xoves apiñáronse miles de persoas ás horas críticas para pulserarse. Un sol de xustiza recibiu aos "camiñers" en Santiago, o que fixo máis difícil a espera, pero unha vez que conseguiron o pase todo foi carne sen ósos.
Ao pegar os escenarios, o recinto goza de moito máis espazo, xa que a concentración de xente faise nun único punto, o que permite que, no lugar no que antes se colocaba o segundo escenario, poidan dispor os foodrucks e outros estands, onde poder participar en divertidos concursos con premio, facer uso dos photocall ou "tatuarche" un cerdito onde ti queiras. Prométovolo: onde queiras.
UN NON PARAR
Hai moitas cousas para facer en O Son ademais dos concertos, pero a música é a raíña. Os grupos locais foron os encargados de dar a benvida a esta nova edición. Sila Lua e The Rapants estrearon os dous escenarios, cunha gran acollida. Talvez cabe facer unha vez máis unha chamada a todos os festivais para que teñan a ben de dar as horas principais a algúns grupos do país, xa que non desmerecerán para nada esa oportunidade de reivindicar ante o gran público, porque calidade lles sobra.
A medida que avanzou o xoves fóronse sucedendo as estrelas internacionais: a dominicana Tokischa, que excitou a todo o Monte do Gozo cos seus sensuais movementos e as súas letras que en ocasións rozan o pornográfico; os ingleses Alt-J, que cunha posta en escena sinxela -haberá quen diga que eslamiada- souberon conducir a actuación co seu virtuosismo musical.
E diría máis dos británicos, pero sería mentir, porque o que escribe foise á outra gran novidade deste ano, ao escenario 'Sesións do Camiño' onde Groove Amigos, Babykatze ou Fraca fixeron as delicias dos asistentes nunha especie de 'Rave do Camiño'. Os infatigables abarrotaron este escenario dominado pola música house e tecno. Foi unha aposta máis que interesante e que reuniu a un bo puñado de persoas, xa que a altas horas, con Toccororo detrás da mesa de mesturas, era un grupo máis que significativo o que renunciou aos escenarios principais para pasar a esta oferta que chegou para quedar.
DO INDIE-POP AO LATINEO
Os que espertaron máis cánticos foron os nacionais Viva Suecia e Leiva. A banda murciana actuou na que consideran a súa segunda casa e o público respondeu como merecen, cantando os seus temas sen perder forza entre os dentes. Con temas de 'O Milagre' ou o seu último álbum, 'O amor da clase que sexa', Viva Suecia puxo aos seus pés ao auditorio, que veu definitivamente abaixo con Leiva, que non só interpretou os seus temas en solitario, senón que tirou de repertorio ao traer ao Son algúns clásicos de Pereza.
Entre ambos, Eladio Carrión fixo o seu debut en España, un acontecemento que os seus fans levaban anos esperando. Na súa nova xira, o portorriqueño elixiu Galicia para a estrea, que non puido ser máis caloroso, aínda que tamén Eladio fuxiu dunha gran proposta e saíu ao escenario el só, sen ningún tipo de acompañamento máis que as pantallas que serven de apoio visual. No entanto, a súa actuación foi de máis a menos, aínda que deixando o listón ben alto.
A testemuña dos ritmos latinos recolleuno Bizarrap, que aínda que ofreceu unha sesión irregular foi o responsable dos momentos máis emotivos da noite. O produtor arxentino é o rei Midas da música. Todo o que toca convérteo en disco de ouro e non hai un só artista que rexeite facer unha colaboración co de Ramos Mejía. No entanto, as súas mesturas en directo resultan un pouco inconsistentes, con subidas e baixadas no ton. Por outra banda, é indubidable o seu talento para pór a botar aos miles e miles de persoas que se concentraron no Monte do Gozo.
O tema co que Shakira lanza dardos con curase ao seu expareja Gerard Piqué e o rompepistas 'Queda' do canario Quevedo puideron escoitar até no Ensanche de Santiago, porque todo o público vociferou as letras nos dous temas con máis reproducións do Biza, sumando máis de mil millóns entre os dous só en YouTube. Mención á parte merece o momento no que soou 'Malbec', de Bizarrap e Duki, que o arxentino acompañou cunha base do desaparecido Avicii mentres sostiña unha bandeira branca e celeste, pero non a da súa terra natal, senón a dunha Galicia que se entregou a el.
Os que aínda resistiron en pé puideron gozar de Nervo, o dúo das xemelgas australianas Miriam e Olvia que resultaron a gran revelación da noite ao presentar unha sesión que non necesitou dun increscendo, xa que estivo sempre sostida nun nivel altísimo, e de Steve Angello, o ex integrante Swedish House Mafia que veu para botar a persiana a este primeiro día de festival. Ao final, primeiro día superado e cumpridos os 10.000 pasos diarios en só unhas horas. E iso que isto só acaba de comezar.
Escribe o teu comentario